Laurent Pernot: Η σύγχρονη κοινωνία έχει ανάγκη τα Ελληνικά!
Η ελληνική γλώσσα, «το βιολί της ανθρωπότητας», όπως την χαρακτηρίζει η Αμερικανίδα συγγραφέας, Έλεν Κέλλερ, υπήρξε ανέκαθεν το όργανο ανάπτυξης και διάδοσης του ελεύθερου πνεύματος των Ελλήνων, η «κιβωτός» που ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο φυλάσσοντας μέσα της αλλά ταυτόχρονα μοιράζοντας απλόχερα κάθε είδους μεγαλείο…
Εκτός ελλαδικού κράτους δίνεται τεράστιος αγώνας για την διατήρηση και εκ νέου εξάπλωση του ελεύθερου πνεύματος των Ελλήνων, μοναδικού αντίβαρου στον σκοταδισμό της παγκοσμιοποίησης. Εντός των τειχών δυσφημείται και χλευάζεται από δήθεν «μορφωμένους»…
Οι σύγχρονοι ψευτο-προοδευτιστές εφευρίσκουν συνεχώς νέα «κόλπα», προκειμένου να προκαλέσουν ανεπανόρθωτα πλήγματα στον φορέα αυτού του πνεύματος, που δεν είναι άλλος από την ελληνική γλώσσα. Αν μπορούσαν, μάλιστα, όχι μόνο θα την εξαφάνιζαν αλλά θα την έσβηναν παντελώς από την παγκόσμια ιστορία! Γιατί;
Γιατί γνωρίζουν αυτό ακριβώς… Τον όρο «παγκόσμιος»! Γιατί μόνο αυτός μπορεί να περιγράψει την πορεία της… Γιατί η Ιατρική, η Φιλοσοφία, η Ιστορία, η Αρχαιολογία, η Φυσική, τα Μαθηματικά, οι Τέχνες και κάθε τομέας της ανθρώπινης διανόησης το αποδεικνύει, κατακλυσμένος από τον χείμαρρο των λέξεων της.
Γιατί αυτή υπήρξε η βάση όλων των υπολοίπων γλωσσών. Και όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να την παραγκωνίσουν, να την αλλοιώσουν και να την εξαφανίσουν, πάντα θα υπάρχουν φωνές (και δυστυχώς κυρίως εκτός Ελλάδας) που θα την κρατούν ζωντανή και θα βροντοφωνάζουν την παγκόσμια εμβέλεια και συμβολή της.
Ένας εξ αυτών και ο Ελληνιστής Γάλλος Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας, στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, διευθυντής του Ελληνικού Ινστιτούτου, τέως πρόεδρος της Διεθνούς εταιρείας της Ιστορίας της ρητορικής (International Society for the History of Rhetoric ) και ακαδημαϊκός Laurent Pernot, ο οποίος σε συνέντευξή του στην Διδάκτορα Κλασσικής Φιλολογίας, Αλεξάνδρα Δήμου για την θέση της ελληνικής παιδείας στην Ευρώπη, μεταξύ άλλων δήλωσε:
«η Ευρώπη οφείλει ένα τεράστιο χρέος στην Ελλάδα τόσο στον χώρο της διανόησης όσο και του πολιτισμού (…)Eίναι σαφές πως οι Ευρωπαίοι πολίτες παραμένουν συνδεδεμένοι με τα ελληνικά, αν κρίνουμε από την επιτυχία που γνωρίζουν βιβλία αφιερωμένα στην αρχαία ελληνική σκέψη ή ακόμη από την επισκεψιμότητα των αρχαιολογικών χώρων στην Ελλάδα. Υπάρχει ακόμη μία επιθυμία για τα ελληνικά στην κοινωνία της Ευρώπης.
Στην περίπτωση των χωρών την Δύσης, αυτή η δραστηριότητα περιλαμβάνει υποχρεωτικά τα ελληνικά και μάλιστα σε περίοπτη θέση. Η Ελλάδα μας προσφέρει τις πολιτισμικές αναφορές στους τομείς της αισθητικής του ωραίου της διανόησης και της πολιτικής, χωρίς τις οποίες οι πολίτες θα αδυνατούσαν να κατανοήσουν τον πολιτισμό μας. Προσφέρει τις ρίζες, την παράδοση, τη μνήμη κι αυτό είναι χρήσιμο σε μια περίοδο κατά την οποία η Ευρώπη επιδιώκει όλο και περισσότερο την ένωση και τη συνεργασία των πολιτών της. Αυτές τις ρίζες τις βλέπουμε κιόλας στο λεξιλόγιο : το ίδιο το όνομα της Ευρώπης κατ΄αρχήν είναι ελληνικό, όπως και οι λέξεις «δημοκρατία», «πολιτική», «οικονομία», «ιστορία», «φιλοσοφία», «θέατρο», «μαθηματικά», «βιολογία» κ.τ.λ., που έχουν περάσει στις ευρωπαϊκές γλώσσες. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Ευρωπαίοι χρησιμοποιούν τις ίδιες λέξεις που προέρχονται από τα ελληνικά για να ονομάσουν τους πιο σημαντικούς τομείς στη ζωή τους. Αυτές οι λέξεις δεν είναι απολιθώματα, αντιθέτως περιγράφουν έναν τρόπο συμβίωσης των ανθρώπων στο παρόν και το μέλλον».
Ο Laurent Pernot με το ξίφος του ακαδημαϊκού
Την ίδια στιγμή που τέτοιοι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής τους στην έρευνα, εξυψώνουν την ελληνική γλώσσα και μαρτυρούν την τεράστια σημασία της, χωρίς «εθνικιστικά κίνητρα» -για να προλάβουμε μερικούς-, στην Ελλάδα η ίδια αυτή γλώσσα κατακρεουργείται από δήθεν ειδήμονες, οι οποίοι προσπαθούν με κάθε αθέμιτο μέσο να την ξεριζώσουν από μέσα μας, χαρακτηρίζοντάς την ως κάτι το παλιομοδίτικο, το στριφνό και το άχρηστο.
Πρωτεργάτες, άνθρωποι άσχετοι τόσο σε θέματα παιδείας όσο και ιστορίας, οι οποίοι υποστηρίζουν (και σίγουρα όχι από αφέλεια ή ελλιπή γνώση) την αφαίρεσή της από τα σχολεία, καθώς πρόκειται, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, για γλώσσα νεκρή, που δυσκολεύει τα παιδιά και τους προκαλεί σύγχυση.
Ας δούμε ποια είναι η άποψη του καθηγητή Pernot: «Πρέπει η δευτεροβάθμια εκπαίδευση να εξακολουθήσει να προτείνει την αρχαία ελληνική γλώσσα (…)Και αυτό όχι για να δημιουργήσει ειδικούς φιλολόγους αλλά για να δώσει την δυνατότητα σε μαθητές που στην συνέχεια θα προσανατολιστούν σε κάθε είδους επαγγέλματα να γνωρίσουν την αρχαία ελληνική γλώσσα και τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Αυτή η επαφή με την ελληνική αλλά και με την λατινική γλώσσα και γενικά με τις λογοτεχνικές σπουδές είναι σημαντική για την διατήρηση του πολιτισμού στην κοινωνία μας.
Κατά καιρούς επανέρχονται προτάσεις για την κατάργηση των λατινικών και των αρχαίων ελληνικών στην εκπαίδευση και γίνεται πάντοτε η ίδια συζήτηση : από την μία πλευρά το ωφελιμιστικό επιχείρημα, ότι πρέπει να εξαλείψουμε από τα σχολεία τα μαθήματα που υποπτευόμαστε ότι δε χρησιμεύουν και από την άλλη η δίκαιη αγανάκτηση των εκπαιδευτικών, που βλέπουν στην καθημερινή άσκηση του επαγγέλματός τους την τεράστια συνεισφορά των αρχαίων ελληνικών και των λατινικών στους μαθητές. Αυτή η συζήτηση προέρχεται από την ανικανότητα κατανόησης. Για να εξέλθουμε πρέπει να ξαναγυρίσουμε στην κοινή βάση. Για να δημιουργήσουμε μία κοινότητα φωτισμένων και υπεύθυνων πολιτών (γιατί αυτός είναι ο σκοπός του σχολείου) δεν μπορεί να μην ρίξουμε μια ιστορική ματιά σ΄αυτά που μας ενώνουν και πρώτ΄απ΄όλα στην γλώσσα».
Επομένως η αρχαία ελληνική ΔΕΝ ειναι μία νεκρή γλώσσα αλλά αντιθέτως είναι απαραίτητη στην εποχή μας, καθώς συνιστά το “εισιτήριο” όλων μας στον τεράστιο αυτό πολιτισμό που συνεχίζει να “σημαδεύει” ολόκληρη την υφήλιο…
Εκτός συνόρων δίνεται μεγάλος αγώνας για την διατήρηση της γλώσσας μας από ανθρώπους, τους οποίους, όπως ήταν αναμενόμενο, το ελληνικό κράτος αφήνει παντελώς ανεκμετάλλευτους. Ευτυχώς για εμάς, όμως, υπάρχουν τέτοιοι επιστήμονες που κρατούν άσβεστη την φλόγα του Ελληνισμού.
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;
Να μην «μασάμε» στην προπαγάνδα των καιρών που θέλει να αφανίσει καθετί ελληνικό, αλλά αντιθέτως να ερευνάμε, αντιμετωπίζοντας κριτικά ό,τι ακούμε, γιατί μόνο έτσι θα προσεγγίσουμε την αλήθεια.
Ίσως κάποιος να νοιώσει μόνος του σε όλο αυτό.. Και το πιο πιθανό να χαρακτηριστεί γραφικός. Αλλά ας θυμάται αυτό που είχε πει ο Μαχάτμα Γκάντι: «Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς»!
Γιατί αρκεί μία σπίθα για να «θεριεύσει» η φλόγα!
Στο βίντεο που σας παραθέτει αποκλειστικά το ΠΥΓΜΗ.gr και το οποίο επιμελήθη η Διδάκτωρ Αλεξάνδρα Δήμου, ο παγκοσμίως διακεκριμένος φιλόλογος δηλώνει ρητά και κατηγορηματικά πως οι απανταχού Ελληνιστές πρέπει να παραμείνουν σε επαγρύπνηση, ώστε να κρατήσουν ζωντανή την ελληνική γλώσσα, την οποία, όπως αναφέρει, χρειάζονται, ώστε να κατανοήσουν την κληρονομιά της χώρας τους. Σε αυτήν τους την προσπάθεια χρειάζονται όσο το δυνατόν περισσότερους «συνοδοιπόρους» και για τον λόγο αυτό απευθύνονται σε νέους ανθρώπους, καλώντας τους να συμβάλλουν στο δύσκολο έργο τους.
Όποιος, επομένως, επιθυμεί να ταξιδέψει στο Στρασβούργο ή σε συνεργαζόμενα με αυτό Πανεπιστήμια στην Ευρώπη ας ακολουθήσει τα παρακάτω links.
Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου: http://www.unistra.fr/index.php?id=accueil
Τμήμα φιλολογίας: http://www.unistra.fr/index.php?id=275
www.classicalsace.unistra.fr/.
www.tideon.org, simeiakairwnΠηγή Laurent Pernot: Η σύγχρονη κοινωνία έχει ανάγκη τα Ελληνικά!
Από τον 8ο αιώνα π.Χ., η Σικελία και η Κάτω Ιταλία αποτέλεσαν το πεδίο μιας εκπληκτικής αποικιακής δραστηριότητας του αρχαίου Ελληνισμού, του οποίου τα σημάδια και οι μαρτυρίες παραμένουν ακόμα ζωντανά.
Οι περίφημοι Γκρεκάνοι κατοικούν στις εννιά κωμοπόλεις και οικισμούς – ζωντανά ιστορικά μνημεία που απλώνονται νοτίως της πόλης Λέτσε, σε μια περιοχή γνωστή ως Grecia Salentina (Γκρετσία Σαλεντίνα). Είναι τα Calimera, Castrignano dei Greci, Corigliano d’Otranto, Martano, Martignano, Soleto, Sternatia, Zollino και Melpignano.
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση ο οικισμός κτίστηκε από Κρήτες της μινωικής εποχής: το όνομα Καντιώτης (Κάντια / Κρήτη) είναι αρκετά συνηθισμένο μεταξύ των 4.000 κατοίκων του, στοιχείο που φανερώνει έμμεσα την καταγωγή τους.
Εξέχουσα προσωπικότητα του Castrignano dei Greci υπήρξε ο Ιταλός φιλόλογος Angelo Cotardo. Με όραμα και σθένος, πρωτοστάτησε σε μια εκστρατεία υπέρ της διάσωσης της ελληνικής διαλέκτου, την οποία δίδασκε ο ίδιος στα σχολεία της κωμόπολης.
Χάρη στις επίμονες προσπάθειές του, κατάφερε τελικά να πάρει ειδική άδεια από την ιταλική κυβέρνηση προκειμένου να διδάσκει τη γρεκάνικη διάλεκτο και στα άλλα χωριά της περιοχής.