Αυτή η δασκάλα χρησιμοποίησε μήλα για να εξηγήσει την άσχημη πραγματικότητα του μπούλινγκ

Αν μας ζητούσε κάποιος να περιγράψουμε το άσχημο φαινόμενο της θυματοποίησης, το πιθανότερο είναι να μην σκεφτόμασταν να χρησιμοποιήσουμε φρούτα στο παράδειγμά μας. Ωστόσο, μια δασκάλα από το Μπέρμιγχαμ στην Αγγλία έκανε αυτό ακριβώς και το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό.

Η Ρόουζι Ντάτον επισκέπτεται σχολεία για να διδάξει τα παιδιά σχετικά με την επίγνωση. Την περασμένη Τρίτη έκανε μια ανάρτηση στην σελίδα της στο Facebook σχετικά με ένα μάθημα που είχε διδάξει για τον εκφοβισμό. Από τότε η ανάρτησή της έχει πάρει πάνω από 160 χιλιάδες like και η ιστορία της έχει γίνει ανάρπαστη. “Δεν περίμενα ποτέ να υπάρξει τόσο μεγάλη ανταπόκριση. Ελπίζω το παράδειγμα με τα μήλα να γίνει η αφορμή για να ξεκινήσουμε μια συζήτηση με τα παιδιά μας για τις λέξεις που μπορεί να τα πληγώνουν”, έγραψε στην σελίδα της στο Facebook.

Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση παρακάτω:

“Σήμερα σε ένα από τα μαθήματα παρουσίασα στα παιδιά δυο μήλα (χωρίς να το γνωρίζουν τα παιδιά είχα ρίξει το ένα από τα δυο μήλα στο πάτωμα πριν ξεκινήσει το μάθημα, αλλά δεν μπορούσες να καταλάβεις την διαφορά, αφού και τα δυο μήλα φαίνονταν τέλεια). Μιλήσαμε σχετικά με τα μήλα και τα παιδιά ανέφεραν, ότι και τα δυο μήλα έμοιαζαν το ίδιο. Ήταν και τα δυο κόκκινα, είχαν το ίδιο μέγεθος και φαίνονταν αρκετά νόστιμα.

Πήρα το μήλο που είχα ρίξει στο πάτωμα και άρχισα να λέω στα παιδιά πόσο δεν μου άρεσε αυτό το μήλο, ότι ήταν αηδιαστικό, ότι το χρώμα του ήταν απαίσιο και το μέγεθός του πολύ μικρό. Επίσης, τους είπα, ότι επειδή δεν μου άρεσε εμένα δεν έπρεπε ούτε σε εκείνα να αρέσει και αν ήθελαν μπορούσαν να το βρίσουν.

Μερικά από τα παιδιά με κοιτούσαν να είμαι τρελή, αλλά τελικά το μήλο πέρασε από όλα τα χέρια των παιδιών και άρχισαν να ακούγονται φράσεις, όπως “Δεν μπορώ καν να καταλάβω, γιατί υπάρχεις” και “Μάλλον, θα έχεις σκουλήκια μέσα σου.”

Στην συνέχεια, πέρασε και το άλλο μήλο από τα χέρια των μαθητών, αλλά αυτή την φορά ακούγονταν ευγενικές εκφράσεις, όπως “Είσαι ένα τέλειο μήλο” και “Το χρώμα σου είναι τέλειο.”

Μετά, κράτησα και τα δυο μήλα στα χέρια μου και μιλήσαμε για τις ομοιότητες και τις διαφορές.

Στην συνέχεια, έκοψα τα μήλα στην μέση. Το μήλο στο οποίο είχαμε μιλήσει ευγενικά ήταν καθαρό, φρέσκο και ζουμερό. Το μήλο στο οποίο είχαμε μιλήσει με άσχημα λόγια ήταν μελανιασμένο και πολτοποιημένο στο εσωτερικό του.

Εκείνη η στιγμή ήταν μια στιγμή αναλαμπής για τα παιδιά. Κατάλαβαν αμέσως, ότι οι μελανιές που είδαμε μέσα στο μήλο είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει σε κάθε άνθρωπο, όταν κάποιος του μιλάει ή του συμπεριφέρεται με άσχημο τρόπο.

Όταν οι άνθρωποι είναι θύματα εκφοβισμού, νιώθουν απαίσια μέσα τους και πολλές φορές δεν δείχνουν στους άλλους αυτά που σκέφτονται ή αισθάνονται. Αν δεν ανοίγαμε το μήλο, δεν θα ξέραμε ποτέ πόσο πολύ πόνο του προκαλέσαμε.

Σε αντίθεση με το μήλο εμείς έχουμε την δυνατότητα να σταματήσουμε αυτή την κατάσταση. Μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά, ότι δεν είναι σωστό να μιλάνε άσχημα ο ένας στον άλλον και να συζητήσουμε τα συναισθήματα που προκαλεί αυτή η κατάσταση. Μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά να υπερασπίζονται τον εαυτό τους και τους άλλους και να σταματήσουν κάθε μορφή εκφοβισμού, όπως ακριβώς έκανε ένα μικρό κορίτσι σήμερα, όταν αρνήθηκε να μιλήσει άσχημα στο μήλο.

Όσο κανείς δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει αυτό το φαινόμενο, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ζημιά. Ας δημιουργήσουμε μια γενιά ευγενικών και συμπονετικών παιδιών.

Η γλώσσα μπορεί να μην έχει κόκαλα, αλλά είναι αρκετά δυνατή για να σπάσει μια καρδιά. Οπότε, να είστε προσεχτικοί στην επιλογή των λέξεων.”

Όπως εξηγεί η ίδια η δασκάλα αργότερα: “Δεν περίμενα τόσες πολλές αντιδράσεις, αλλά αφού υπάρχουν τόσες πολλές ερωτήσεις, θέλω να διευκρινίσω κάποια πράγματα.

Το μήλο ήταν κόκκινο και για να σιγουρευτώ, ότι θα παραμείνει τέλειο εξωτερικά, το χτύπησα επανειλημμένα και προσεχτικά στο πάτωμα. Αν το άγγιζες, μπορούσες να καταλάβεις τις μελανιές, αλλά μόνο με το μάτι δεν ήταν ορατές. Κανένας μέσα στην τάξη δεν το παρατήρησε.

Μόλις, έκοψα το μήλο και πέρασα το μήνυμα που ήθελα να περάσω εξήγησα στα παιδιά, ότι είχα ρίξει επίτηδες το μήλο κάτω για να μελανιάσει για να τους εξηγήσω την επίδραση που έχουν οι λέξεις στους ανθρώπους. Η επιρροή ήταν πολύ μεγάλη. Τα παιδιά το κατάλαβαν.

Κατά την διάρκεια αυτών των μαθημάτων, δίνουμε στα παιδιά εργαλεία και τεχνικές για να διαχειριστούν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους και μέσα από μια μοναδική τεχνική 7 βημάτων παρέχουμε στα παιδιά λύσεις για να αντιμετωπίσουν το άγχος και το στρες. Όλες μας οι δραστηριότητες προάγουν την συνεργατική δουλειά, τον σεβασμό, την υποστήριξη, την επίλυση συγκρούσεων και την αυτοεκτίμηση. Τα παιδιά ξέρουν που να απευθυνθούν για υποστήριξη, αν την χρειαστούν.

Σας ευχαριστώ για όλη σας την υποστήριξη και τα καλά σας λόγια.”