Διλήμματα ή λεονταρισμοί;

Τις τελευταίες 15 ημέρες βρίσκομαι πίσω από το μικροσκοπικό τιμόνι δυο σύγχρονων Peugeot. Σε λίγες γραμμές αποκρυσταλλώνω βιώματα και εντυπώσεις. Συντονιστείτε…

Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΙΡΟΓΙΑΝΝΗ

Είχε προηγηθεί μια ολοκληρωμένη δημοσιογραφική παρουσίαση στη Μεγάλη Βρετανία, για την έλευση του νέου Peugeot 3008. Ναι εκείνου του πολυχρηστικού (αυτός είναι ο σωστός όρος και όχι πολυμορφικό), που μεταλλάχτηκε σε αυτή τη νέα γενιά σε ένα χαρισματικό SUV, έστω και χωρίς την αχρείαστη τετρακίνηση. Κατόπιν, η εισαγωγική αντιπροσωπεία παραχώρησε το αυτοκίνητο για την καθιερωμένη εβδομαδιαία δοκιμή.

Το 3008 πραγματικά με εντυπωσίασε. Παρότι δεν έχω ενταχθεί – τουλάχιστον νοητικά – στο target group όσων επιλέγουν ένα όχημα ελεύθερου χρόνου (παρά το γεγονός πως έγινα πατέρας), νιώθοντας ακόμη μάχιμος στο βολάν σαν άλλος έφηβος, δεν μπορώ να μην υποκλιθώ στο καλύτερο Peugeot των τελευταίων δεκαετιών παρακαλώ. Το ανάφερα και στη σχετική δοκιμή. Πάτημα από άλλο πλανήτη, άνεση, ηχομόνωση και design επίκαιρα όσο ποτέ, σε σημείο να πιστεύω πως τον συγκεκριμένο λέοντα δεν θα τον βαρεθείς εύκολα.

Μια εβδομάδα αργότερα, το παρέδωσα και πήρα για τεστ το Peugeot 308, με τον ίδιο πετρελαιοκινητήρα των 1,6 λίτρων και 120 ίππων που φορούσε και το 3008. Δεν υπήρχε μεγαλύτερη ευκαιρία να διαπιστώσω διαφορές στα δυναμικά χαρακτηριστικά και στην οδική συμπεριφορά των δυο αυτοκινήτων. Με το 308 ανέβηκα μέχρι τη Θεσσαλία, κάτι που σημαίνει πήγαινε-έλα μια 800αριά χιλιόμετρα σε εθνικό και επαρχιακό δίκτυο. Ότι καλύτερο δηλαδή.

Ε λοιπόν, έκπληκτος διαπίστωσα πως το 3008 έχει να σου πει περισσότερα πράγματα σαν αυτοκίνητο, από το ίσως καλύτερα στημένο μικρομεσαίο πεντάθυρο hatchback της πιάτσας αυτή τη στιγμή, το 308. Κι όμως, το γαλλικό SUV δείχνει να έχει μεγαλύτερο «βάθος» στον τρόπο που η ανάρτηση αντιμετωπίζει τα φορτία και αυτό μάλιστα, παρά το δεδομένο πως πρόκειται για ένα ψηλότερο αυτοκίνητο σε σχέση με το 308. Νιώθεις πως το 3008 δεν φλυαρεί, θα ακολουθήσει την τροχιά χωρίς να επηρεαστεί καν από τις ανωμαλίες του οδοστρώματος, ολοκληρώνει τη διαδικασία πιο μεστά γεμίζοντας τον οδηγό αυτοπεποίθηση.

Το πολύ καλό 308 θαρρείς πως θα επηρεαστεί περισσότερο από την κατάσταση του δρόμου, ενώ σχεδόν σε καμία περίπτωση δεν αποδεικνύει απέναντι στο νέο αδελφό του πως συγκλίνει περισσότερο στον όρο «σπορτίφ». Πέραν του γεγονότος πως είναι αδιάφορο αισθητικά απέναντι στο 3008. Νομίζω η ψήφος εμπιστοσύνης δόθηκε με έμφαση, παραταύτα στο ταμείο το μικρότερο (και ελαφρώς παλαιότερο) Peugeot, παίρνει το αίμα του πίσω. Λες και κάθε χρόνος που περνά, η εξέλιξη δεν κάνει απλώς βήματα, αλλά άλματα…

Διλήμματα ή λεονταρισμοί;