Η πόλη θεωρούνταν παρακμιακή ωστόσο τα αρχαιολογικά ευρήματα ανέτρεχαν αυτή την εικόνα δείχνοντας πως άκμαζε 300 χρόνια μετά τη διάλυση της Ρώμης
Μετά από μία αρχαιολογική ανασκαφή διάρκειας 13 ετών, ήρθε στο φως μια ρωμαϊκή αποικία στην κεντρική Ιταλία.
Η ομάδα ομάδα ερευνητών με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Cambridge έκανε τις ανασκαφές στην Interamna Lirenas. Ο οικισμός αυτός είχε από καιρό χαρακτηριστεί ως μια αποτυχημένη απομονωμένη περιοχή, αλλά νέα στοιχεία δείχνουν ότι άκμασε ακόμη και όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέρρεε γύρω του.
Η κρίση του τρίτου αιώνα ήταν μια περίοδος παρακμής που διήρκεσε από το 235 έως το 284 μ.Χ. και τελικά είδε την αυτοκρατορία να διασπάται σε τρεις ξεχωριστές πολιτικές οντότητες: τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, τη Γαλλική Αυτοκρατορία και την Παλμυρηναϊκή Αυτοκρατορία.
Τα χρόνια αυτά χαρακτηρίστηκαν από εκτεταμένους εμφύλιους πολέμους, εισβολές βαρβάρων, πληθωρισμό, οικονομική ύφεση, καθώς και λοιμούς.
Όμως, παρά τις προκλήσεις αυτές, η Interamna Lirenas κατάφερε να ευδοκιμήσει μέχρι και τον τρίτο αιώνα, 300 χρόνια περισσότερο απ’ ό,τι πίστευαν οι ειδικοί. Στο αποκορύφωμά της, φιλοξενούσε περίπου 2.000 ανθρώπους.
Στην περιοχή αποκαλύφθηκαν θραύσματα αρχαίας κεραμικής, επιτρέποντας στην ομάδα να χαρτογραφήσει ημερομηνίες για το πότε κατοικήθηκε.
Υποθέτουν ότι οι κάτοικοι εγκατέλειψαν την πόλη από φόβο για τους εχθρικούς στρατούς, αλλά αυτό δεν έγινε ξαφνικά ή τόσο σύντομα όσο πίστευαν προηγουμένως.
«Ξεκινήσαμε με μια τοποθεσία τόσο ελπιδοφόρα που κανείς δεν είχε προσπαθήσει ποτέ να την ανασκάψει – αυτό είναι πολύ σπάνιο στην Ιταλία», δήλωσε ο Alessandro Launaro, επικεφαλής ερευνητής του έργου.
«Δεν υπήρχε τίποτα στην επιφάνεια, κανένα ορατό στοιχείο κτηρίων, μόνο κομμάτια σπασμένης κεραμικής. Αλλά αυτό που ανακαλύψαμε δεν ήταν ένα πισωγύρισμα, κάθε άλλο. Βρήκαμε μια ακμάζουσα πόλη που προσαρμοζόταν σε κάθε πρόκληση για 900 χρόνια».
Η έρευνα GPR (επίγειο ραντάρ) έδειξε στοιχεία για μια μεγάλη αποθήκη, έναν ναό και ένα συγκρότημα λουτρών που εξυπηρετούσε ένα λιμάνι στον ποταμό Liri μεταξύ του τέλους του πρώτου αιώνα π.Χ. και του τέταρτου αιώνα μ.Χ., ανέφερε η Popular Mechanics.
Αυτό το ποτάμιο λιμάνι «θα ήταν ζωτικής σημασίας για την επιτυχία της πόλης», επειδή επέτρεψε στην Interamna Lirenas να εμπορεύεται με μεγάλα εμπορικά κέντρα όπως το Aquinum και το Casinum στα βόρεια, και το Minturnae και την ακτή της Τυρρηνίας στα νοτιοανατολικά.
Οι ανασκαφές έφεραν στο φως δεκάδες χιλιάδες κομμάτια κοινής κεραμικής, καθώς και τα ερείπια ενός στεγασμένου θεάτρου, πυκνοκατοικημένες γειτονιές και περισσότερα λουτρά.
Προηγούμενη ανάλυση θραυσμάτων κεραμικής που ανακτήθηκαν από την Interamna Lirenas πρότεινε ότι η κατοχή της πόλης κορυφώθηκε από τα τέλη του δεύτερου αιώνα έως τις αρχές του αιώνα π.Χ., και στη συνέχεια μειώθηκε από τον πρώτο αιώνα μ.Χ.
Αλλά η ομάδα του Launaro βρήκε στοιχεία που υποστηρίζουν ένα διαφορετικό χρονοδιάγραμμα. Μετά την ανάλυση της κεραμικής που αποκάλυψαν, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η πόλη αντιστάθηκε στην παρακμή μέχρι τα τέλη του τρίτου αιώνα μ.Χ., τρεις αιώνες αργότερα από ό, τι είχε υποτεθεί προηγουμένως.
Τα αρχαιλογικά ευρήματα δημοσιεύθηκαν στον συλλογικό τόμο Roman Urbanism in Italy το 2023.
Κοινοποιήστε: