Γεράσιμος Γερολυμάτος
Πριν από ένα μήνα περίπου, είχα πάει στο ιατρείο του χειρουργού μου για ένα προγραμματισμένο μετεγχειρητικό έλεγχο. Όλα καλά. Την ώρα που βρισκόμουν στο γραφείο του και συζητούσαμε σχετικά, χτύπησε το τηλέφωνο και έλαβε χώρα μπροστά μου μια απρόβλεπτη τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του ιατρού και κάποιου άγνωστου σε εμένα φτωχού ασθενή την οποία και άκουσα αθέλητα.Του ζητούσε, όπως συμπέρανα από τα συμφραζόμενα την ιατρική βοήθεια του, αλλά δυσκολευόταν να αντεπεξέλθει οικονομικά. Άκουσα τον ιατρό να λέει με συγκατάβαση, σταθερά και επαναλαμβανόμενα στο συνομιλητή του αρκετές φορές «Να έρθεις να σε δω. Μη σκέφτεσαι τα χρήματα». “Δεν πειράζει, έλα και χωρίς χρήματα” και του κανόνισε ημέρα και ώρα επίσκεψης.
Με συγκίνησε το βλέμμα του, όταν έκλεισε το τηλέφωνο και με κοίταξε με μια έκφραση λύπης για την κατάσταση και με την λέξη “κρίση”. Το τυχαίο περιστατικό με έκανε να τον εκτιμήσω ακόμα περισσότερο, όχι μόνο ως ένα καλό ιατρό και επιστήμονα υψηλού επιπέδου, αλλά και ως άξιο άνθρωπο. Ένιωσα ότι δικαιώθηκε και από αυτή την πλευρά η αρχική μου απόφαση να τον εμπιστευθώ για χειρουργό μου.
Αυτό, γιατί κάποια καλά πρέπει να λέγονται, όχι μόνο τα κακά.
Από την ανθρωπιά κανείς δεν φτώχεψε, μόνο πλούτισε!
Καλή χρονιά σε όλους!Πηγή Αυτό, γιατί κάποια καλά πρέπει να λέγονται, όχι μόνο τα κακά. Από την ανθρωπιά κανείς δεν φτώχεψε, μόνο πλούτισε!
Comments are closed.
Κοινοποιήστε: