«Μια μέρα που οδηγούσα το αυτοκίνητό μου, έμεινα έκπληκτος όταν είδα το μοτίβο που δεν ήταν συμμετρικό», λέει ο μαθηματικός και εκπαιδευτικός. «Όταν ταξιδεύω, ένα από τα πράγματα που κάνω είναι να ψάξω για γεωμετρικά μοτίβα…».

Στο πάνω μέρος ενός από αυτά τα κολωνάκια, ο Murcia παρατήρησε ένα ασυνήθιστο σχέδιο από 40 γραμμές. Σύντομα, όλο το ισπανικό Twitter γέμισε από φωτογραφίες με κολωνάκια. Οι γραμμές εκτεινόταν από το κέντρο προς την περιφέρεια και ήταν ομαδοποιημένες: πρώτα μια γραμμή, έπειτα ένα διάστημα. Στη συνέχεια, 12 γραμμές και ένας διάστημα. Στη συνέχεια, 2, 13, 3 και 9.

Ο Murcia φωτογράφιζε από καιρό γεωμετρικά μοτίβα, ανεβάζοντας τις φωτογραφίες στο Instagram, αλλά σ’ αυτή την περίπτωση δεν μπορούσε γιατί οδηγούσε. Λίγους μήνες αργότερα, επέστρεψε στο σημείο για να φωτογραφίσει το μοτίβο. Αφού τράβηξε την φωτογραφία και καταμέτρησε τις γραμμές, έβαλε τους αριθμούς σε μια βάση δεδομένων ακολουθίας (OEIS), μια ιστοσελίδα που μπορεί κανείς να αναζητήσει γνωστές μαθηματικές ακολουθίες. Δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Τότε στράφηκε στα κοινωνικά μέσα.

«Βοηθήστε, οποιαδήποτε υπόθεση σχετικά με το γιατί τα κολωνάκια στην περιοχή της γέφυρας Segovia έχουν αυτό το μοτίβο: 1, 12, 2, 13, 3, 9;» Μέχρι σήμερα, το μήνυμα έχει συγκεντρώσει 2.000 retweet και περισσότερες από 600 απαντήσεις. Έχω αναφερθεί όλα τα είδη θεωριών. Κάποιος πρότεινε ότι μπορεί να έχει κάτι να κάνει με τα τόξα της κοντινής γέφυρας Segovia. Ή θα μπορούσε η απάντηση να σχετίζεται με τα κενά μεταξύ των γραμμών; «60 τμήματα, 60 δευτερόλεπτα; Κάποια ενεργά, άλλα όχι». «Μπορεί να είναι το μοτίβο της επανάληψης ενός φάρου;» Ένας άλλος χρήστης του Twitter βρήκε το σχήμα ενός εξαγώνου που σχετίζεται με τη σταθερά Landau-Ramanujan, ένα διάσημο θεώρημα. Άλλοι έκαναν πλάκα, συμπεριλαμβανομένης της θεωρίας ότι ίσως το μοτίβο σχετίζεται με τα αγρογλυφικά (crop circles). «Νομίζω είναι ότι είναι απλώς ένα διακοσμητικό σχέδιο», δήλωσε άλλος, άλλος έφτιαξε ένα τρισδιάστατο αντίγραφο και κάποιος έγραψε ένα τραγούδι με βάση το μοτίβο.

Ένας δημοσιογράφος του Gizmodo en Español πρότεινε μια θεωρία ότι το μοτίβο ίσως είναι ένας κώδικας από την εταιρεία που σχεδίασε το κολωνάκι. Στην ιστοσελίδα της Forjas Estilo εξήγησε ότι το κολωνάκι ήταν ένα μοντέλο που ονομάζεται «Río Bajo» και ότι «η πιο εκτεταμένη» εξήγηση θα ήταν ότι οι γραμμές έχουν να κάνουν με τους αριθμούς Φιμπονάτσι, μια ακολουθία στην οποία κάθε αριθμός μετά τους δύο πρώτους είναι το άθροισμα των δύο προηγούμενων αριθμών. Η εξήγηση δεν έπεισε πολλούς, συμπεριλαμβανομένου και του Murcia. Το μοτίβο δεν ταιριάζει με την ακολουθία Φιμπονάτσι.

Μια εβδομάδα μετά την δημοσίευση της πρώτης εξήγησης από την εταιρεία, έγραψαν μια συνέχεια, αναφέροντας ότι είχαν εντοπίσει τον σχεδιαστή του στύλου. Ο 36χρονος Ισπανός αρχιτέκτονας Víctor Muñoz Sanz είχε επεξεργαστεί το κολωνάκι πριν από 10 χρόνια, όταν δημιουργήθηκε το πάρκο Madrid Río παράλληλα στον ποταμό Μανθανάρες.

«Αρχικά, το σχέδιο είχε γραμμές μόνο στο πλάι, κάτι που εγώ σχεδίασα, αλλά όταν το παρουσίασα, οι προϊστάμενοι μου είπαν ότι το πάνω μέρος ήταν υπερβολικά άδειο. Έπρεπε να προσθέσουμε κάτι», λέει ο Muñoz Sanz.

Άρχισε να σκέφτεται ότι ο στύλος ήταν από σίδερο. «Ίσως θα μπορούσα να κάνω μια αναφορά σε μέρη που εξάγεται το μέταλλο. Έτσι έφτασα στην ιδέα των πόλεων [που] είναι κατασκευασμένες για την εξόρυξη πόρων ή για να είναι εργοστασιακές πόλεις», λέει ο Muñoz Sanz.

Με κέντρο τη Μαδρίτη, ο Muñoz Sanz άρχισε να τραβάει γραμμές προς τέτοιες πόλεις. Επισήμανε τη Fordlandia, μια εγκαταλελειμμένη πόλη σήμερα στη Βραζιλία που χτίστηκε από την Ford Motor Company το 1928. Μια άλλη γραμμή ήταν προς την ιταλική πόλη Ivrea, την έδρα της Olivetti. Άλλη ήταν προς την τσεχική πόλη Ζλιν, η ανάπτυξη της οποίας συνδέεται στενά με την επιχείρηση παπουτσιών Bata.

Ήταν ένα όμορφο σχέδιο και είχε ωραία επίδραση στο φως του ήλιου. Σύντομα εγκρίθηκε. Κανένας ποτέ δεν ασχολήθηκε ξανά. Αυτό μέχρι μετά από 10 χρόνια, όταν το πρώην αφεντικό πλέον του Muñoz Sanz του έστειλε τη συζήτηση στο Twitter.

«Στην πραγματικότητα, υπάρχει μόνο ένας στύλος που δείχνει σωστά προς τις πόλεις αυτές», λέει ο Muñoz Sainz. Οι υπόλοιποι ασχέτου κατεύθυνσης του μοτίβο. «Ακόμα δεν ξέρω που είναι το σωστό… Έχει περάσει πολύς καιρός».

Διαβάστε επίσης:

Τι Κρύβει το Αίνιγμα με τα Καπάκια των Πόλεων;

atlasobscura.com μέσω 3otiko,diadrastika

Πηγή Τι Κώδικα Κρύβουν τα Κολονάκια στους Δρόμους της Μαδρίτης;

Πολλοί περίμεναν ότι ο πρώην υφυπουργός, Γιώργος Ορφανός θα έκανε πίσω πριν ανακοινώσει η…
ΝΔ τον υποψήφιο στην Θεσσαλονίκη, διαπραγματευόμενος κάτι άλλο με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να μην χρεωθεί «ανταρσία». 

Ωστόσο, η μόνη επικοινωνία του πρώην υφυπουργού και βέρου «καραμανλικού» με την ηγεσία της ΝΔ ήταν όταν διεκδίκησε το «χρίσμα» και έλαβε… αρνητική απάντηση. Τότε, αποφάσισε να ανακοινώσει πως διεκδικεί τον δήμο Θεσσαλονίκης, αποφασισμένος να μην κάνει πίσω. 

Μάλιστα, κακές θεσσαλονικιώτικες γλώσσες λένε στον Neo πως μετά την απόφαση Μητσοτάκη να στηρίξει την υποψηφιότητα του Νίκου Ταχιάου, ο Γιώργος Ορφανός όχι μόνο δεν κάνει πίσω, αλλά πιστεύει ότι πλέον έχει… καθαρό γήπεδο για να παίξει μπάλα και να βάλει ένα γκολ που μπορεί να φτάσει ως το… δημαρχιακό μέγαρο της πόλης. 

Άλλωστε, η «εθελούσια έξοδος» του Γιάννη Μπουτάρη διευκολύνει τους σχεδιασμούς του, αφού ο ίδιος θα δηλώσει υπερκομματικός, ενώ έχει ήδη υιοθετήσει χαμηλούς τόνους για τον απερχόμενο δήμαρχο, προσδοκώντας να πάρει κάποιους από τους ψηφοφόρους του…

matrix24.gr

Πηγή Επιμένει και ως «αντάρτης»…

ΑΕΚτσήδες, Παναθηναϊκοί, Ολλανδοί και Πολωνοί οπαδοί με καδρόνια και μολότοφ στα χέρια…

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ & ΒΙΝΤΕΟ

Σοβαρά επεισόδια μεταξύ οπαδών της ΑΕΚ και ομάδας οπαδών του ΠΑΟ, του Άγιαξ και Πολωνών χούλιγκαν σημειώθηκαν κοντά στη…
λεωφόρο Αλεξάνδρας το βράδυ της Δευτέρας.

Συγκεκριμένα, ομάδα 150 ατόμων, αποτελούμενη από οπαδούς του Παναθηναϊκού και του Άγιαξ, οι οποίοι έχουν έρθει στην Αθήνα για το παιχνίδι της ομάδας τους με την ΑΕΚ, και Πολωνών χούλιγκαν της Βίσλα Κρακοβίας παρακολούθησε την προπόνηση της ολλανδικής ομάδας στο ΟΑΚΑ.

Κατά την επιστροφή τους από το γήπεδο, κατέβηκαν στον σταθμό του ηλεκτρικού στη Βικτώρια και στη συνέχεια άρχισαν να ανηφορίζουν τη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Καθώς ανέβαιναν πεζή την Αλεξάνδρας, κοντά σε σύνδεσμο της ΑΕΚ στην περιοχή, τους περίμεναν περίπου 100 οπαδοί της ΑΕΚ, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει συμπλοκή. Οι χούλιγκαν μάλιστα περπατούσαν στους δρόμους με καδρόνια στα χέρια, μολότοφ, μαχαίρια και σπασμένα μπουκάλια, ενώ είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους.



Προσαγωγές ή συλλήψεις δεν έγιναν, με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, τους Ολλανδούς και τους Πολωνούς να διαφεύγουν στο Πεδίον του Άρεως και τους οπαδούς της ΑΕΚ στα Εξάρχεια.

Δείτε βίντεο εδώ

iefimerida.gr

Πηγή Ξύλο και των γονέων στο κέντρο της Αθήνας…

Λέξεις για… γέλια και για κλάματα

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός

Συνηθίζω να εφαρμόζω μες στην τάξη το αειθαλές, διδακτικό θέσφατο του Πλάτωνα, «τέρπειν τε άμα και διδάσκειν», διότι «το βίαιον μάθημα, το οποίον γίνεται με κραυγάς (και απειλές και υστερίες) εξαλείφεται, ενώ το τερπνόν, το μετά χάριτος και απλότητος, παραμένει ανεξάλειπτον», θα πει και ο Μέγας Βασίλειος. (Migne, P.G. 29, 213 Α.). Ένα αστείο ξεκουράζει τα παιδιά, τα γαληνεύει, αναπτερώνει την διδασκαλία.

Παλαιότερα, στις εφημερίδες και στα έντυπα, κάτι παρόμοιο ίσχυε. Ταλαντούχοι ευθυμογράφοι ή, όπως τους

ονόμαζαν ευφυώς οι αρχαίοι, συγγραφείς σπουδαιογελοίων ή κλαυσιγελώτων, έγραφαν τέτοια ευτράπελα και νόστιμα κείμενα, με τα οποία καυτηρίαζαν και στηλίτευαν τα κακώς κείμενα, διασκεδάζοντας ταυτόχρονα τους αναγνώστες. Θυμίζω τον μεγάλο Δημήτρη Ψαθά, τον Φρέντυ Γερμανό, παλαιότερα και ο Ροϊδης. Το δε ευθυμογράφημα του Ψαθά «η τσάντα και το τσαντάκι», που υπήρχε στο παλιό Ανθολόγιο, Ε και Στ’ Δημοτικού-σελίδα 283- ενθουσιάζει τόσο τα παιδιά, που μου ζητούν συνεχώς να τους το διαβάσω. Κάτι παρόμοιο επιχειρώ με τους παρακάτω …κλαυσιγέλωτες για τους σπουδαιογελοίους που μαγάρισαν την πατρίδα μας.
Κατά καιρούς επινοητικοί συγγραφείς, άριστοι γνώστες της γλώσσας μας, κατασκεύασαν ευμνημόνευτες λέξεις ή φράσεις, οι οποίες απέδωσαν με σαφήνεια ασχημονίες του καιρού τους ή περιέγραψαν ευκρινώς και συντόμως, αξιοκατάκριτους «ανθρωπολογικούς» τύπους της εποχής τους. Για παράδειγμα «τουρκοπιασμένους», έλεγε ο Μακρυγιάννης τους τότε οπαδούς της ελληνοτουρκικής φιλίας. «Προσκυνημένους» τους ονόμαζε ο Κολοκοτρώνης.

«Αρχοντοχωριάτες», αποκάλεσε, ο Σουρής νομίζω, τους νεόπλουτους (κι αυτή η λέξη νεολογισμός, όπως και το αντίθετό της, νεόπτωχος).

«Κοχλιαροφόρους», έλεγε ο Ροϊδης τους πολιτικούς, γιατί κρατούν κοχλιάριον (=κουτάλι), για να αδειάσουν την χύτρα του προϋπολογισμού. Οπότε, «χυτρομαχίαι», οι κομματικές διενέξεις.

«Σοφολογιότατους», χαρακτήριζε ο Σολωμός τους, κατά τον Σεφέρη, «νεόπλουτους του πνεύματος», τους ημιμαθείς, τις τενεκεδοκρόταλες δόξες και λόξες.

«Ταρτούφοι», ονομάζονταν οι ηθικολογούντες υποκριτές, λέξη εμπνεόμενη από την ομώνυμη κωμωδία του Μολιέρου.

«Καμαρίλλα» λέγονταν οι ελεεινοί κόλακες και τυχοδιώκτες, οι πρόθυμοι για οποιαδήποτε ατιμία, που δορυφορούσαν τον μονάρχη ή αργότερα-και σήμερα-τον πρωθυπουργό ή υπουργούς. Πολλοί απ’ αυτούς έπαιρναν και παράσημα, τον σταυρό του Σωτήρος. Έγραφε μία εφημερίδα της εποχής του Όθωνα: «Οι παλαιοί επί σταυρών κρεμούσαν τους κακούργους/κι οι νέοι σήμερον κρεμούν σταυρούς επί κακούργων».

Ψαλιδόκωλους αποκάλεσε ο λαός τους φραγκοφερμένους πολιτικάντηδες, οι οποίοι επέπεσαν σαν τις μύγες στο αιμόφυρτο ακόμη σώμα της νεοσύστατης Ελλάδας, τάχα για να την κυβερνήσουν. Η έμπνευση για την ονοματοδοσία προήλθε από το «φράκο» την επίσημη στολή που κατέληγε «όπισθεν» σε δύο πτερύγια, σαν του ψαλιδιού και του χελιδονιού.

«Μυξομάντιλα», έλεγε ο λαός τους κηφήνες που προσκολλούνταν στους κομματάρχες για να αναρριχηθούν και να ζήσουν εις βάρος του δημόσιου ταμείου. Ο υπέροχος αυτός χλευασμός επαναλήφθηκε μετά από 150 χρόνια, από τον μακαρίτη Ευάγγελο Γιαννόπουλο, ως «σφουγγοκωλάριοι» πλέον, ο οποίος στηλίτευε τον αδηφάγο εσμό των «λακέδων» της εξουσίας. Ο ίδιος βέβαια, Θεός σχώρεσ’ τον, διέπρεψε «σπογγίζοντας» τα οπίσθια του «λαοπρόβλητου» αρχηγού του πάλαι ποτέ Κινήματος. Πολύ επιτυχημένη ήταν και η ανάσυρση από την ρωμαϊκή ιστορία της λέξεως «γραικύλοι», η οποία χρησιμοποιήθηκε από τον Παπαδιαμάντη με την εξής χρονολογική προσθήκη «γραικύλοι της σήμερον». Η λέξη είναι υποκοριστικό του Γραικός και είχε επινοηθεί από τον ρήτορα Κικέρωνα, ο οποίος βδελυσσόταν τους Έλληνες, που κολάκευαν «χαμερπώς» τους κυρίαρχους Ρωμαίους. «Ανθρωποκάμπιες», ονόμασε ο Κόντογλου τους διεφθαρμένους πολιτικούς. Ας θυμηθούμε και το επίθετο «μαλλιαροί», με το οποίο ονόμαζαν οι οπαδοί της καθαρεύουσας τους δημοτικιστές, προσωνυμία εφευρεθείσα από τον Ιωάννη Κονδυλάκη.

Αντίθετα οι καθαρευουσιάνοι ονομάστηκαν υποτιμητικώς «μακαρονιστές», διότι έγραφαν σε ύφος σχοινοτενές, με εξεζητημένη λεξιθηρία, η οποία έφτανε στα όρια του γελοίου. Να προσθέσουμε και τα γνωστά από τις εμφυλιοπολεμικές εποχές «γερμανοτσολιάς», «εαμοβούλγαρος» ή τα παρακρατικά «χαφιές» ή «μίασμα».

Και η νεότερη όμως εποχή δεν στερείται ευφάνταστων νεολογισμών, οι οποίοι πλουτίζουν την γλώσσα και απαλλάσσουν τον απλό λαό από την βάσανο της περιγραφής ενός νοσηρού φαινομένου.

Κάπου στη χαραυγή της δεκαετίας του ’80 πλάστηκε ο πασίγνωστος «πρασινοφρουρός», για να αντικρούσει την μομφή του «χουντοβασιλικού» που εκτόξευε το αντίπαλον δέος. Στα πολύ κοντινά μας χρόνια, ξεχωρίζουν «τα παπαγαλάκια». Ονομάστηκαν έτσι οι αργυρώνητοι δημοσιογραφίσκοι που παρότρυναν τον κόσμο να ριχθεί στο χρηματιστηριακό μακελειό. Λαμπρή φήμη απέκτησε και ο «ευρωλιγούρης» του Ζουράρι, ο οποίος χαρακτήριζε έτσι τους εκσυγχρονιστές που μας άλλαξαν τα φώτα «εξευρωπαϊζοντάς» μας. Νέας κοπής είναι και ο τηλεοπτικός όρος «γλάστρα» που περιγράφει τις καλλίπυγες νεάνιδες, που ταλαιπωρούν και «πειράζουν» τους μικροαστούς.

Αξιοπρόσεκτη κυκλοφορία έχει και η αμερικανόφερτη λέξη «γιάπις» η οποία εξοβέλισε τις παλαιότερες «φλώρος» ή «τζιτζιφιόγκος». Η λέξη “φλώρος”, κόλλησε εξόχως στους κουκουλοφόρους, οπότε μας προέκυψαν οι …κουκουλοφλώροι.

Σήμερα γενέθλιοι τόποι παραγωγής λέξεων ετικετών είναι οι δύο διακριτοί ιδεολογικοί χώροι: των «προοδευτικών» και των «παραδοσιακών», οι ζητωκραυγαστές του πολυπολιτισμού και οι υμνητές του ελληνικού πολιτισμού, εν τη διαχρονία του.

Έτσι, έχουμε τους «νεοταξοσκώληκες» και «ναιναίκους» (από τον θαυμάσιο «Αντιφωνητή») ή «νεοποχίτες». Αυτοί ντρέπονται για την Ελλάδα, είναι πάντα με τους κυβερνώντες, υπερασπίζονται ανύπαρκτες μειονότητες, κατηγορούν ή εμπαίζουν την εκκλησία, επιθυμούν διακαώς «γάμο» «θηλύγλωσσων» και τα λοιπά συμπαρομαρτούντα. Εδώ εντάσσονται και οι μνημονιακοί λακέδες, αλλιώς μερκελιστές.

Να σημειώσουμε πως η πολύ γνωστή λέξη «κουλτουριάρης», ο δήθεν πνευματώδης και ευφυής των περασμένων δεκαετιών, έγινε «θολοκουλτουριάρης», μάλλον μετά την πτώση του ανύπαρκτου… «υπαρκτού».

Τότε πολλοί οπαδοί της αριστεράς και της προόδου, μεταβλήθηκαν σε οπαδούς της «αριστερόεσσας» («αστερόεσσα» λέγεται η αμερικάνικη σημαία), διότι προφανώς… θόλωσαν, ξέμειναν από βαρβάρους και στράφηκαν σ’ άλλους βαρβάρους, για να βρουν μία κάποια λύσιν στην ζωή τους. Εύηχο και καλό είναι και το «Βρυξέλληνες» (Βρυξέλλες + Έλληνες), ευφυές συνώνυμο των ευρωλιγούρηδων. Οι προοδευτικοί τώρα όσους τους κατονομάζουν, ως ανωτέρω, απαντούν, με προσδιορισμούς όπως «Ελληναράδες», «σκοταδιστές», «φανατικοί», «ρατσιστές», «φασιστόμουτρα», «θρησκόληπτοι», «υπερπατριώτες», «εθνικιστές» και λοιπά και λοιπά. Αφήσαμε τελευταία τα «λαμόγια», λέξη συνώνυμο του όρου πολιτικός σήμερον. Το 1860 η εφ. «Φως» περιγράφει την συνομιλία ενός υπουργού και κάποιον βουλευτή: «-Διατί, του είπε μειδιών και παρουσιάζων τον βουλευτήν Κυνουρίας Πετράκον, τον διαβόητον επί ζωοκλοπή, διατί εσυγχωρήσατε να εισέλθει εις τον περίβολον της Βουλής αυτός ο λύκος;

–Αφού, του απήντησεν ο υπουργός, η Βουλή εγέμισεν από ζώα, έπρεπε να έμπη κι ένας λύκος». (Κ. Σιμόπουλος, «Η διαφθορά της εξουσίας», σελ. 394). Εξαιρετικό και λίαν επίκαιρο. Τελειώνοντας την εύθυμο περιήγηση στις «επώνυμες» λέξεις του νεοελληνικού βίου, θα μεταφέρουμε έναν ακόμη «ανθυπνωτικόν» ορισμό του Έλληνα, συνταχθέντα από τον Ροϊδη: «εκ πάντων των ανθρώπων ο Έλλην είναι ο μείζων έχων κλίσιν εις το να νομίζη εαυτόν μόνην αιτίαν παντός κύκλω του γινομένου θορύβου, ως ο μέθυσος εκείνος όστις ουρών πλησίον βρύσεως έμεινεν εκεί όλην την νύκτα, νομίζων ότι εξ αυτού εκπορεύεται όλον το ύδωρ, το οποίον ήκουε να τρέχη».


Δημήτρης Νατσιός

δάσκαλος ΚιλκίςΠηγή Λέξεις για… γέλια και για κλάματα

Συνεχίζει να προκαλεί με κάθε τρόπο ο αυταρχικός Έντι Ράμα, σχηματίζοντας τον αλβανικό αετό κατά την επίσκεψή του στο Κοσσυφοπέδιο, υπερασπιζόμενος το ρόλο του κρατιδίου στα σχέδιά του και τα ιδεώδη της Μεγάλης Αλβανίας.

pentapostagma.grΠηγή Εκτός ελέγχου ο Ε.Ράμα: Ο Αλβανικός αετός στο Κοσσυφοπέδιο – Χωρίς ρεύμα οι Έλληνες της Χιμάρας

Απειλεί ξανά ο εριστικός Ερντογάν…

Προκλητικές βολές κατά της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας εξαπέλυσε ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με αιχμή τις έρευνες για…
υδρογονάνθρακες στην ανατολική Μεσόγειο.

Ο κ. Ερντογάν χαρακτήρισε «ριψοκίνδυνες» τις ενέργειες της Αθήνας και της Λευκωσίας, προειδοποιώντας πως η συμπεριφορά τους συνιστά «απειλή και κίνδυνο πρωτίστως για τις ίδιες».

Μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του, ο κ. Ερντογάν υπογράμμισε πως η Άγκυρα δεν θα υποχωρήσει «ούτε στο ελάχιστο» από τις θέσεις της στην ανατολική Μεσόγειο ή σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή.

Στο πλαίσιο αυτό επισήμανε πως η τουρκική κυβέρνηση δεν μπορεί να ανεχτεί τυχόν επέκταση αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο Πέλαγος, όπως μεταδίδει το κρατικό πρακτορείο Anadolu.

Κατηγόρησε την Ελλάδα και την Κύπρο πως προσπαθούν να επιβάλουν την οικονομική και πολιτική κυριαρχία τους σε ζώνες όπου δεν έχουν δικαιώματα, επαναλαμβάνοντας την πάγια στρατηγική της Τουρκίας να αμφισβητεί την κυριότητα επί περιοχών και τις θαλάσσιες ζώνες που απορρέουν από αυτήν.

«Θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας έως το τέλος», είπε, όπως μεταδίδουν το Anadolu και φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης.

Η τοποθέτηση Ερντογάν έρχεται υπό την σκιά της δημοσίευσης στον τουρκικό Τύπο διάφορων χαρτών οι οποίοι αναβιώνουν εκτενείς τουρκικές διεκδικήσεις στην Μεσόγειο, δίχως να λαμβάνουν υπόψη νησιά όπως το Καστελόριζο.

Φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης έχουν επίσης αναφερθεί στο ενδεχόμενο συνεννόησης της Άγκυρας με την Λιβύη για κήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, ώστε να προκληθούν εμπόδια σε ανάλογες διαπραγματεύσεις που εξελίσσονται ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αίγυπτο.

Πέραν των λεκτικών προκλήσεων η Τουρκία έχει επίσης δρομολογήσει δικές της έρευνες για την ενεργειακών αξιοποίηση κοιτασμάτων στην Μεσόγειο.

Νωρίτερα το πρωί ο υπουργός Ενέργειας Φατίχ Ντονμέζ δήλωσε πως έχουν αρχίσει προεργασίες για διερευνητική γεώτρηση σε αβαθή ύδατα ανοιχτά της Μερσίνης, στην νότια μεσογειακή ακτή της Τουρκίας και βορειοανατολικά της Κύπρου…

skai.gr

Πηγή «Ελλάδα και Κύπρος βάζουν σε κίνδυνο τον εαυτό τους»…

Η μείωση του ΕΝΦΙΑ παίρνει το δρόμο για τη Βουλή και μέσα στις επόμενες 20 μέρες οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα ξέρουν τι…
θα πληρώσουν το 2019.

Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, όλα τα θετικά μέτρα θα κατατεθούν στη Βουλή μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου.

Η μείωση του ΕΝΦΙΑ θα γίνει σε δυο φάσεις: η πρώτη 10% μεσοσταθμικά από 1ης Ιανουαρίου του 2019 και 20% κατά μέσο όρο η δεύτερη. Στο μεσοδιάστημα θα υπάρξουν δύο αναθεωρήσεις στις αντικειμενικές τιμές των ακινήτων για τις οποίες έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση στο πλαίσιο του μεταμνημονιακού προγράμματος εποπτείας.

Στον προϋπολογισμός αναφέρεται ότι το μέτρο μείωσης του ΕΝΦΙΑ είναι κόστους 260 εκατ. ευρώ για το 2019.

Από την μείωση του ΕΝΦΙΑ θα ελαφρυνθούν περίπου 5,8 εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων. Την μεγαλύτερη ελάφρυνση θα έχουν οι μικρές και μεσαίες ακίνητες περιουσίες οι οποίες θα πληρώνουν στο τέλος του 2020 μικρότερο ΕΝΦΙΑ από 40% έως και 50%.

Όσο η αντικειμενική αξία των ακινήτων θα ανεβαίνει, η μείωση του ΕΝΦΙΑ θα αποκλιμακώνεται και σε ακίνητες περιουσίες αντικειμενικής αξίας άνω το 500.000 ευρώ θα είναι σχεδόν μηδενική.

Η πρώτη δόση μείωσης που θα υλοποιηθεί το 2019 θα αφορά κυρίως τις ακίνητες περιουσίες με αντικειμενική αξία έως και 150.000 ευρώ…

newsbeast.gr

Πηγή Ετοιμάζεται ο νέος ΕΝΦΙΑ…

Το ΝΕΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ξεκινά τώρα απο τα ΣΧΟΛΕΙΑ με ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ & ΠΟΡΕΙΕΣ

https://www.youtube.com/watch?v=5XgJ01JTyI0&feature=share



ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΓΝΗΣΙΑ ΕΛΛΗΝΑΚΙΑ, ΠΑΤΡΙΩΤΑΚΙΑ!!! ΓΟΝΕΙΣ… ΈΧΕΤΕ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ …Πηγή Το ΝΕΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ξεκινά τώρα απο τα ΣΧΟΛΕΙΑ με ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ & ΠΟΡΕΙΕΣ

Μπορεί η έξοδος της Μ. Βρετανίας να της κοστίσει πανάκριβα, αλλά το κόστος για την Ευρώπη θα είναι πολύ υψηλότερο – επειδή η Γερμανία θα φτάσει ένα βήμα πιο κοντά στην επίτευξη των στόχων της, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τη μετατροπή της ηπείρου μας σε μία δική της αυτοκρατορία.

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος

Επικαιρότητα


Η Μ. Βρετανία φαίνεται πως εγκαταλείπει την Ευρώπη, με ημερομηνία αναχώρησης της τις 29 Μαρτίου του 2019 – όπου θα εισέλθει σε μία μεταβατική περίοδο, η οποία θα διαρκέσει έως τα τέλη του 2020. Το «διαζύγιο» θα της κοστίσει περί τα 50 δις $ καλύπτοντας τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό – ενώ θα εγγυηθεί ένα ευρύ φάσμα δικαιωμάτων στα 3 εκ. Ευρωπαίους που ζουν στη χώρα, με ένα ανάλογο αντάλλαγμα για τα 1,3 εκ. Βρετανούς που είναι εγκατεστημένοι στην ΕΕ. Φαίνεται δε πως έχει επιλυθεί το πρόβλημα των συνόρων της Ιρλανδίας, καθώς επίσης το θέμα του Γιβραλτάρ με την Ισπανία – τα οποία ελάχιστα ενδιαφέρουν τη Γερμανία.

Το μη δεσμευτικό μέρος της συμφωνίας τώρα, το οποίο περιγράφει τις προσδοκίες για το μέλλον, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης εμπορικών σχέσεων, κοινής εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, καθώς επίσης στενές σχέσεις στον τομέα της Δικαιοσύνης, είναι μάλλον ένα ευχολόγιο – ενώ γενικότερα, το καθεστώς που της επιβλήθηκε ουσιαστικά μονομερώς από την ΕΕ αφού δεν υποχώρησε σε τίποτα, είναι αντίστοιχο με της Ελβετίας στο παρελθόν (υιοθέτηση των συμφωνιών της ΕΕ χωρίς δικαίωμα συμμετοχής). Όλα βέβαια θα κριθούν στις 11 Δεκεμβρίου, όπου θα τεθεί η συμφωνία για ψήφιση στη Βουλή της χώρας – όπου κανένας δεν ξέρει τι θα συμβεί.

Συνεχίζοντας, μπορεί η έξοδος της Μ. Βρετανίας να της κοστίσει πανάκριβα αφού, εκτός από τα παραπάνω, υπολογίζεται πως η πτώση του ΑΕΠ της θα υπερβεί σταδιακά το 10% (ανάλυση), αλλά το κόστος για την Ευρώπη θα είναι πολύ υψηλότερο – επειδή η Γερμανία θα φτάσει ένα βήμα πιο κοντά στην επίτευξη των στόχων της, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τη μετατροπή της ηπείρου μας σε μία δική της αυτοκρατορία. Πόσο μάλλον εάν υποχωρήσει η Ιταλία, περιορίζοντας τα ελλείμματα του προϋπολογισμού της κάτω από το 2,4% – έτσι ώστε να μην απορριφθεί τελικά από την Κομισιόν.

Θα επρόκειτο βέβαια για μία ξεκάθαρη κυβίστηση της κυβέρνησης της, όπως της Κύπρου στο παρελθόν και της πολύ μεγαλύτερης ελληνικής αργότερα – κάτι που ελπίζουμε να μη συμβεί, ειδικά επειδή η Ιταλία έχει δίκιο στις απαιτήσεις της, ενώ η Κομισιόν άδικο. Εν τούτοις, η εμπειρία μας έχει διδάξει πως η εξουσία αλλάζει σχεδόν πάντοτε τους πολιτικούς – με αποτέλεσμα να μην σέβονται τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, τις οποίες θυσιάζουν στο βωμό της «καρέκλας». Επίσης πως η μάχη στην Ευρωζώνη κρίνεται από τα επιτόκια και τις τράπεζες (Tweet) – όπου η ΕΚΤ αποτελεί το βασικό όπλο της Γερμανίας.

Το γερμανικό όραμα

Ειδικά όσον αφορά το γερμανικό όραμα για την Ευρώπη του μέλλοντος, κατακτημένη οικονομικά, υπενθυμίζουμε πως είναι σαφέστατο: μία ήπειρος των 500 εκ. ανθρώπων που, έχοντας ανεξαρτητοποιηθεί από τις Η.Π.Α., θα κυριαρχείται από τη Γερμανία, ενώ θα διαθέτει μεγαλύτερη έκταση από αυτήν που διέθετε κάποτε η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του γερμανικού έθνους, με τις εξής ιδιαιτερότητες:

(α) Ένα ισχυρό νόμισμα, το ευρώ, το οποίο όμως θα έχει στην αποκλειστική ιδιοκτησία του κυρίως το πρώην «μπλοκ του μάρκου» – ενώ τα υπόλοιπα κράτη που δεν θα μπορούν να εφαρμόσουν τις «γερμανικές νομισματικές προδιαγραφές» και την πολιτική λιτότητας, θα υιοθετούν σταδιακά τα δικά τους εθνικά νομίσματα, συνδεδεμένα όμως με το ευρώ, με προκαθορισμένη ισοτιμία και διακυμάνσεις (παράλληλα).

(β) Μία πανίσχυρη κεντρική τράπεζα της νομισματικής ένωσης, εγκατεστημένη στη Φρανκφούρτη, με Γερμανό φυσικά διοικητή – την ΕΚΤ δηλαδή, η οποία θα ανεξαρτητοποιηθεί από τη Fed και θα χαράσσει μία αυστηρή νομισματική πολιτική κατά τα γερμανικά πρότυπα, έτσι ώστε να στηρίζει το ευρώ ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, στη θέση του δολαρίου.

(γ) Ένα ευρωπαϊκό ΔΝΤ, τον ESM με το σημερινό Γερμανό διοικητή του, το οποίο θα εκδιώξει το αμερικανικό Ταμείο από την Ευρώπη (ανάλυση) – κάτι που προωθείται ήδη από την καγκελάριο, αφού βεβαιώθηκε πως κέρδισε τη μάχη της Γαλλίας, έχοντας εγκαταστήσει στην προεδρία της ένα δικό της άτομο (Macron). Το ευρωπαϊκό αυτό ΔΝΤ αφενός μεν θα λειτουργεί με κριτήριο τη ληστεία των χωρών της ΕΕ που θα υπερχρεώνονται, ως σύνδικός πτώχευσης δηλαδή όπως άλλωστε το ΔΝΤ, αφετέρου θα δραστηριοποιείται και στον υπόλοιπο πλανήτη – ανταγωνιζόμενο τις Η.Π.Α.

(δ) Μία πτωχευτική διαδικασία για τις χώρες της Ευρώπης, όπως αυτή που εφαρμόσθηκε στην Ανατολική Γερμανία, την οποία θα δοκιμάσει πρώτα με το σύνηθες πειραματόζωο, με την Ελλάδα – έτσι ώστε να συμμετέχουν στη διαγραφή χρεών οι επενδυτές ομολόγων. Η διαγραφή φυσικά θα απαγορεύεται για τις χώρες που θα έχουν το ευρώ ως νόμισμα – επειδή διαφορετικά δεν θα μπορούσε να είναι ισχυρό και παγκόσμιο αποθεματικό.

(ε) Όσον αφορά τη διάσωση τραπεζικών συστημάτων σε εποχές κρίσεων, για τις χώρες του ευρώ θα ισχύει το «Bail–in» (διάσωση από τους μετόχους, ομολογιούχους και καταθέτες από την 01.01.2016) ή/και η εξαγορά από άλλες τράπεζες όπως στην Ισπανία – ενώ για τις υπόλοιπες θα επιτρέπεται κατά περίπτωση το «Bail-out», κατά το παράδειγμα της Ιταλίας που προορίζεται για τη δεύτερη ταχύτητα του ευρώ, με τη σαθρή αιτιολογία ότι οι δύο τράπεζες που χρεοκόπησαν δεν ήταν συστημικές!

(στ) Η γερμανική Ευρώπη θα χρειαστεί ασφαλώς μία Παγκόσμια Τράπεζα – όπου είναι πιθανόν να χρησιμοποιηθεί η ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων, ενδεχομένως σε συνεργασία με τη γερμανική KfW.

Τέλος, φυσικά η Ευρώπη θα έχει τη δική της αμυντική πολιτική, με το δικό της στρατό (όπως έχει ήδη ανακοινώσει ο κ. Macron στο ρόλο του «λαγού» της Γερμανίας), καθώς επίσης τα δικά της σύνορα – ενώ για την επίλυση του ενεργειακού της προβλήματος, το οποίο αποτελεί την Αχίλλειο πτέρνα της Γερμανίας, θα χρειαστούν ασφαλώς η Ελλάδα (μέσω του διαμελισμού της Μακεδονίας) και η Κύπρος ως αποικίες χρέους, τόσο για τα δικά τους ενεργειακά αποθέματα, όσο και για τη σημαντικότατη γεωπολιτική τους θέση κοντά στη Μέση Ανατολή.

Ειδικά όσον αφορά το στρατιωτικό εξοπλισμό, μπορεί μεν η Γερμανία να δαπανά πολύ λίγα χρήματα σε σχέση με άλλες χώρες (γράφημα), αλλά είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς παγκοσμίως – ενώ το ΑΕΠ της είναι υπερδιπλάσιο από αυτό της Ρωσίας, οπότε μπορεί εύκολα να αυξήσει τις στρατιωτικές της δαπάνες, η πολύ ισχυρή βιομηχανία της είναι σε θέση να παράγει περισσότερα όπλα και ήδη συμμετέχουν στο στρατό της γειτονικά κράτη.

Σε αντίθεση τώρα με τις Η.Π.Α., η Ευρώπη σχεδιάζεται μεν να είναι ενωμένη, αλλά με την ομοσπονδιακή μορφή των δύο ταχυτήτων που αναφέραμε παραπάνω – έτσι ώστε αφενός μεν να είναι πιο ευέλικτη, αφετέρου να κυριαρχείται από μία φυλή, την Άρια. Μπορεί φυσικά να κάνουμε λάθος, επιτρέποντας στη φαντασία μας να καλπάζει και στους φόβους μας να υπερισχύουν, αλλά αυτά συμπεραίνουμε από την ιστορία και τις σύγχρονες εξελίξεις.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, παρεξηγούμε ή/και κακολογούμε τη Γερμανία αναφέροντας όλα αυτά; Όχι, ασφαλώς όχι. Η κυβέρνηση της χώρας, εάν δεν κάνουμε λάθος, έχει τουλάχιστον ένα όραμα εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο, λειτουργώντας ενωμένη – ενώ εμείς δεν έχουμε καν κάποιο αντίστοιχο εθνικό, παραμένοντας διαιρεμένοι, ενδοτικοί και κινδυνεύοντας από πολλαπλές εμφύλιες συγκρούσεις: των κομμάτων μεταξύ τους, του ιδιωτικού τομέα εναντίον του δημοσίου, της μίας κοινωνικής ομάδας εναντίον της άλλης κοκ.

Επομένως είμαστε οι τελευταίοι που θα κατακρίναμε ένα κράτος που, μόλις 70 χρόνια μετά την ολοκληρωτική του καταστροφή, διεκδικεί ξανά την ηγεμονία του πλανήτη – έχοντας ίσως συνειδητοποιήσει πως οι Η.Π.Α. ευρίσκονται σε πορεία παρακμής/απομόνωσης και χωρίς να θέλει να επιτρέψει στην Κίνα να αναλάβει τα ηνία, σε συνεργασία με τη Ρωσία. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι επικροτούμε τις προσπάθειες αυτές μη γνωρίζοντας τους κινδύνους για την πατρίδα μας, αλλά το ότι προσπαθούμε να έχουμε μία όσο το δυνατόν περισσότερο αντικειμενική οπτική γωνία – είτε μας συμφέρει, είτε όχι.

Μοναδικός ίσως κίνδυνος για τη Γερμανία, εάν δεν συνειδητοποιήσουν οι Η.Π.Α. τις προθέσεις της επεμβαίνοντας όπως στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο,, είναι αναμφίβολα η Ρωσία – η οποία αποτελούσε ανέκαθεν το αντίπαλο δέος της χώρας, καθώς επίσης τη βασική αιτία των παγκοσμίων πολέμων που διεξήγαγε.



analyst.grΠηγή Το μέλλον της Ευρώπης