Kliktv.gr • Αποστολή στη Φοινικούντα: Οργανωμένες παραλίες, περαντζάδα και εξαιρετικές ταβέρνες!

Από τα ωραιότερα παραθαλάσσια θέρετρα στη Μεσσηνία, με υπέροχη, καλοκαιρινή ατμόσφαιρα και θέα στα νησάκια που απαρτίζουν τις Μεσσηνιακές Οινούσσες.

Στη νοτιοδυτική πλευρά της Μεσσηνίας, κοντά στη Μεθώνη, στην αμμώδη, οργανωμένη παραλία του χωριού Φοινικούντα. Ένα νέο παιδί με άσπρα ρούχα κλείνει τις λευκές ομπρέλες και καθαρίζει ξαπλώστρες από την άμμο, σταματώντας κάπου-κάπου για να κοιτάξει τον ορίζοντα του δειλινού, όπου τα χρώματα αλλάζουν από βαθύ πορτοκαλί σε μοβ. Κινείται αργά. Σαν να κάνει διαλογισμό εν κινήσει. Παίρνει τον χρόνο του. Γιατί κανείς, προφανώς, δεν του έβαλε deadline.

Εμείς, πάλι, μόλις τηρήσαμε το δικό μας deadline, τελειώνοντας τη φωτογράφηση του οικισμού από ψηλά, στο δειλινό. Νηστικοί καθώς είμαστε, τρώμε με βουλιμία τις βάφλες μας πλάι στους φωτισμένους φοίνικες ενός από τα παραλιακά καφέ-μπαρ, με υπόκρουση τις συζητήσεις των θαμώνων.

Πίσω μας, ο πεζόδρομος της Φοινικούντας αστράφτει από τα δυνατά φώτα και πάλλεται, πλημμυρισμένος καθώς είναι με κόσμο. Μαγαζιά δώρων, ρούχων και αξεσουάρ εναλλάσσονται με ψαροταβέρνες, εστιατόρια, καφέ-μπαρ, γλυκοπωλεία. Παρά την υγρή ζέστη όλοι είναι χαρούμενοι, μαυρισμένοι, αρωματισμένοι και θορυβώδεις. Απολαμβάνουν τις διακοπές τους.

Φοινικούντα, μια αγκαλιά για όλους –για οικογένειες, ζευγάρια και παρέες. Photo: Περικλής Μεράκος

Η Φοινικούντα είναι μια αγκαλιά για όλους: οικογένειες, ζευγάρια, παρέες. Όλο και πιο εκσυγχρονισμένη, με μοντέρνα στέκια, ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, μικρά ξενοδοχεία. Όλο και πιο δημοφιλής. Την ωραία εικόνα του χωριού συμπληρώνει το παραδοσιακό λιμανάκι, όπου τουλάχιστον δέκα ψαροκάικα συνεχίζουν να δένουν κάθε μέρα, φέρνοντας φρέσκα ψάρια και θαλασσινά για να τα πουλήσουν στις ταβέρνες.

Απέναντι, στο πέλαγος, ξεχωρίζει το σύμπλεγμα των Μεσσηνιακών Οινουσσών –η Σχίζα, η Σαπιέντζα, το Βενέτικο και οι βραχονησίδες τους. Και στα δυτικά απλώνεται το περίφημο Μαυροβούνι. Η αχανής, αμμώδης παραλία με τα πεντακάθαρα και κρυστάλλινα νερά είναι οργανωμένη κατά σημεία, ενώ φιλοξενεί και κάμπινγκ.

Στο όμορφα διακοσμημένο βιβλιοπωλείο «Το Καραβάκι», στον πεζόδρομο της Φοινικούντας. Photo: Περικλής Μεράκος

Η Ταβέρνα, που έγινε παραλία Λαχανάδας και μετά Φοινικούντα

Στον πεζόδρομο της Φοινικούντας, ανάμεσα στα διάφορα μαγαζιά, ξεχωρίζει το ωραία διακοσμημένο βιβλιοπωλείο «Το Καραβάκι». Τα ράφια του είναι γεμάτα βιβλία, που δίνουν στον χώρο τη χαρακτηριστική, αγαπημένη μυρωδιά του τυπωμένου χαρτιού. Εκεί θα βρω ακριβώς αυτό που ψάχνω: μια έκδοση για την ιστορία και την καθημερινότητα στη Φοινικούντα. Είναι γραμμένη από έναν γυμνασιάρχη, τον κ. Γιώργο Κούβελα, μετά από ενδελεχείς έρευνες που έχει κάνει. Μέσα από τα γραπτά του, αλλά και από τις συζητήσεις με ηλικιωμένους κατοίκους, θα ξετυλιχτεί το κουβάρι της πρόσφατης ιστορίας του τόπου αυτού.

Το χωριό άρχισε να δημιουργείται μεταξύ 1825 και 1850, όταν κάτοικοι του οικισμού της Λαχανάδας, που ήταν Κρήτες πρόσφυγες, κατέβηκαν στη θάλασσα κι έφτιαξαν σπίτια εκεί. Τον αναπτυσσόμενο αυτόν οικισμό τον είπαν αρχικά Ταβέρνα –από το παράκτιο μαγαζί που είχε ανοίξει ένας ντόπιος, με το παρατσούκλι «Μπαγάσας». Το 1928 μετονομάστηκε σε παραλία Λαχανάδας και το 1930 σε Φοινικούντα. Στις παλιές φωτογραφίες δείχνει πολύ όμορφη με τα σπιτάκια της, την ακτή με τα λίγα κτίσματα, το λιμανάκι και τις ξύλινες χρωματιστές βάρκες. Άρθρα της δεκαετίας του 1970, μάλιστα, γράφουν ότι «τα ψάρια της δεν είναι μόνο φρέσκα, είναι και τα πιο νόστιμα. Λες και τα ‘χεις αλατίσει μες τη θάλασσα».

Το χωριό άρχισε να δημιουργείται μεταξύ 1825-1850. Photo: Περικλής Μεράκος

H Φοινικούντα βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της Μεσσηνίας, κοντά στη Μεθώνη. Photo: Περικλής Μεράκος

Ήταν σε εκείνη τη δεκαετία που άρχισε να αναπτύσσεται η Φοινικούντα. Τότε ήρθε, δηλαδή, το ηλεκτρικό και το νερό βρύσης. Τότε ξεκίνησαν να έρχονται «οι τουρίστες με τα σακίδια» και να κατασκηνώνουν στην ακτή, τρώγοντας ό,τι τους σέρβιρε ένα παραλιακό καφενείο, το οποίο είχε και τζουκ μποξ. Τότε το χωριό αριθμούσε 100 σπίτια και 500 ανθρώπους. Και δρόμος δεν υπήρχε –ήταν σαν ένα στεριανό νησί. Οι μεταφορές ανθρώπων και αγαθών γίνονταν με τα καΐκια και τις βάρκες.

Μετά έγιναν οι δρόμοι και από το 1980 ο οικισμός άρχισε να αναπτύσσεται. Το 2000, όταν φτιάχτηκε και ο νέος αυτοκινητόδρομος που τον ενώνει με τη Μεθώνη και την Κορώνη, απέκτησε άλλη δυναμική στον τουρισμό. Όπως και 5 κάμπινγκ, για τα οποία εξακολουθεί να φημίζεται. Σιγά-σιγά, έπειτα, ήρθαν κι όλες οι άλλες τουριστικές υποδομές, που έχουν αναδείξει τη Φοινικούντα σε ένα από τα ωραιότερα και πιο γνωστά παραθαλάσσια θέρετρα της Μεσσηνίας.

Η καλύτερη επιλογή για μπάνιο είναι η μεγάλη ακτή Μαυροβούνι, πλάι ακριβώς στη Φοινικούντα. Photo: Περικλής Μεράκος

Οι παραλίες γύρω από τη Φοινικούντα

Η καλύτερη επιλογή για μπάνιο είναι η μεγάλη ακτή Μαυροβούνι, πλάι ακριβώς στη Φοινικούντα. Στα δυτικά του, πάλι, βρίσκεται η σχετικά ήσυχη αμμουδιά που λέγεται Κουμπάρες, ενώ κοντά της είναι και η παραλία Λάμπες.

Στα ανατολικά της Φοινικούντας υπάρχει η Λούτσα και μετά το Καντούνι: μια μικρή παραλία με άμμο, ωραία διάφανα νερά κι ένα ποταμάκι, την οποία περιβάλλουν δασωμένα βράχια. Πρόκειται για μια καθαρά οικογενειακή παραλία, όπου έχουν στηθεί και κάποια τροχόσπιτα. Πιο ψηλά, στα βράχια της ακτής, θα διακρίνετε και μια κυλινδρική βίγλα. Θεωρείται πως ήταν τμήμα ενός οργανωμένου συστήματος από παρατηρητήρια-φρυκτωρίες, μέσω των οποίων επικοινωνούσαν κάποτε τα κάστρα της Κορώνης και της Μεθώνης.

Στην παραλία Λάμπες. Photo: Περικλής Μεράκος

Προς τα νότια, τώρα, θα βρείτε το Μεγάλο και το Μικρό Μαράθι. Δύο όμορφες παραλίες, χωρίς υποδομές, στις οποίες, εναλλακτικά, μπορείτε να πάτε και με σκάφος, ξεκινώντας από τη Φοινικούντα.

Επίσης, με σκάφος μπορείτε να φτάσετε στο νησί Σαπιέντζα, για να κολυμπήσετε στη μικρή παραλία της Άμμου. Έχει πρασινογάλανα νερά και το μπάνιο εκεί είναι αληθινή απόλαυση.