Η απιστία έχει γίνει αμέτρητες φορές αντικείμενο επιστημονικών ερευνών. Γιατί απατούμε τον σύντροφο μας; Τι μας οδηγεί στην απιστία; Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα που καίνε έχουν προσπαθήσει να απαντήσουν οι ερευνητές. Τώρα, νέα μελέτη Βρετανών επιστημόνων δείχνει πως γυναίκες και άνδρες έχουν μια εντελώς διαφορετική αντίληψη για την απιστία.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Cardiff στην Βρετανία μελέτησαν 21 άνδρες και 23 γυναίκες… προπτυχιακούς φοιτητές, που εκτέθηκαν σε υποτιθέμενα μηνύματα από το Facebook, τα οποία δήθεν εστάλησαν στους συντρόφους τους. Κάποια από τα μηνύματα «αποκάλυπταν» σεξουαλική απιστία, κάποια άλλα συναισθηματική και κάποια άλλα υπονοούσαν και τα δύο. Ενδεικτικά: «Εσύ πρέπει να είσαι το άλλο μου μισό». «Η χθεσινή νύχτα ήταν εκρηκτική». «Είμαι τόσο δεμένος μαζί σου, αν και δεν έχουμε πλαγιάσει μαζί». «Με έχεις αναστατώσει πολύ».
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο Evolutionary Psychological Science.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, οι άνδρες ενοχλούνταν περισσότερο με τη σεξουαλική απιστία, παρά με τη συναισθηματική. Το ενδεχόμενο να τους έχει απατήσει η σύντροφός τους κάνοντας σεξ με έναν άλλο άνδρα τους προκαλούσε μεγαλύτερη αναστάτωση από το να τους έχει απατήσει μόνο συναισθηματικά. Στον αντίποδα οι γυναίκες ενοχλούνταν ιδιαίτερα όταν το φερόμενο μήνυμα το είχε στείλει κάποια που διεκδικούσε τον σύντροφό της, μια αντίζηλος δηλαδή. Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο, οι γυναίκες γενικά ήταν πιο αναστατωμένες από τους άνδρες όταν έπρεπε να σχηματίσουν εικόνες, με βάση ένα μήνυμα που αποκάλυπτε την εις βάρος τους απιστία. Και τα δύο φύλα, ωστόσο, πάθαιναν κρίση ζηλοτυπίας με διαφορετικές αφετηρίες. Με άλλα λόγια δεν τους ενοχλούσαν εξίσου τα ίδια πράγματα, όπως φάνηκε στην έρευνα, σίγουρα όμως τους ενοχλούσε πολύ η απιστία.
Η ζήλια μεταξύ των συντρόφων είναι σοβαρό θέμα, διότι πέραν της καταστροφής που επιφέρει στην καθημερινότητα του ζευγαριού, είναι μια κλασική αφορμή ενδοοικογενειακής βίας. Το, δε, φαινόμενο της παθολογικής ζήλιας τελειώνει συνήθως άσχημα· όχι μόνο στα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, όπως στον Οθέλο του Σαίξπηρ, αλλά και στην πραγματική ζωή.
Κοινοποιήστε: