(ή αλλιώς, όταν βάζεις τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα)
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας λύκος. Ένας ρωμαλέος, δραστήριος και θρασύς λύκος όπως άλλωστε είναι στη φύση όλων των λύκων να έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Ο λύκος μας λοιπόν ζούσε ελεύθερος στο δάσος απολαμβάνοντας την ελευθερία που του χαρίζει το είδος του, γιατί ως γνωστόν οι φυσικοί εχθροί του λύκου είναι μόνο οι άλλοι λύκοι. Επόμένως, δεν είχε ν’ ανησυχεί ιδιαίτερα για τη ζωή του. Η ανέμελη αυτή ελευθερία και η φυσική του ρώμη τον έκαναν να νιώθει και μια υπεροψία για τα υπόλοιπα πλάσματα του δάσους που έτρεχαν να κρυφθούν κάθε φορά που τον συναντούσαν στο διάβα τους. Τον εκνεύριζε η δειλία και ο φόβος τους, η ανάγκη τους να έχουν άλλους προστάτες, καθώς αδυνατούσαν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Για τη συνέχεια point4023
————————————————————
Ένας πραγματικός διάλογος με τον Παύλο Πολάκη:
– (ΔΒ) Παύλο για πες μας τι ειδικότητα θέλεις να ακολουθήσεις;
– (ΠΠ) Καρδιοχειρουργός
– Γιατί αυτό; Πώς και τόσο κατασταλαγμένος από το 2ο κιόλας έτος;
– Γιατί η ειδικότητα αυτή σπανίζει στη χώρα μας και αυτοί που υπάρχουν ζητούν υπερβολικά λεφτά εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των φτωχών ανθρώπων.
– Και εσύ τι θα κάνεις γι’ αυτό;
– Θα τους χειρουργώ δωρεάν
– Σε συγχαίρω για τα ευγενικά σου κίνητρα και σου εύχομαι να πραγματοποιήσεις το στόχο σου.
(πραγματικός διάλογος, 1984 – εργαστήριο ανατομίας ΕΚΠΑ)
Διονύσιος Βενιεράτος
Πηγή Το παραμύθι των καλών προθέσεων, και ο πόλεμος των Θεσμών
Κοινοποιήστε: