Συνέχεια λέμε πως μόνο τα παιδιά διακρίνονται για την αθωότητά τους και για την ευγένεια και την καλλαισθησία της ψυχής τους .
Έχουμε μια εικόνα ,πως μόνο τα παιδιά ,είναι εκείνα που θέλουν να γιορτάσουν και να διεκδικήσουν μια θέση ,στην καρδιά του καλοκάγαθου γεράκου ,με τα μακριά γέννια και την κόκκινη στολή και τις πελώριες μαύρες μπότες .
Δεν είναι μόνο τα παιδιά που θέλουν να το δουν ,έστω και στο όνειρό τους ,να συνομιλήσουν μαζί του και να μοιραστούν τις πίκρες και τα βάσανά τους .
Είναι και οι μεγάλοι , οι απλοί ,με αγνοί και κατακάθαρη ψυχή ,που ζουν και μεγαλώνουν ,με αξίες κι ιδανικά , με τις αλήθειες τους και τα λάθη τους μεν ,αλλά μέσα απ αυτά ,δε θέλησαν ποτέ να κάνουν κακό σε άνθρωπο ,μικρό ή μεγάλο .
Υπάρχουν οι άνθρωποι ,που μέσα απ τα βάσανα της ζωής τους ,ανδρειώνεται η ψυχή τους και η καλή τους ποιότητα ,η πάστα που λέμε ,με αποτέλεσμα ,να γίνονται δοτικοί ,με μεγαλείο ψυχής και αντικατοπτριζόμενο ,σε κάθε σημείο ,κύτταρό τους .
Κυριαρχεί κι η ψευδαίσθηση ,πως εκείνος ο γερούλης , δεν υπάρχει , δεν υφίσταται καν , αλλά όλα αυτά είναι εκείνα που θα σβήσουν τη μαγεία ,τον όμορφο κόσμο ,τον παιδικό ,μακριά απ΄τα βάθη των κακόψυχων και ελλεεινών ανθρώπων ,που η μόνη τους καλοσύνη ,είναι να κάνουν κακό στο συνάνθρωπό τους και γι αυτό φυσικά να χαίρονται και να ναι απολύτως ικανοποιημένοι με τον ίδιο τους τον εαυτό .
Σ αντίθεση όμως με τις παιδικές ψυχούλες ,που δε λησμονούν ,την καλοσύνη και την αγάπη ,προσφορές της αθώας τους ψυχούλας και εκείνων των ανθρώπων , που η μοίρα έτυχε να κακοπέσουν ,ψυχικά.
Σε εκείνους τους ,άνανδρους και σ αυτές τις μη σεβόμενες γυναικείες παρουσίες το ταίρι τους ,σ αυτούς τους υποτιθέμενους ανθρώπους ,έχουν να δείξουν , να αναδείξουν και να αποδείξουν ,απλά και μόνο ,το δικό τους στοιβαρό μπράτσο ,που δεν είναι άλλο ,παρά η δική τους αθωότητας και το δικό τους πέταγμα,σε ουρανούς αλήθειας και καλοσύνης ,μακριά από ουράνια στερεώματα ,μίσους και κακίας ,χωμένα στα Τάρταρα εκείνα που οι Πύλες του Παραδείσου κάποτε ,θα φαίνονται απόμακρεςκαι απρόσιτες !
Κοινοποιήστε: