Αγγέλω Σφέτσου: «Να μην είμαστε μίζεροι»

Συνέντευξη στην Άννα Παχή

Γλυκιά, αισθαντική, αέρινη… είναι πολλά τα επίθετα που περιγράφουν την Αγγέλω Σφέτσου και τη φωνή της, αλλά το πιο σημαντικό είναι αυτά που αισθάνεσαι ακούγοντάς την.  Λίγο πριν την live εμφάνισή της στην Ταράτσα του Micraasia Fez, λίγο πριν την κυκλοφορία του δίσκου της, απολαύστε την!

Σε μια ταράτσα, μετά από τόση καραντίνα.. Τι θα ακούσει ο κόσμος που θα έρθει.

Προσπαθήσαμε να κρατήσουμε ένα θετικό πρόσημο στη διάθεση των τραγουδιών. Γενικώς, συζητώντας με συναδέλφους, συμφωνούμε ότι συνήθως μας ελκύουν τα πιο «κλαψιάρικα» τραγούδια, αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Επομένως έχουμε φτιάξει ένα πιο up tempo πρόγραμμα.

Πως αισθάνεσαι που θα τραγουδήσεις μπροστά σε κοινό μετά την τόση – αναγκαστική – αποχή;

Σα να μην πέρασε μια μέρα και το περιμένω πως και πως!

Με μια φωνή σαν τη δική σου, το τραγούδι μοιάζει μονόδρομος. Ήταν ή σκεφτόσουν να ασχοληθείς και με άλλα πράγματα;

Εννοείται ότι σκεφτόμουν να ασχοληθώ και με άλλα πράγματα. Στην Ελλάδα είμαστε, ο τραγουδιστής δε λογίζεται ως επάγγελμα. Πολλές φορές μας ρωτάνε «τι δουλειά κάνεις», απαντάς ότι είσαι μουσικός ή τραγουδιστής και ανταπαντούν «ναι, αλλά τι δουλειά κάνεις;».
Μικρή ήθελα να γίνω κτηνίατρος, αλλά μετά ήρθα αντιμέτωπη με τα μαθηματικά και μου πέρασε (χαχα)!

Κάθε τραγούδι σου ακούγεται  – στα αυτιά μου τουλάχιστον – σαν παραμύθι, ε την έννοια πως ομορφαίνεις τις καταστάσεις που αφηγείσαι. (Αν τραγουδούσες τον τηλεφωνικό κατάλογο, θα φανταζόμουν νεράιδες). Είναι κάτι που επιδιώκεις ή απλά σε οδηγεί εκεί το ένστικτό σου;

Αισθάνομαι ότι αυτό είναι το ωραιότερο σχόλιο που έχω ακούσει ποτέ και σε ευχαριστώ! Δεν επιδιώκω γενικά να τραγουδάω με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο. Λειτουργώ ενστικτωδώς. Άλλωστε το τραγούδι σου δείχνει το δρόμο.

Έχει γίνει καραμέλα όμως είναι αλήθεια πως η εποχή ευνοεί το φαίνεσθαι και όχι το είναι. Έχεις πει πως “ο καλλιτέχνης μπορεί να κάνει αυστηρές επιλογές, αν είναι έτοιμος να υποστεί και τις συνέπειες”. Ποια συνέπεια θα ήθελες να μην είσαι – και όχι μόνον εσύ – υποχρεωμένη να υποστείς;

Μου έρχονται πολλά στο μυαλό και χρειάζομαι δύο σελίδες να τα γράψω, αλλά θα επικεντρωθώ στο ότι είναι κοινώς αποδεκτό πως είμαστε πλέον αμιγώς στην εποχή της εικόνας και αυτό αποδεικνύεται καθημερινά από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Θα ήθελα λοιπόν, ούσα κι εγώ επηρεασμένη από όλο αυτό το μανιφέστο, να μην είμαι υποχρεωμένη να υπόκειμαι σε αυτήν τη συγκεκριμένη εικόνα του «όμορφου», του καθώς πρέπει, του τι αρέσει στον κόσμο να βλέπει και να μην “ψυχαναγκάζω” τον εαυτό μου. Θα ήθελα ιδανικά να έχω μόνο μια φωνή και να μη χρειάζεται να εισπράττω σχόλια -είτε θετικά είτε αρνητικά-  για την εξωτερική μου εμφάνιση, για τις πολιτικές μου πεποιθήσεις που δεν αφορούν κανέναν και λοιπά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όχι μόνο εγώ, αλλά όλοι οι καλλιτέχνες της γης. Δεν είμαστε πατάτες τηγανητές να αρέσουμε σε όλους.

Ας πούμε λίγα λόγια για τον επερχόμενο δίσκο σου. Μίλησέ μας για την ιδέα πίσω του, τη διαδικασία δημιουργίας, τους συνεργάτες σου.

Η ιδέα είναι να δοθεί βάση στη μελωδία. Ο Σταύρος Σιόλας που έχει γράψει τα τραγούδια του δίσκου, είναι μελωδός και αυτό κάνει το έργο του και τον ίδιο μοναδικό. Τις ενορχηστρώσεις κάνει ο Κώστας Παρίσσης και όλοι μαζί, με άξονα την ευαισθησία και το σεβασμό στα φυσικά όργανα, προσπαθούμε να πετύχουμε ένα γήινο αποτέλεσμα, που να κάνει τον ακροατή να αισθάνεται ότι τον τυλίγει ένα ελαφρύ κουβερτάκι, σε κάποιο μπαλκόνι, ένα δροσερό βράδυ. Στίχους μας έδωσε ο Πόλυς Κυριάκου, ο Παναγιώτης Στράκαρης, η Ευαγγελία Ψημίτη, ο Σταύρος Σταύρου και τέλος ο αγαπημένος μου φίλος Γιάννης Κετιπίδης, το ένα τραγούδι του οποίου τιτλοδότησε το άλμπουμ και θα ονομάζεται «Βήμα αργό». Πρόκειται για ένα τάνγκο που μοιραζόμαστε φωνητικά με το Σταύρο Σιόλα.

Τι θα ήθελες να επικοινωνήσεις μέσα από αυτήν την δουλειά; Τι έχεις πάρει εσύ μέχρι τώρα;

Έχω πάρει πολλά μαθήματα και συνεχίζω να παίρνω, όσο αυτό το εγχείρημα οδεύει προς την ολοκλήρωσή του. Θα ήθελα οι ακροατές που θα μπουν σε διαδικασία να ακούσουν αυτό που φτιάχνουμε, να νιώσουν κι εκείνοι τη ζέστη και την αγάπη που βάλαμε σ’ αυτό και γιατί όχι, να ταυτιστούν.

Αν μπορούσες να στείλεις ένα μήνυμα σε όλον τον κόσμο, ποιο θα ήταν αυτό; Κάτι που σε βοήθησε στη ζωή σου μέχρι τώρα.

Να μην είμαστε μίζεροι. Νομίζω αυτό μπορεί να βοηθήσει όλους τους ανθρώπους όπως βοηθάει κι εμένα. Αν μπορούμε να αποφύγουμε τη γκρίνια, έχουμε βελτιώσει τη μέρα μας κατά 90%.

Την Πέμπτη 10 Ιουνίου, στην ταράτσα του Micraasia Fez, η Αγγέλω Σφέτσου θα παρουσιάσει ζωντανά τις πρώτες δύο κυκλοφορίες του επερχόμενου προσωπικού της άλμπουμ «Βρες έναν τρόπο» και «Ουράνιο τόξο», αλλά και κομμάτια του δίσκου τα οποία δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα.

Η συναυλία περιλαμβάνει τραγούδια νεότερων δημιουργών, αλλά και κάποια με άρωμα βινυλίου, με απώτερο σκοπό το καλωσόρισμα του καλοκαιριού και την ατμόσφαιρα της ξεγνοιασιάς που μας προσφέρει μια δροσερή ταράτσα!

Μαζί της στο ηλεκτρικό κόντρα μπάσο θα βρίσκεται ο Χρήστος Τζελεπόπουλος, στην κιθάρα ο Μιχάλης Ατσάλης, ενώ το σχεδιασμό του ήχου επιμελείται ο Γιάννης Βαφειάδης.

Κατά τη διάρκεια της παράστασης θα τηρηθούν όλα τα απαραίτητα υγειονομικά μέτρα.

Micraasia Fez [Πολ. Συλ. Οι Λαοί της Μ. Ασίας]
Κωνσταντινουπόλεως 70, Αθήνα
Είσοδος: 7^ε
Τηλ. Κρατήσεων: 6932634220
Ώρα έναρξης: 21.00

Το Διαβάσαμε Αγγέλω Σφέτσου: «Να μην είμαστε μίζεροι»