Δημιουργία σχολείου Μεσογειακής Περμακουλτούρας στο αγρόκτημα της Νέας Γουινέας

Επαναλαμβανόμενες πυρκαγιές και λανθασμένες πολιτικές διαχείρισης των φυσικών πόρων επιταχύνουν περαιτέρω την ερημοποίηση, εγείροντας σε πολλές περιοχές ζητήματα επάρκειας νερού και επισιτιστικής ασφάλειας. Η κατάσταση αυτή αποτελεί την τοπική έκφανση ενός φαινομένου περιβαλλοντικής υποβάθμισης που εξελίσσεται σε παγκόσμια κλίμακα, με διαφορετική ένταση και ταχύτητα σε κάθε περιοχή, και αναδεικνύει την ανάγκη για τοπικές λύσεις, προσαρμοσμένες στις δυνατότητες και τις ιδιαιτερότητες των κατά τόπους κοινοτήτων και οικοσυστημάτων.

Καθώς το κλίμα μεταβάλλεται απρόβλεπτα, ο μόνος τρόπος να αποτρέψουμε τις επερχόμενες βαθιές οικολογικές κρίσεις και να διασφαλίσουμε τη επιβίωση και την ευημερία μας σε αυτό τον τόπο, είναι να κινητοποιηθούμε και να επιδιώξουμε την αναγέννηση των τοπικών οικοσυστημάτων και την επαναφορά τους σε μια φυσική κατάσταση ισορροπίας. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, γεννιέται η ανάγκη να αναζητήσουμε τρόπους για να ενσωματώσουμε την ανθρώπινη δραστηριότητα στο φυσικό περιβάλλον με σεβασμό και συναίσθηση των ορίων που τίθενται από την ίδια τη φύση και να μετατρέψουμε την επίδραση μας σε ένα παράγοντα που θα προωθεί την πολυπλοκότητα και την ποικιλομορφία, ενισχύοντας έτσι την ανθεκτικότητα και την προσαρμοστικότητα των φυσικών οικοσυστημάτων, αλλά και των κοινοτήτων που υποστηρίζονται από αυτά.

Αναγνωρίζοντας την ανάγκη να δραστηριοποιηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση, σχεδιάσαμε ένα κύκλο μαθημάτων Περμακουλτούρας τα οποία θα αναδείξουν και θα μεταδώσουν τις βασικές μεθόδους και πρακτικές σχεδιασμού, εστιάζοντας σε εφαρμογές που αφορούν στο μεσογειακό κλίμα. Τα μαθήματα αυτά προτείνουν λύσεις σε ζητήματα βιωσιμότητας και αειφορίας που αφορούν στην οργάνωση της ανθρώπινης δραστηριότητας και τη διαχείριση των φυσικών πόρων σε επίπεδο αγροκτήματος, για την κάλυψη ενός μεγάλου φάσματος των βασικών καθημερινών αναγκών σε τροφή, νερό, ενέργεια και στέγη.