Τι συμβαίνει όταν το παιδί σας λέει ότι δεν θέλει να συμμετάσχει στη γιορτή της 25ης Μαρτίου, και δεν θέλει να πει το ποίημα που του ανέθεσε ο δάσκαλος ή η δασκάλα του;
Η αλήθεια είναι ότι αρκετά παιδιά, ακόμα κι αν δεν είναι ντροπαλά στις υπόλοιπες κοινωνικές τους επαφές, δυσκολεύονται όταν πρέπει να εκτεθούν μπροστά σε κόσμο.
Και αυτό συμβαίνει και σε αρκετούς ενήλικες -πόσοι από εσάς θα μπορούσατε άνετα να κάνετε μία παρουσίαση έχοντας 50 άτομα να σας κοιτάζουν;
Οι προσδοκίες των γονέων είναι αρκετά μεγάλες. Συνήθως στη γιορτή του σχολείου κουβαλούν φωτογραφικές μηχανές και κάμερες για να απαθανατίσουν το καμάρι τους να απαγγέλει, αφού έχουν κάνει αμέτρητες πρόβες στο σπίτι για να εξασφαλίσουν την καλύτερη δυνατή απόδοση του ποιήματος. Αρκετά συχνά θα προσκληθούν και ο παππούς με τη γιαγιά για να απολαύσουν την απαγγελία.
Κάποια παιδιά χαίρονται και απολαμβάνουν τη στιγμή. Κάποια παιδιά δυσκολεύονται, αλλά με μία ελαφρά παρότρυνση τα καταφέρνουν.
Για κάποια παιδιά, όμως, η δυσκολία είναι τόσο μεγάλη που προτιμούν να μη συμμετέχουν καθόλου στη γιορτή. Η καρδούλα τους χτυπάει γρήγορα, η κοιλίτσα διαμαρτύρεται και τα χέρια ιδρώνουν.
Τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε το παιδί να ξεπεράσει τον φόβο του;
-Πρώτα απ΄όλα αποδεχτείτε ότι το παιδί σας δυσκολεύεται και δεν θα είναι ο πρωταγωνιστής της γιορτής που όλοι θα χειροκροτούν, όπως ίσως ενδόμυχα φανταζόσασταν. Μην το συγκρίνετε με τα άλλα παιδιά ούτε μέσα σας, ούτε μπροστά του.
-Μιλήστε στο παιδί σας για τις στιγμές που κι εσείς ντρεπόσασταν και για τις μεθόδους που εφαρμόσατε για να το ξεπεράσετε. Τα παιδιά λατρεύουν να ακούν ιστορίες από την παιδική ηλικία των γονέων τους, όταν εκείνοι δεν ήταν τόσο παντοδύναμοι. Ακούγοντάς τες, αναγνωρίζουν τη δυνατότητα εξέλιξης και ανακουφίζονται καθώς βλέπουν ότι όλοι έχουν αδυναμίες.
-Βοηθήστε το να εκφράσει τι ακριβώς το φοβίζει ή το κάνει να ντρέπεται. Φοβάται ότι θα ξεχάσει τους στίχους, ντρέπεται που θα τον βλέπουν τόσοι άνθρωποι, πιστεύει ότι θα τα πάει χειρότερα από τα άλλα παιδιά; Εξηγήστε του ότι η γενναιότητα δεν υπάρχει χωρίς τον φόβο. Στη σχολική γιορτή αυτό που μετράει είναι η συμμετοχή και όχι η επίδοση.
-Μάθετε στο παιδί σας να μη διστάζει μπροστά στην πιθανότητα του λάθους. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας.Δυναμώνουμε όταν τα παραδεχόμαστε και τα αποδεχόμαστε και γινόμαστε καλύτεροι όταν προσπαθούμε να μην τα επαναλάβουμε.
-Μην υποτιμήσετε τα συναισθήματά του και επιτρέψτε του να φοβάται και να ντρέπεται, παρέχοντάς του αγάπη και επιβεβαίωση. Παράλληλα εξηγήστε ότι ο μόνος τρόπος να ξεπερνάμε τους φόβους μας είναι να τους αντιμετωπίζουμε.
-Δώστε του να καταλάβει πώς θα ωφεληθεί αν ξεπεράσει την ντροπή του. Τα παιδιά όταν συνδέουν τη συμπεριφορά με το κέρδος τείνουν να την πραγματοποιούν. Πείτε του, για παράδειγμα, πόσο θα χαρεί ο δάσκαλός του που είπε το ποίημα ή πόσο θα συγκινηθεί ο παππούς του. Και μην ξεχάσετε να τονίσετε πόσο ικανοποιημένο θα νιώσει το ίδιο.
-Αποφύγετε να ετικετοποιήσετε το παιδί. Όταν μιλάτε στους άλλους μην περιγράφετε το παιδί σας ως ντροπαλό. Τα παιδιά που ακούν τους γονείς τους να τα περιγράφουν ως ντροπαλά σπάνια κάνουν προσπάθεια να αλλάξουν.
-Διαβάστε βιβλία μαζί τους στα οποία ο κεντρικός ήρωας είναι ντροπαλός στην αρχή αλλά μετά το ξεπερνάει.
-Αν παρά τις προσπάθειές σας το παιδί σας δεν θέλει να παραβρεθεί, δεν υπάρχει λόγος να το πιέζετε. Ίσως νιώσει πιο έτοιμο στην επόμενη γιορτή.
Κι όταν ένα ντροπαλό παιδί καταφέρει να σταθεί μπροστά σε όλους τους συμμαθητές και τους γονείς του, ακόμα κι αν τρέμει η φωνή του, ακόμα κι αν ίσα που ακούγεται, ακόμα κι αν κάνει λάθη, σ’ αυτό το παιδί πρέπει να δώσετε το πιο δυνατό σας χειροκρότημα, γιατί κατάφερε κάτι που πολλοί από εμάς δεν μπορούν να καταφέρουν: Να ξεπεράσει τον εαυτό του!
Κοινοποιήστε: