"Αγρο-οικολογική" γεωργία

γνώση, εφαρμόζουν την πρακτική της ανθεκτικότητας για να τροφοδοτούν τους αυξανόμενους πληθυσμούς και να αντιμετωπίζουν τις κλιματικές αλλαγές, τη λειψυδρία, την αστάθεια της αγοράς και πολλά άλλα.Όλο και περισσότεροι αγρότες σε όλο τον κόσμο απομακρύνονται από τη χημική εντατική καλλιέργεια  υπέρ των μεθόδων παραγωγής που βασίζονται στην ποικιλομορφία, στις εσωτερικές εισροές για παράδειγμα το κομπόστ. Αυτού του είδους η “αγρο-οικολογική” γεωργία αποτελεί μια απάντηση στις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η γεωργία σε παγκόσμιο επίπεδο. Υπάρχουν ολοένα και περισσότερες ενδείξεις ότι τα αγρο-οικολογικά συστήματα καλλιέργειας διατηρούν τον άνθρακα στο έδαφος, στηρίζουν τη βιοποικιλότητα, ανοικοδομούν εδάφη και διατηρούν τις αποδόσεις, παρέχοντας τη βάση για ασφαλή διαβίωση.

Η σύγχρονη γεωργία παράγει αρκετό φαγητό για τον παγκόσμιο πληθυσμό, αλλά δεν έχει δώσει σε όλους παντού πρόσβαση σε επαρκή, ασφαλή και θρεπτική τροφή.Η σύγχρονη γεωργία συνέβαλε επίσης στην υποβάθμιση του εδάφους , στην κατάχρηση φυσικών πόρων και στη υπέρβαση κρίσιμων πλανητικών ορίων που κράτησαν τη Γη σε σχετικά σταθερή κατάσταση για τα τελευταία 11.000 χρόνια, πριν από την εφευρετικότητα της γεωργίας. Καταναλώνει το 70% του γλυκού νερού που χρησιμοποιείται στον κόσμο και παράγει περίπου το 30% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Το σημερινό σύστημα γεωργίας αυξάνει την εξάρτηση της ανθρωπότητας από τα ορυκτά καύσιμα και συμβάλλει στην αλλαγή του κλίματος. Εν τω μεταξύ, οι κλονισμοί του κλίματος και τα ακραία καιρικά φαινόμενα μπορεί να προκαλέσουν αστάθεια στις τιμές των τροφίμων που επηρεάζει τόσο τους καταναλωτές όσο και τους παραγωγούς σε όλο τον κόσμο – πιέζοντας περισσότερο στις φτωχές χώρες.Το γεωργικό σύστημα διπλασίασε επίσης τις ροές αζώτου και φωσφόρου σε όλο τον κόσμο, κυρίως μέσω της χρήσης χημικών λιπασμάτων, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα ποιότητας των υδάτων σε ποτάμια, λίμνες και ωκεανούς. Είναι επίσης υπεύθυνη για την μεγαλύτερη απώλεια της βιοποικιλότητας. Ένας αυξανόμενος αριθμός διεθνών μελετών και αξιολογήσεων τονίζει ότι πρέπει να αφιερωθεί περισσότερη προσοχή, δημόσια κεφάλαια και μέτρα πολιτικής στην αγρο-οικολογική προσέγγιση, προκειμένου να αποφευχθούν αυτές οι αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. 

Η βιοποικιλότητα είναι το κλειδί για την υγεία και τη γονιμότητα του εδάφους και την ανθεκτικότητα. Πολλοί οργανισμοί κατοικούν στο έδαφος, αποδομούν οργανική ύλη και παράγουν θρεπτικά συστατικά. Εικονογράφηση: Ε. Βίκαντερ  Η αγρο-οικολογία είναι η “οικολογία του συστήματος τροφίμων”, μια γεωργική προσέγγιση που εμπνέεται από τα φυσικά οικοσυστήματα. Συνδυάζει την παραδοσιακή και επιστημονική γνώση και εφαρμόζει οικολογικές και κοινωνικές προσεγγίσεις στα γεωργικά συστήματα, εστιάζοντας στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ φυτών, ζώων, ανθρώπων και περιβάλλοντος. Οι αγρο-οικολογικές μέθοδοι μπορούν επίσης να βοηθήσουν τους αγρότες να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή ενισχύοντας την ανθεκτικότητα. Η αγρο-οικολογία έχει σαφή στόχο την ενίσχυση της βιωσιμότητας όλων των τμημάτων του συστήματος διατροφής, από τον σπόρο και το έδαφος μέχρι το τραπέζι, συμπεριλαμβανομένων των οικολογικών γνώσεων, της οικονομικής βιωσιμότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, οι αγρο-οικολογικές μέθοδοι προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν ή να αποκλείσουν τη χρήση ορυκτών καυσίμων, χημικών εισροών, όπως λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, και τις μεγάλης κλίμακας μονοκαλλιέργειες  σε τεράστιες εκτάσεις γης. Η γεωργοοικονομική προσέγγιση περιλαμβάνει διάφορες γεωργικές μεθόδους , όπως η διαφοροποίηση των καλλιεργειών, η καλλιεργήσιμη καλλιέργεια, οι πράσινες κοπριές, τα φυσικά λιπάσματα και η σταθεροποίηση του αζώτου, ο βιολογικός έλεγχος των παρασίτων, η συγκομιδή των βρόχινων υδάτων και η παραγωγή καλλιεργειών και ζώων κατά τρόπους αποθήκευσης άνθρακα και προστασίας των δασών. Υπογραμμίζει επίσης τη σημασία της γνώσης σε τοπικό επίπεδο, της ενδυνάμωσης των γεωργών και των κοινωνικοοικονομικών κανονισμών, όπως οι περιβαλλοντικές επιδοτήσεις και τα συστήματα δημοσίων συμβάσεων. Η αγρο-οικολογία έχει γίνει κάτι πολύ δημοφιλές τα τελευταία χρόνια και το μεγάλο ερώτημα είναι: μπορεί η αγρο-οικολογική γεωργία να τροφοδοτεί έναν παγκόσμιο πληθυσμό που εκτιμάται ότι θα φτάσει σχεδόν τα 10 δισεκατομμύρια ανθρώπους τις επόμενες δεκαετίες; Μια αυξανόμενη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων λέει ναι – η προσέγγιση μπορεί να βοηθήσει στην αλλαγή της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων προς το καλύτερο και να παράγει αρκετά τρόφιμα για να ταΐσει τον κόσμο.