Γεράσιμος Γερολυμάτος
Η δολοφονία του πατριώτη Κ. Κατσίφα λειτούργησε σαν μια θρυαλλίδα που απελευθέρωσε εσωτερικές σιγασμένες δυνάμεις. Πατριωτικές πεποιθήσεις που βρίσκονταν σε λανθάνουσα κατάσταση αφυπνίστηκαν και βγήκαν στο φως για να διεκδικήσουν το δίκιο της αγανάκτησης τους για το χυμένο αθώο αίμα. Μια πλημμυρίδα πατριωτική που τρομοκράτησε τις εθνομηδενιστικές δυνάμεις.
Ταυτόχρονα, όπως τα σαλιγκάρια έπειτα από την βροχή, φανερώθηκαν μέσα από τα καβούκια τους ακολουθώντας τις σαλιωμένες διαδρομές τους και έρποντας με την γλοιώδη φύση τους οι κάθε λογής προδότες και αρνητές. Μια μεγάλη γκάμα από τα είδη τους ξεχύθηκε στα χαμηλά κλωνάρια της εθνικής οργής, αλλά και της υπερηφάνειας, προκειμένου να τη μαράνουν και να θρέψουν την παρασιτική τους κακοήθεια. Πολλά από αυτά πατήθηκαν από την πατριωτική αποφασιστικότητα. Άλλα αναγκάστηκαν να κλειστούν στα καβούκια τους, πνιγμένα από τα σάλια τους.
Στην αρχή ένιωσα μίσος για τους προδότες, έπειτα όμως συλλογιζόμενος την αληθινή τους κατάσταση αισθάνθηκα απέραντο οίκτο. Διότι είναι για να τους λυπάται κανείς. Αν δείτε την κατάσταση του καθενός ξεχωριστά, ίσως να διακρίνετε τα προσωπικά ψυχολογικά αδιέξοδα που τους ωθούν στην προδοσία. Ίσως να νιώσετε την απόγνωση μιας ψυχής καταραμένης, που έχει αποκοπεί από την αλληλεγγύη με τους ομοίους της και τους έχει μισήσει τόσο, ώστε να τους προδίδει. Στην ουσία προδίδοντας τον εαυτό της και αυτή είναι η τραγωδία της. Διότι ο προδότης πριν και πρώτα απ΄όλα προδίδει τον ίδιο τον εαυτό του και το αίμα του. Ακόμα και αν τα κίνητρα της προδοσίας του είναι και οικονομικά. Ποια κατάρα είναι μεγαλύτερη από αυτήν;
Αν παρατηρήσετε τα λόγια, τις σκέψεις και τις πράξεις τους, θα καταλάβετε την απόγνωση τους που έχει σκληρυνθεί τόσο, ώστε να προκαλεί ψυχοπαγήματα και ακρωτηριασμό κάθε αισθήματος φιλοπατρίας. Άρνηση, εγωισμός, εμμονές κάθε είδους και ιδεοληψίες, μνησικακία και πληγωμένες συνειδήσεις, κάθε μορφής ψυχική ανωμαλία και παραλογισμός που βρίσκουν την πρόσκαιρη ανακούφιση τους στον αποκλεισμό του εθνικού συνανήκειν και στην “τιμωρία” των άλλων, που θεωρούνται ως υπεύθυνοι για την κατάντια και τα ψυχικά και ιδεολογικά αδιέξοδα τους. Η προδοσία γίνεται έτσι ένας μηχανισμός άμυνας της μειονεξίας, απέναντι στην πατριωτική ακμή και υγεία των άλλων.
Δυστυχώς, αρκετές περιπτώσεις προδοτών είναι ανίατες και μόνο η εξουδετέρωση μπορεί να τους λυτρώσει από τον εγκλωβισμό της κακίας τους. Πριν αυτοκαταστραφούν και γίνουν επικίνδυνοι για άλλους.Πηγή Διότι είναι για να τους λυπάται κανείς. Αν δείτε την κατάσταση του καθενός ξεχωριστά, ίσως να διακρίνετε τα προσωπικά ψυχολογικά αδιέξοδα ,,,
Comments are closed.
Κοινοποιήστε: