«Ένα παιδί που θα γεννιόταν στην Ελλάδα, για παράδειγμα, το 1963 θα έβρισκε κάποιον Καραμανλή πρωθυπουργό και κάποιον Παπανδρέου στην αντιπολίτευση. Ένα άλλο παιδί που θα γεννιόταν τον επόμενο χρόνο θα έβρισκε τα ίδια ονόματα σε αλλαγμένες όμως θέσεις. Δεκαπέντε χρόνια μετά, το 1979, ένα άλλο νεογέννητο θα έβρισκε και πάλι κάποιον Καραμανλή πρωθυπουργό και κάποιον Παπανδρέου στην αντιπολίτευση. Δύο χρόνια μετά, το 1981, και πάλι αλλαγή ρόλων, αλλά όχι ονομάτων. Και τα παιδιά των παραπάνω νεογέννητων, γεννημένα ας πούμε το 2006, θα έβρισκαν έναν Καραμανλή πρωθυπουργό και έναν Παπανδρέου στην αντιπολίτευση, και μάλλον δεν θα διακινδυνεύαμε και πολύ αν προβλέπαμε ότι και τα δικά τους παιδιά, και τα εγγόνια τους θα βρούνε τα ίδια ονόματα, στις ίδιες θέσεις, σε μία από τις δύο παραλλαγές.»!
Πριν, σχεδόν, μια δεκαετία (2008) κυκλοφόρησε το βιβλίο του, συγγραφέα και εκδότη, Κώστα Δεσποινιάδη, με τίτλο “ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ – Σχόλια στην εποχή της αντιτρομοκρατικής υστερίας”, από τις εκδόσεις του ” ΠΑΝΟΠΤΙΚΟΝ”. Ανάμεσα στους τίτλους των κειμένων του, που απαρτίζουν το βιβλίο του, ξεχωρίζει το «Δημοκρατία ή Κοινοβουλευτισμός;».
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα διαφωτιστικό κείμενο, που αναφέρεται στη διαφορά δημοκρατίας και κοινοβουλευτισμού και πως, τον κοινοβουλευτισμό, που ξεκίνησε τον 13ο αιώνα από τη Βρετανία, μας τον πλασάρουν ως δημοκρατία!
Το κείμενο αυτό ολοκληρώνεται συγκλονιστικά, αφού ο Κ. Δεσποινιάδης μας παρουσιάζει γυμνή την παράλογη νεοελληνική πολιτική πραγματικότητα και το εφιαλτικό μέλλον της : «Ένα παιδί που θα γεννιόταν στην Ελλάδα, για παράδειγμα, το 1963 θα έβρισκε κάποιον Καραμανλή πρωθυπουργό και κάποιον Παπανδρέου στην αντιπολίτευση. Ένα άλλο παιδί που θα γεννιόταν τον επόμενο χρόνο θα έβρισκε τα ίδια ονόματα σε αλλαγμένες όμως θέσεις. Δεκαπέντε χρόνια μετά, το 1979, ένα άλλο νεογέννητο θα έβρισκε και πάλι κάποιον Καραμανλή πρωθυπουργό και κάποιον Παπανδρέου στην αντιπολίτευση. Δύο χρόνια μετά, το 1981, και πάλι αλλαγή ρόλων, αλλά όχι ονομάτων. Και τα παιδιά των παραπάνω νεογέννητων, γεννημένα ας πούμε το 2006, θα έβρισκαν έναν Καραμανλή πρωθυπουργό και έναν Παπανδρέου στην αντιπολίτευση, και μάλλον δεν θα διακινδυνεύαμε και πολύ αν προβλέπαμε ότι και τα δικά τους παιδιά, και τα εγγόνια τους θα βρούνε τα ίδια ονόματα, στις ίδιες θέσεις, σε μία από τις δύο παραλλαγές.»!
Πράγματι, το 2009, ένας ακόμα Παπανδρέου (ο Γιώργος), έγινε πρωθυπουργός και το 2016, ένας ακόμα Μητσοτάκης (ο Κυριάκος) ανέλαβε πρόεδρος της ΝΔ, διεκδικώντας την πρωθυπουργία…
Θα ξεφύγουμε από την – επικίνδυνη – “τάξη των νοικοκυραίων” (με την ανατριχιαστικά αληθινή ρήση του Κλάες Άντερσεν : «Να φοβάσαι όσους θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους ήσυχα κι ειρηνικά. Είναι αδίστακτοι!»);…
Πηγή Πότε θα τελειώσουμε με τα πολιτικά τζάκια του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα;
Κοινοποιήστε: