Η Ακροδεξιά δεν αντιμετωπίζεται με κορόνες και ευχολόγια…

Η δημοσκοπική άνοδος της Λεπέν διατηρεί απαιτητικό το ερώτημα «γιατί ρέπει προς την Ακροδεξιά η Ευρώπη;». Ταυτόχρονα, αναρριπίζει φόβους για..
σεισμικές μεταβολές αν ενισχυθεί δραστικά το φαιό μέτωπο στις ερχόμενες Ευρωεκλογές.

Εν παρόδω η υπόμνηση για την πρόσφατη δημοσκόπηση στη Γαλλία: Από το 17% τον Αύγουστο, έφτασε στο 21% το κόμμα της Λεπέν, ενώ συνολικά η Ακροδεξιά κέρδισε πέντε μονάδες (από το 25% στο 30%).

Αλλά, ως γνωστόν, δεν στιγματίζουν μονάχα το σώμα της Γαλλίας οι φαιές κηλίδες. Ευδιάκριτες σχεδόν παντού. Ειτε ως κυβερνώσα δύναμη (Ορμπαν στην Ουγγαρία) είτε ως σημαντικό μέρος του κυβερνητικού όλου ( π.χ. Ιταλία) ή ως φιλόδοξες, νέες παρουσίες (Vox, στην Ισπανία).

Ακόμη και σε παραδοσιακά ανοιχτές κοινωνίες (Σκανδιναβία, Ολλανδία) η Ακροδεξιά έχει εγκατασταθεί στην κεντρική πολιτική σκηνή με υψηλά εκλογικά ποσοστά.

Τι συμβαίνει, λοιπόν; Προφανώς δεν ξύπνησαν ένα πρωϊ οι Ευρωπαίοι και είδαν το φώς τους στο πρόσωπο της Ακροδεξιάς. Κάτι βαθύτερο και ουσιαστικό ενυπάρχει και διαρκώς αναπτύσσεται στους κόλπους της Ευρώπης.

Κάτι που δεν αντιμετωπίζεται με ξόρκια και αναθεματισμούς περί εθνολαϊκισμού. Ούτε με αντιφασιστικές κορόνες και κινητοποιήσεις. Κάτι που είτε αδυνατεί να αναγνώσει το ευρωιερατείο είτε αποτελεί προϊόν των δυναστικών και αντιλαϊκών επιλογών του, οπότε εξ αντικειμένου δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει.

Ολοι συμφωνούν ότι τον άνεμο στα πανιά της Ακροδεξιάς φουσκώνουν η οικονομική κρίση και το Μεταναστευτικό. Και ενώ οι συστημικές δυνάμεις αγρόν αγοράζουν, η Ακροδεξιά εμφανίζεται με άκρως λαϊκές θέσεις στα οικονομικά (ευθεία αντίθεση στις επιλογές των Βρυξελλών από την κυβέρνηση της Ιταλίας).

Οσο για το Μεταναστευτικό, η Ακροδεξιά επιστρατεύει επίφοβες ευκολίες κλείνοντας τα σύνορα, χωρίς να διερωτάται ή να δίνει λογαριασμό για τους λόγους που έχουν δημιουργήσει το μεταναστευτικό/προσφυγικό ωκεάνιο κύμα.

Δηλαδή, δεν αγγίζει τις βαρύτατες ευθύνες της Ευρώπης, η οποία υπήρξε έκπαλαι αποικιοκρατική, ληστρική και παρεμβατική (με πολέμους και ενίσχυση εμφυλίων διενέξεων), ωθώντας κοινωνίες της Αφρικής και της Ασίας στην πενία και στην απόγνωση.

Κάτι σωστό έλεγε τις προάλλες η Μέρκελ. Μίλησε για την ανάγκη να επενδύσει η Ευρώπη σε χειμαζόμενες χώρες, από τις οποίες προέρχεται το μεταναστευτικό ρεύμα.

Το είπε αλλά μένει στα χαρτιά. Και ήδη ακούγεται σαν ευχολόγιο, διότι απολύτως τίποτε δεν έχει σχεδιαστεί, τίποτε δεν κινείται προς την κατεύθυνση αυτή.

Αν επιβεβαιωθούν οι σημερινές δημοσκοπήσεις, είναι βέβαιο ή πολύ πιθανό να ξυπνήσει πελιδνή η Ευρώπη την επομένη των Ευρωεκλογών. Θα έχει μπροστά της το φάντασμα της Ακροδεξιάς. Ενισχυμένο και απειλητικό όσο ποτέ άλλοτε…

Γιάννης Τριάντης