…και ο Θεόκριτος…

Tο έτος 1989 θα καταγραφεί στην πολιτική ιστορία ως βρώμικο. Και όντως ήταν. Αλλά η προσπάθεια του ΚΙΝΑΛ να σερβίρει ξαναζεσταμένο φαγητό, μιλώντας για «βρώμικο 2018» ,είναι ατυχέστατη, προδίδοντας…
αμηχανία και ένδεια επιχειρημάτων. Ας δούμε όμως τι ήταν το «Βρώμικο ΄89».

Η Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και ο Συνασπισμός των Χαρίλαου Φλωράκη και Λεωνίδα Κύρκου αξιοποίησαν το υπαρκτό σκάνδαλο Κοσκωτά για να πλήξουν τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ.

Τους βόλευε και τους δύο. Ο Κ. Μητσοτάκης διεκδικούσε-και κατέκτησε- την πρωθυπουργία, ενώ η Αριστερά είχε την ευκαιρία αφενός να πάρει για λάφυρα την εκλογική πελατεία του ΠΑΣΟΚ και αφετέρου να αποφύγει την συζήτηση για το μέγα γεγονός της εποχής, την κατάρρευση του Υπαρκτού.
Αποκορύφωμα της ανίερης εκείνης συμμαχίας ήταν η παραπομπή του Ανδρέα στο Ειδικό Δικαστήριο, ακόμη και με γελοία στοιχεία (ότι έπαιρνε χρήματα με κούτες πάμπερς από τον Κοσκωτά). Ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ αθωώθηκε- και μετ ου πολύ ξανακέρδισε τις εκλογές-, ενώ ο Συνασπισμός διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη.

Οσοι δεν έζησαν την ζοφώδη εκείνη εποχή, είναι αδύνατο να φανταστούν τα φρικώδη στοιχεία της.

Ένας πρωτοφανής καταιγισμός δημοσιευμάτων σε ημερήσια βάση εναντίον του ΠΑΣΟΚ σχεδόν από όλα(!) τα ΜΜΕ, προπηλακισμοί στελεχών, χλευασμοί, λοιδορίες, κατασκευασμένα δημοσιεύματα, χονδροειδείς υπερβολές και, φυσικά, ψευδομάρτυρες προκειμένου να παραπεμφθεί ο Ανδρέας.

Προσοχή! Το σκάνδαλο Κοσκωτά ήταν υπαρκτό. Και οι ευθύνες των τότε κυβερνώντων σαφείς (την πολιτική ευθύνη την ανέλαβε ο Ανδρέας Παπανδρέου).  Ωστόσο, η διόγκωση και οι θηριώδεις κατασκευές με στόχο τον ηγέτη του ΠΑΣΟΚ όσο και έντιμα στελέχη του, όπως ο Δημήτρης Τσοβόλας, ξεπερνούσε το όριο του απεχθούς.

Σήμερα δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να επιτρέπει έστω και στοιχειώδεις αναλογίες με το ΄89.
Τότε υπήρχαν κατασκευές και ψευδομάρτυρες. Σήμερα υπάρχουν άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ καταδικασμένοι, φυλακισμένοι, προφυλακισμένοι και υποθέσεις υπό έρευνα.
Τότε συνεργάστηκαν στενά δύο πολιτικοί χώροι (ΝΔ-Αριστερά), συγκατοικώντας μάλιστα για ένα διάστημα στην κυβέρνηση. Σήμερα, δεν υπάρχει ουδεμία ένδειξη ότι η ΝΔ είναι αρωγός του ΣΥΡΙΖΑ, αν υποτεθεί ότι το κυβερνών κόμμα κινεί τα νήματα της εκστρατείας εναντίον του ΚΙΝΑΛ.
Τότε σχεδόν όλα τα ΜΜΕ, ως και τα ακραιφνώς φιλοΠΑΣΟΚικα, ήταν στην πρώτη γραμμή εναντίον της  κυβέρνησης και προσωπικά εναντίον του Ανδρέα Παπανδρέου. Σήμερα δεν συμβαίνει αυτό.

Πέραν αυτών, η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ θα όφειλε να είναι προσεκτική όταν αναφέρεται στη δυσώνυμη εκείνη εποχή.
Οφείλει, δηλαδή, να θυμηθεί ότι πλειάς κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ με πρώτο τον Κ. Σημίτη, δεν είχαν βρει να πουν ούτε μια λέξη υπερασπιστική για τον Ανδρέα, ακόμη και για την αθλιότητα των πάμπερς (αντιθέτως, από αυτούς που τον υπερασπίστηκαν σθεναρά ήταν ο Πάγκαλος και ο Βενιζέλος).
Κατανοητή και θεμιτή η προσπάθεια του ΚΙΝΑΛ να αποφύγει τις μυλόπετρες του νέου δικομματισμού και να επιβιώσει. Όμως οι επινοήσεις , οι κατασκευές και οι ρητορείες για «βρώμικο 2018» αποτυπώνουν εκνευρισμό και αμηχανία.

Αλλως, όπως έλεγε ο Θεόκριτος, «πενία τέχνας κατεργάζεται»…

 Γιάννης Τριάντης