Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός
Σήμερα το πρωί μόλις ξύπνησα, όπως κάθε πρωί είπα να βάλω ένα τραγούδι. Το πρώτο που ακούω καθημερινά σας το αφιερώνω. Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το τραγούδι “Ήταν τρελός” του Νότη.
Για κάποιον περίεργο λόγο κανένα τραγούδι δεν μου έρχεται τυχαία στο τρελό εγκέφαλο. Ψάχνοντας λίγο τις ημερομηνίες είδα ότι σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 20 χρόνια από τις θυσίες των Τάσο Ισαάκ και του ξαδέλφου του Σολωμό Σολωμού.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Σας παραθέτω την μικρή τους ιστορία :
11 Αυγούστου 1996 & 14 Αυγούστου 1996. Δύο ημερομηνίες οι οποίες θα μείνουν χαραγμένες για πάντα σε όλους εκείνους που απλά ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ. Στις 11 Αυγούστου δολοφονείται από εξαγριωμένο πλήθος τουρκοκυπρίων ο Τάσος Ισαάκ μερικά μέτρα από τα συρματοπλέγματα που χωρίζουν την Κύπρο στην Δερρύνεια, έπειτα από διεθνή μοτοσυκλετιστική πανευρωπαϊκή πορεία για την ανάδειξη του κυπριακού προβλήματος. Ο Τάσος Ισαάκ προσπάθησε να γλιτώσει κάποιον άλλο από τα χέρια των μαινόμενων τούρκων οι οποίοι λυσασμένοι τον ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου με πέτρες, κλωτσιές, λοστούς, σε όλο το κορμί του αλλά και το κεφάλι του.
Τρεις μόλις μέρες αργότερα στην ίδια περιοχή, ο ξάδερφος του θύματος, Σολωμός Σολωμού, ξέφυγε από την ειρηνευτική δύναμη και πέρασε στο τουρκικό φυλάκιο με σκοπό να κατεβάσει την σημαία του τούρκου εισβολέα. Του δολοφόνου του Τάσου. Με περίσσια παληκαριά και ενώ οι φίλοι του φώναζαν με απελπισία “;που πας ρε μαλάκα θα σε σκοτώσουν”;, αυτός με το τσιγάρο να κρέμεται στο στόμα του έτρεξε λίγα μέτρα, και ξεκίνησε να ανεβαίνει τον ιστό όπου βρισκόταν η τούρκικη σημαία. Δύο μέτρα από το κυπριακό χώμα, ενώ ο Σολωμός ήταν στο κοντάρι του ιστού, ακούστηκε ο πρώτος πυροβολισμός, τον πέτυχε στον λαιμό, πριν προλάβει και πέσει στο χώμα τον πετυχαίνει ακόμα μία σφαίρα στο πρόσωπο και ενώ ήταν στο χώμα ακόμα μία στο στομάχι.
Τάσος Ισαάκ : ΠΑΡΩΝ
Σολωμός Σολωμού : ΠΑΡΩΝ
ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!!
Κοινοποιήστε: