Αδελφή μου, εγώ σε πιστεύω

Την Παρασκευή 21 Ιανουαρίου έγινε μαζικότατη πορεία στο Σύνταγμα με αφορμή το βιασμό εικοσιτετράχρονης κοπέλας στη Θεσσαλονίκη και όχι το ‘ροζ πάρτι’, όπως είδαμε και ακούσαμε πολλούς να χαρακτηρίζουν αυτό που έγινε. Τι έγινε;

Η Γεωργία θέλησε να πάει σε ένα πάρτι την πρωτοχρονιά, να πιει ένα-δύο ποτά και τελικά ξύπνησε την επόμενη σε μία σουίτα χωρίς τα ρούχα της, ενώ στο χώρο υπήρχαν αντρικά ρούχα και αντικείμενα που δεν είχε ξαναδεί. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, υπάρχουν παντού για να τις βρείτε. Μόνο θα αναφέρω κάποια πράγματα:

Μπεκατώρου, Λιγνάδης, Φιλιππίδης, Καρολάιν Κράουτς και άλλες δεκαέξι που δολοφονήθηκαν μέσα στο 2021, Παναγιωτόπουλος και revenge porn, Λεβέντης και τέλος ο βιασμός ανήλικης από ιερέα.

Φοβάμαι και αγανακτώ. Φοβάμαι να κυκλοφορήσω, να γνωριστώ, να εμπιστευτώ. Αγανακτώ που πρέπει να εξηγώ γιατί το λένε γυναικοκτονία και γιατί είναι βιασμός. Έχω κουραστεί να προσέχω. Το μόνο που μου δίνει μία μικρή ελπίδα είναι τα άτομα που καταφέρνουν να μιλήσουν και να κατονομάσουν κι ο κόσμος που αντιλαμβάνεται και συσπειρώνεται. Απλά και χωρίς πολλά – πολλά, η πατριαρχία υπάρχει και έχουμε μάθει να μεγαλώνουμε, να ζούμε, να συμπεριφερόμαστε και να υπάρχουμε σύμφωνα με αυτή.

Όχι, όμως, για πολύ ακόμα.

Γ.Λ.

Το Διαβάσαμε Αδελφή μου, εγώ σε πιστεύω