Βγες.
Της ζήτησαν να βγει έξω απ τον εαυτό της και να γίνει παρατηρητής του.
Στην. Αρχη. Της ξένησε ολο αυτό, χωρίς να. Της ξυνήσει.
ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ. ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΕ ΩΣ ΠΡΟΚΛΗΣΗ. ΚΙ. ΕΠΕΙΤΑ ΩΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ.
Είχε μάθει να βλέπει τα πράγματα από πολλές οπτικές γωνίες, αλλά. Μάλλον κάτι της ξέφευγε.
Θεωρούσε τον εαυτο της ευλογημένο και ευγνώμων, αφού υπήρχε κάποιος να της επισημάνει και τα δικά της. Τρωτά σημεία.
‘Ηξερε πως χωρίς κόπο τίποτα δε θα μπορούσε να πετύχει και τίποτα δε θα χε καταφέρει.
΄Αλλωστε. Αλησμόνητα. Τα ξενύχτια. Της για να τελειώσει τα βιβλία της, τα. Δοκίμιά. Της, ακόμα. Και. Τα μονοπρακτά της.
ΒΡΑΒΕΙΑ ΠΑΝΤΟΥ, ΤΗΣ. ΓΕΜΙΖΑΝ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΗΘΙΚΟ, ΜΕΜΕΓΑΛΕΙΑ. ΤΟΥΣ.
Μα αυτό που αποζητούσε ήταν μια ψυχική ηρεμία. Και γαλήνη οπου εκεί θα. Μπορούσε να. Συντάξει και τα απομνημονεύματά. Της.
Μια. Νέα αρχή γραφής, ξετύλιγε το δικο της κουβάρι, μα ήταν. Εκ μέρους της. Όλα, τόσο τακτοποιημένα στο μυαλο της. , που δεν. Φαντάζεστε. Με τι και πόση ώρα. Ξεχύθηκε στη μάχη του γ!προσώπου.
Ετσι της συνέστησαν, ανκαι ήταν φίλη μ αυτό, σε εικόνες που αποτύπωνε ιστορίες.
Φανταςίας. ,μυστηρίου κι όχι μόνο.
Αχχ αυτό το μυστήριο την παίδευε πολύ και ήθελε. Να το εξερευνήσει. Μαζί με την επιμονή και. Την υπομονή της.
Βγες έξω από σένα της φώναζε μια. Οικεια γυναικεία φωνή,που ήξερε πως και. Μπορούσε. Και πως έπρεπε να κάνει αυτό το βήμα ,για να. Αναδειχθούν. Πολύπλευρες και. Πολυμέτωπες αντιλήψεις και απαιτήσεις της.
Μην. Πλησιάζεις. Εςένα μόνο, παρά. Φύγε, σήκω και. Ανέβα. Ψηλά κι ατένιζε κάτω τα γεγονότα.
΄ΤΏΡΑ ΠΙΑ ΕΙΧΕ ΒΓΕΙ ΕΞΩ ΑΠ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ.
Πανηγύριζε που βρέθηκε κάποια. Ψυχή, να της δώσει άλλες κατευθυντήριες γραμμές..΄άλλες. Ρότες γραφής.
Ένιωθε. Να. Πετάει, δεν περπατούσε πια, αφού ο νους της ήταν να προσεγγίσει και να μην αλλοιώσει ποτέ τα λόγια και τα συμφραζόμενά της.
Πήρε πια. Το νέο της. Βάπτισμα και την χαροποιούσε ιδιαίτερα!
ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ.
Κοινοποιήστε: