Σε ένα ψυχρό, σκοτεινό και «συννεφιασμένο» κόσμο, ξεχωρίζει ένα… χρωματιστό παιδί που θέλει να χαρεί απλές στιγμές της ζωής και να μη συμβιβαστεί με τη ρουτίνα της καθημερινότητας που του επιβάλει ο πατέρας του. Ο πατέρας του κατά βάθος το γνωρίζει καθώς είναι εκείνο που… χρωματίζει τις στιγμές του.
Κάθε μέρα το ίδιο πρόγραμμα:
– ο μπαμπάς «φορτώνει» τη σχολική τσάντα του παιδιού του με… τόνους βιβλίων… Και εκείνο γέρνει από το βάρος αλλά δεν παραπονιέται…
– αφήνει το παιδί στο σχολείο
– πηγαίνει στη δουλειά που έχει… τόνους εγγράφων να εξετάσει
– φεύγει από τη δουλειά και παίρνει το παιδί από το σχολείο.
Τι περιμένει για να του… φωτίσει τη μέρα του; Μια αγκαλιά του μικρού! Η αγκαλιά αυτή είναι ό,τι καλύτερο τού συμβαίνει μέσα στη μέρα και συμβολικά φαίνεται στο βίντεο με χρώμα: ενώ το χρώμα του είναι γκρι, μετά την αγκαλιά γίνεται φωτεινό μπλε!
Τι μπορεί να αλλάξει την καθημερινή ρουτίνα;
Λίγη μουσική! Κάτι διαφορετικό. Λίγες στιγμές χαλάρωσης από την πίεση! Ο μικρός βλέπει στο δρόμο τους ένα μουσικό και η διάθεσή του αμέσως αλλάζει! Αυτό «βγαίνει» και στο σχολείο: τα γραπτά του είναι πολύχρωμα και καλλιγραφικά, γεμάτα χαρούμενα σχέδια και σχήματα! Επομένως η χαρά του επιδρά στην απόδοσή του!
Δύσκολο να το καταλάβει ο μπαμπάς ή ο δάσκαλος με τις παρωπίδες που έχουν…
Το παιδί μαραζώνει και… αλλάζει χρώμα. Γίνεται ένα με το μονότονο περιβάλλον του. Συμβιβάζεται στην πραγματικότητα που δεν του αρέσει.
Και γίνεται κάτι τρομερό: Η αγκαλιά του δεν φωτίζει πλέον τον πατέρα του!
Τότε ο μπαμπάς καταλαβαίνει ότι κάτι πρέπει να κάνει: Να βρει πώς θα δώσει χαρά στο παιδί του, αδιαφορώντας για τους κανόνες και τα προγράμματα! Και τότε συμβαίνει κάτι μαγικό!
Δείτε το βίντεο για να καταλάβετε πόσο κακό μπορεί ενίοτε να κάνουν οι γονείς όταν πιέζουν τα παιδιά τους και δεν τα αφήνουν να… ανασάνουν, δεν τα αφήνουν να χαρούν απλές καθημερινές στιγμές…
Κοινοποιήστε: