Βάσεις 2025: Οι 5 κορυφαίες σχολές που έμειναν χωρίς φοιτητές – Απρόσμενη πτώση για το μαθηματικό Αθήνας

Οι φετινές βάσεις εισαγωγής  έφεραν στην επιφάνεια ένα εντυπωσιακό, αλλά και ανησυχητικό φαινόμενο: ακόμη και αναγνωρισμένα και υψηλού κύρους πανεπιστημιακά τμήματα έμειναν φέτος με εκατοντάδες κενές θέσεις. Η αδιαφορία των υποψηφίων για σχολές που κάποτε βρίσκονταν στις πρώτες προτιμήσεις, έχει αρχίσει να παγιώνεται.

Πιο συγκεκριμένα, πέντε γνωστά και θεωρητικά περιζήτητα τμήματα συγκέντρωσαν συνολικά σχεδόν 1.000 αδιάθετες θέσεις. Ανάμεσά τους, και το Τμήμα Μαθηματικών του ΕΚΠΑ – μια σχολή που παλαιότερα συγκέντρωνε υψηλά μόρια και χαρακτηριζόταν από την αυξημένη δυσκολία και το κύρος της.

Οι 5 σχολές με τις περισσότερες κενές θέσεις

• Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής – Διοίκηση Τουρισμού (Αιγάλεω): 282 θέσεις κενές

• ΕΚΠΑ – Μαθηματικό Αθήνας: 103 θέσεις δεν καλύφθηκαν

• ΑΕΝ – Σχολή Μηχανικών: 361 κενές θέσεις, παρά τις καλές επαγγελματικές προοπτικές

• Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων – Μηχανικοί Η/Υ και Πληροφορικής: μόνο 63 καλυμμένες από τις 211 θέσεις

• Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής – Ηλεκτρολόγοι και Ηλεκτρονικοί Μηχανικοί (Αιγάλεω): 60 εισακτέοι σε 151 διαθέσιμες θέσεις

Συνολικά, οι αδιάθετες θέσεις σε αυτά τα πέντε τμήματα φτάνουν τις 985, ενώ σε όλη την επικράτεια, από τις 62.618 θέσεις για τους υποψηφίους των ΓΕΛ, κενές παρέμειναν 10.636 – δηλαδή ποσοστό 16,9%.

Γιατί οι νέοι γυρίζουν την πλάτη σε καλές σχολές;

Σύμφωνα με την Ολυμπία Χαϊδεμενάκη, σύμβουλο σταδιοδρομίας και επιστημονική συνεργάτιδα του ΕΚΠΑ, το πρόβλημα δεν αφορά μόνο σχολές σε απομακρυσμένες περιοχές ή σε αντικείμενα χαμηλής ζήτησης:

«Οι μαθητές πλέον δεν επιλέγουν απλώς για να περάσουν “κάπου”. Αν δεν τους εμπνέει το αντικείμενο ή αν βλέπουν ένα μέλλον αβέβαιο, προσπερνούν τη σχολή, ακόμη κι αν είναι σε μεγάλη πόλη ή έχει σύνδεση με την αγορά».

Το πρόβλημα φαίνεται να εντοπίζεται σε πολλούς άξονες:

• Οι σπουδές δεν θεωρούνται αυτόματα “επένδυση”

• Υπάρχει κόπωση, αβεβαιότητα και προβληματισμός για την καθημερινότητα των επαγγελμάτων

• Τα προγράμματα σπουδών κρίνονται ξεπερασμένα ή δεν επικοινωνούν σωστά τη χρησιμότητα και τις προοπτικές τους

• Ο αριθμός των προσφερόμενων θέσεων είναι συχνά ασύμβατος με τη ζήτηση

• Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ) λειτουργεί περιοριστικά, απορρίπτοντας υποψηφίους ακόμα και από ποιοτικά τμήματα

Η κ. Χαϊδεμενάκη τονίζει:

«Η ΕΒΕ δεν ξεχωρίζει την πραγματική αξία ενός τμήματος. Πολλές φορές αποτρέπει φοιτητές από σχολές με ουσιαστική επαγγελματική απορρόφηση».

Το φαινόμενο των κενών θέσεων δεν είναι απλώς αριθμητικό ή τεχνικό. Αντανακλά την αλλαγή στις στάσεις και τις προτεραιότητες της νέας γενιάς. Οι υποψήφιοι πλέον ζητούν νόημα, ξεκάθαρη κατεύθυνση και επαγγελματική σιγουριά – κι αν δεν τα βρουν, δεν διστάζουν να αφήσουν ακόμα και «καλές» σχολές… άδειες.