Ο Δημήτρης Πιερρουτσάκος μιλά στο iart.gr για το νέο web radio της πόλης και όχι μόνο. Ανακαλύψτε τον Jazz Breeze Radio και την – τόσο ενδιαφέρουσα – φιλοσοφία του.
Μίλησέ μας για το Jazz Breeze Radio, το καινούριο ιντερνετικό ραδιόφωνο της πόλης αλλά και για τη δική σου πορεία στο χώρο.
Βρέθηκα στο web radio τρία χρόνια πριν, μετά από πρόταση φίλου, που ξέρει πόσο αγαπώ τη μουσική. Κόλλησα το μικρόβιο του ραδιοφώνου, μου άρεσε, άρεσε και στον κόσμο οπότε συνέχισα να ασχολούμαι. Εργάστηκα σε διάφορους σταθμούς, με διάφορους ανθρώπους, σε διαφορετικά web radios. Τελευταία ήμουν στον Eternal Radio, παίζοντας συχνά jazz, jazz like και blues. Πρότεινα στο σταθμό να κάνω κάτι παραπάνω σε αυτό το είδος κι αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε ένα αφιέρωμα. Επικοινώνησα με ανθρώπους του χώρου, με πρώτο τον Νίκο Καπηλίδη. Τελικά, η ιδέα έγινε ραδιοφωνικό φεστιβάλ τον Ιανουάριο του 2021. Συμμετείχαν πενήντα περίπου μουσικοί, στον ‘αέρα’, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα μe συνεντεύξεις, αφιερώματα,
Είναι έτοιμο το κοινό στην Ελλάδα για κάτι τέτοιο;
Η τέχνη, όποιας μορφής, δεν είναι για λίγους. Πρέπει να την απολαμβάνουν και ο ‘αδαής’ και ο ‘ειδήμων’. Είναι γεγονός ότι η jazz παγκοσμίως, έχει συγκεκριμένο ακροατήριο. Στην Ελλάδα, καθώς το μορφωτικό επίπεδο έχει ανέβει, υπάρχει ανάγκη για ‘αναβάθμιση’ ακουσμάτων και θεαμάτων. Το γεγονός ότι η μουσική που προβάλλεται είναι – στην πλειονότητά της – χαμηλού επιπέδου, εντείνει την ανάγκη για κάτι διαφορετικό και ποιοτικό. Το να καταλάβει απόλυτα κάποιος ένα κομμάτι jazz, ναι, θέλει ειδική γνώση. Το να απολαύσει όμως αυτή τη μουσική στο ραδιόφωνο την ώρα που εργάζεται, που διαβάζει, να ακούσει ένα σχετικό αφιέρωμα, νομίζω πως μπορεί να συμβεί. Η jazz έχει πολλά ιδιώματα, τόσες παραλλαγές, τόσες αποχρώσεις.. Είναι σίγουρο ότι εκείνος που θα επιμείνει λίγο και δεν θα την απορρίψει συνολικά, θα μπορέσει να επιλέξει τι του αρέσει ή όχι, μέσα από ένα ευρύ φάσμα. Το όνομα του σταθμού περιέχει τη λέξη breeze, αεράκι. Η jazz μπορεί να ντύσει όλες τις στιγμές , σε αντίθεση με άλλα, πιο περιορισμένα είδη. Θεωρώ πως υπάρχει αυτή η δυναμική. Τη δεκαετία του ’80 ίσως το κοινό ήταν μικρό και οι τζαζίστες της εποχής αγωνίζονταν πραγματικά για να ακουστούν. Ο Jazz Fm που ξεκίνησε τότε όμως, είχε κοινό. Τώρα, με την έλευση του web radio και τα lives, ο κόσμος έχει μεγαλύτερη επαφή με την σκηνή αυτή. Η στιγμή είναι ώριμη για την ύπαρξη ενός ραδιοφώνου που να είναι άποψη. Είναι στοίχημα για μας αλλά και τον κόσμο που θα το δοκιμάσει, ακούγοντας κάτι διαφορετικό. Θεωρώ το έδαφος πρόσφορο για να γίνει ένα βήμα παραπάνω.
Σε τι διαφέρει ο Jazz Breeze Radio – πέρα από τη μουσική κατεύθυνση – από άλλα ραδιόφωνα;
Οι jazz μουσικοί βγαίνουν στον ‘αέρα’. Επιλέγουν, παίζουν και σχολιάζουν τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, καθώς έχουμε συνεργάτες που ζουν και κάνουν καριέρα σε όλον τον κόσμο. Πρόκειται για κάτι τελείως διαφορετικό, μαγικό θα έλεγα. Ο μουσικός προτείνει στον ακροατή να ακούσει κάτι που θα άκουγε κι ο ίδιος, στο σπίτι του. Ακούμε εξαιρετικές ιστορίες, όπως τις επαφές που είχαν με τους συντελεστές των κομματιών που παίζουν. Τις παρουσιάζουν υπέροχα, με έναν τρόπο απόλυτα δικό τους. Επίσης, στον Jazz Breeze Radio έχουμε και ικανότατους μουσικούς παραγωγούς που συνεισφέρουν τα μέγιστα. Η ‘πρωτοπορία’ του θα έλεγα, είναι η συσπείρωση των ανθρώπων της jazz, μουσικών και ραδιοφωνικών παραγωγών. Ευελπιστούμε ότι ο κόσμος θα αγκαλιάσει την προσπάθειά μας.
Έχεις συγκεντρώσει πολλούς και πολύ αξιόλογους μουσικούς. Όταν τους μίλησες συνάντησες προβλήματα;
Οι μουσικοί της jazz είναι «έφηβοι» στην καρδιά. Αυθόρμητοι, ειλικρινείς, ξέρουν τι κάνουν και πως το κάνουν, δεν έχουν τίποτα ελιτίστικο. Θέλουν απλά να παίζουν μουσική. Εδώ βρήκαν ένα νέο τρόπο έκφρασης. Αυτό θεωρώ. Κατάλαβαν ενστικτωδώς, τι προσπαθούμε να κάνουμε. Το όραμα είναι να προβληθούν όλοι με τον σωστό τρόπο. Οι περισσότεροι δεν έχουν κάνει ξανά ραδιόφωνο. Το αντιμετωπίζουν με την ίδια θέρμη που προετοιμάζονται για ένα live. Δεν έχουν υπεροψία, δεν θεωρούν ότι ‘ξέρουν’. Ρωτούν ο ένας τον άλλον, αγοράζουν μικρόφωνα, ψάχνουν τον τρόπο για τον τέλειο ήχο, αγχώνονται αν βγαίνουν καλά στον αέρα. Βλέπουν ένα ακόμα ‘παίξιμο’, ένα ακόμα live και μάλιστα με το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του αυτοσχεδιασμού, το οποίο διαθέτουν από άποψη, πεποίθηση, φιλοσοφία. Αυτό είναι jazz. Όταν λοιπόν μίλησα με όσους σήμερα κάνουν εκπομπή, δεν άκουσα ούτε ένα ‘όχι’. Έτυχε για κάποιους, η περίοδος εκκίνησης του ραδιοφώνου να συμπίπτει με κάποια πολύ σπουδαία δουλειά, όπως σύνθεση μουσικής για θέατρο, ή με περιοδείες στο εξωτερικό που δεν τους επέτρεψε να συμμετέχουν, ενώ ήθελαν.
Το Jazz Breeze Radio καλύπτει μια σειρά αναγκών. Τη δική σου, να φέρεις την jazz στο προσκήνιο. Των μουσικών, να μοιραστούν τη δουλειά, τις εμπειρίες και ακούσματά τους με το κοινό. Των μουσικών παραγωγών που θέλουν να υποστηρίξουν το είδος. Όμως, τι feedback έχεις από τον κόσμο;
Σε δυο εβδομάδες λειτουργίας και διαφήμιση μόνο από τα social media, έχουμε γύρω στους 7000 ακροατές την ημέρα, από δέκα και πλέον χώρες. Και – το σημαντικότερο – με χρόνο ακρόασης πάνω από 20 λεπτά, το οποίο σημαίνει πως κάποιος μπήκε, άκουσε κι έμεινε. Σήμερα, στον χάρτη με τα στατιστικά στοιχεία είδαμε έξι ακροατές από τη Νέα Υόρκη που άκουγαν πάνω από μιάμιση ώρα. Από Ντουμπάι, 45 λεπτά. Υπάρχουν άνθρωποι από τα αραβικά εμιράτα που ακούνε συχνά και με διάρκεια. Η πρώτη εικόνα είναι εξαιρετικά θετική. Ή αν θέλεις, μια σοβαρή ένδειξη ότι ο κόσμος θέλει να ακούσει τι γίνεται εδώ. Οφείλω όμως να σημειώσω κάτι: Η προσπάθεια αυτή δεν γίνεται μόνο για την ακροαματικότητα, για αυτό και οι μουσικές που παίζονται, συχνά θα είναι πολύ ειδικές. Οι παραγωγοί είναι απολύτως ελεύθεροι να επιλέξουν αυτό που θέλουν. Για να προσφέρουμε το διαφορετικό πρέπει να έχουμε μια άλλη λογική. Αυτό σημαίνει ‘αυθεντικότητα’ και έχει να κάνει με την ανιδιοτέλεια όσων κάνουν εκπομπές. ‘Φιλοξενούνται’ στον Jazz Breeze Radio, πρέπει να το πούμε αυτό. Προσφέρουν αμισθί τον ελεύθερο χρόνο τους κάνοντας κάτι απόλυτα σχετικό με τη μουσική τους.
Μετά τις βαρετές πλέον λίστες, μήπως ήρθε ο καιρός να επιστρέψει το ραδιόφωνο σε αυτό που ήταν; Να παίζει ο παραγωγός αυτά που θέλει, όπως τα θέλει. Καταλαβαίνω πως δεν κυνηγάς τον σπόνσορα που θα σου υποδείξει τι θα παίξεις.
Ασφαλώς όχι. Το Jazz Breeze Radio ανήκει στην Music Art Lab Studios, του Νίκου Ασημάκη, που ασχολείται για πρώτη φορά με το ραδιόφωνο χωρίς να επικεντρώνεται στο κέρδος. Το studio ηχογραφεί πολλά χρόνια και με μεγάλη επιτυχία, πολύ μεγάλους καλλιτέχνες, λειτουργώντας παράλληλα και ως δισκογραφική εταιρεία. Δραστηριοποιείται και σε άλλους τομείς, πέραν του ραδιοφώνου. Ο Νίκος ‘αγκάλιασε’ αυτήν την προσπάθεια, το όραμα που είχαμε. Επομένως, εξ αρχής έχει στηθεί από ανθρώπους που κάνουν κάτι, επειδή τους αρέσει. Ο χορηγός, ο διαφημιζόμενος βεβαίως είναι ευπρόσδεκτος, – τα έξοδα ενός ραδιοφώνου είναι σημαντικά – , σε μια παρέα που θα παίξει αυτό που θέλει, όπως το θέλει. Χωρίς καμία καθοδήγηση. Δεν θα υπάρξει κανείς που να υποδείξει στον παραγωγό τι θα παίξει. Αυτή είναι η αυθεντικότητα, το στοίχημα και η καινοτομία.
Αυτό που περιγράφεις μπορεί να θεωρηθεί επαναστατική πράξη. Πολλοί καλλιτέχνες συμβιβάζονται για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Θεμιτό, φυσικά.
Ο Jazz Breeze Radio αποτελείται από ανθρώπους που παίζουν τη μουσική που αγαπούν. Αν αυτό δώσει έσοδα,, εντάξει. Απλά δεν είναι ο πρωταρχικός στόχος. Δεν θα γίνει καμία ‘έκπτωση’. Οι μουσικοί μας είναι καταξιωμένοι στο χώρο, κάνουν live, μαθήματα…. Οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί έχουμε τις δουλειές μας. Αν αυτό θεωρείται επαναστατικό, τότε ναι. Αν είναι βιώσιμο; Θα δείξει. Η ειλικρίνεια λείπει και το Jazz Breeze Radio είναι ειλικρινές ραδιόφωνο. Βεβαίως, θα διαφημιστούν τα lives των συνεργατών μας, θα μπει ο χορηγός που ταιριάζει στον σταθμό, χωρίς όμως να υποδείξει το track, ακόμη κι αν κρατά δεκαπέντε λεπτά. Εκείνοι που το ακούν, θέλουν να το ακούσουν ολόκληρο.
Ακούω συνέχεια για τα ‘αντιραδιοφωνικά’, μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια. Θεωρώ πως τον ακροατή δεν τον νοιάζει. Πρόκειται μάλλον για κατασκευασμένο μύθο.
Τη θεωρώ σύμβαση σχετική με την επιβίωση των σταθμών που πρέπει να παίξουν πολλά τραγούδια, για διαφημιστικούς – εμπορικούς λόγους. Αυτό δεν υπάρχει στον Jazz Breeze Radio..
Θα αναπτυχθεί το web radio ;
Είναι πραγματική αλλαγή, το πιστεύω και μου αρέσει να το υπηρετώ. Σου δίνει την ελευθερία να παίξεις αυτό που επιθυμείς, τίποτε άλλο. Ο μόνος που σε κρίνει είναι ο ακροατής που θα επιλέξει αν θα σε ξανακούσει ή όχι, κι έτσι πρέπει. Το web radio μπορείς να το ακούσεις στο αυτοκίνητο, στο κινητό. Το παίρνεις μαζί σου, ακόμη και σε άλλη χώρα. Χρειάζεται χρόνος για να συνηθίσεις το ότι με ένα blue tooth ακούς τον αγαπημένο σου σταθμό, χρόνο για να αλλάξεις νοοτροπία. Μας βοηθά πολύ η ‘κρίση’ των FM, αν και εύχομαι να ξεπεραστεί. Πλέον όμως και εκείνοι λειτουργούν με web, επιδιώκουν να είναι μαζί με τους ακροατές τους, παντού. Είναι κατάλληλη η στιγμή, καθώς κατά 90% εξαρτόμαστε από τις ηλεκτρονικές συσκευές. Το στοίχημα αν θέλεις, είναι στη νέα γενιά που δεν ακούει ραδιόφωνο. Δεν το ξέρει. Είναι πολύ νωρίς αλλά έχει κόσμο το web, το έχω δει σε όλους τους σταθμούς που ήμουν, στους οποίους οφείλω πολλά γιατί μου έμαθαν πολλά και τους ευχαριστώ για αυτό.
Κάτι άλλο εντυπωσιακό, είναι πως υπάρχουν πολλοί web radios . Κάποιος έφτιαξε ένα. Κάποιος άλλος έφτιαξε άλλο και ούτω καθεξής. Ο καθένας είχε το δικό του με μια ή δυο ώρες live πρόγραμμα και ύστερα, λίστες. Δεν συσπειρώνονται γιατί ο καθένας θέλει ‘το δικό του’. Είπες ‘κάνουμε;” και κάποιοι ήρθαν μαζί σου. Μεγάλη κατάκτηση.
Είναι. Έχει να κάνει με το κίνητρο και την πρόθεση. Για ποιο λόγο φτιάχνεις ένα web radio; Αν το κάνεις για να παίζεις απλά τη μουσική που σου αρέσει και βρεις πέντε ανθρώπους που θα σε ακούσουν, έχει καλώς. Αν το κάνεις για να δείξεις πως είσαι ‘αφεντικό’ στο δικό σου μαγαζί, ζεις σε ένα συννεφάκι. Κανείς δεν θα σε ακολουθήσει, θα αναγνωρίσουν την πρόθεσή σου που είναι άσχετη με το να παίξεις καλή μουσική, στο όποιο είδος. Είναι θέμα νοοτροπίας, νομίζω. Αν στήνεις μια επιχείρηση στην οποία είσαι ‘αφεντικό’, και δίπλα σου έχεις ανθρώπους που κάνουν το χόμπι τους, αφενός σε τι είσαι αφεντικό και αφετέρου, κάντο μόνος σου. Η φιλοσοφία και στάση μου – κι αυτή θα παραμείνει – είναι ότι είμαι ακροατής και μάλιστα, εκτός της jazz σκηνής, με την έννοια πως δεν είμαι ειδήμων, ούτε θέλω να θεωρηθώ τέτοιος. Υπάρχουν άλλοι για αυτό και είναι πολλοί μέσα στο σταθμό μας. Ο μόνος ρόλος που επιθυμώ είναι αυτός του ακροατή και του θαυμαστή ενός συγκεκριμένου είδους μουσικής. Επομένως, έχω το περιθώριο να θαυμάσω την εκπομπή κάποιου, να απολαύσω τα κομμάτια που θα βάλει. την ελευθερία να πω ‘Μπράβο!”. Είπαμε πριν για άλλα web που δε βρίσκουν κόσμο. Η διαφορά του Jazz Breeze Radio ίσως είναι και αυτή: Είναι ειδικό ραδιόφωνο. Απευθύνεται στο κοινό ενός ευρύτερου μουσικού είδους. Οπότε, είναι ευκολότερο να υπάρχουν περισσότεροι γνώστες.
Που θα ήθελες να φτάσει;
Να γίνει ένα ραδιόφωνο που θα καθιερώσει την jazz σκηνή στην Ελλάδα και όχι μόνο. Με προτεραιότητα τους Έλληνες jazz μουσικούς, οι οποίοι είναι εξαιρετικοί και δυστυχώς δεν έχουν τις δυνατότητες που χρειάζονται για να δείξουν το εύρος και το μεγαλείο τους, στην Ελλάδα. Να είναι ραδιόφωνο που θα υπηρετεί με όλη τη σημασία της λέξης, αυτό το είδος και αυτούς τους μουσικούς.
Όπως σωστά είπες, έχουμε εξαιρετικούς jazz μουσικούς οι οποίοι διαπρέπουν κυρίως στο εξωτερικό. Είναι ο Jazz Breeze Radio ένα βήμα για να τους μάθουμε κι εδώ;
Είναι ένας από τους στόχους μας. Να είμαστε ένας κύριος φορέας που θα ενημερώνει το κοινό για τη δράση αυτών των ανθρώπων. Φεστιβάλ, live, δίσκοι. Ένας άλλος στόχος είναι η διοργάνωση σχετικών φεστιβάλ με τη συμμετοχή και ξένων καλλιτεχνών. Άλλωστε, έχουμε παραγωγούς Έλληνες που ζουν κι εργάζονται στο εξωτερικό. Θέλουμε να ‘αγκαλιάσουμε’ την jazz σκηνή της Ελλάδας. Τους ανθρώπους της, τους ειδικούς, όλους. Σαν ένα ‘όχημα’ που εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό.
Ας υποθέσουμε πως κάποιος σου λέει ότι δεν ξέρει τίποτα για την jazz, οπότε δεν θα ακούσει το σταθμό. Τι θα του έλεγες;
Να δοκιμάσει. Σε διαφορετικές ώρες, διαφορετικές εκπομπές, διαφορετικές ζώνες. Να δει το ‘άνοιγμα’ της jazz. Πράγματι, ένα κομμάτι, ένα είδος μπορεί να μην του αρέσει. Στον Jazz Breeze Radio έχει τη δυνατότητα να ακούσει το Μάκη Αμπλιανίτη και ethnic jazz αλλά και τον Αλέξανδρο Χριστάκη με πιο ‘παραδοσιακή”. Τον Νίκο Καπηλίδη που δραστηριοποιείται στην contemporary jazz ή τον Γιάννη Σκυλλά σε soul ακούσματα. Δεν ξεχνώ και τον Νίκο Καρέλλο που παίζει όλα τα είδη. Το θέμα είναι να ακούσει. Ο Jazz Breeze Radio δεν θα ‘επιτρέψει’ σε κανέναν να βαρεθεί, οι εναλλαγές είναι πολλές. Θα του έλεγα να μην κρίνει την jazz ως μουσική ή τον Jazz Breeze Radio ως ειδικό ραδιόφωνο καθώς υπάρχει σίγουρα κάτι που θα του αρέσει, μια μουσική πραγματικά breeze. Ίσως είναι κάτι που δεν έχει συνηθίσει, μπορεί όμως να γίνει άποψη.
Το Διαβάσαμε Δημήτρης Πιερρουτσάκος – Jazz Breeze Radio “Ειλικρινές ραδιόφωνο, με άποψη”
Κοινοποιήστε: