Τα κόμματα δεν είναι μαυσωλεία…

Δεν προκάλεσε μόνο το εύλογο ενδιαφέρον των media η πλατφόρμα Φίλη που κατατέθηκε το Σαββατοκύριακο στην Κεντρική Επιτροπή του…
ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, ερέθισε και τα αντανακλαστικά της αντιπολίτευσης, ιδίως της αξιωματικής, που βρήκε την ευκαιρία να υποστηρίξει ότι το ετερογενές κυβερνητικό σχήμα καταρρέει.

Είναι όμως έτσι; Αποτελεί ένδειξη διαλυτικών φαινομένων η τοποθέτηση του πρώην υπουργού Παιδείας ή, μήπως, η ΝΔ διογκώνει έναν υπαρκτό ούτως ή άλλως προβληματισμό για να τεκμηριώσει το αφήγημα της κυβερνητικής κατάρρευσης;

Παρά τα περί “εθνολαϊκισμού” και μεταλλάξεων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας από τη συγκρότηση της παρούσας κυβέρνησης, η συνύπαρξη με τους Ανεξάρτητους Ελληνες προκαλεί άλλοτε εμφανώς και άλλοτε αφανώς την κομματική βάση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς θίγει θεμελιώδη αξιακά χαρακτηριστικά της Αριστεράς.

Με τον ίδιο τρόπο, το εσωκομματικό ακροατήριο, εκπαιδευμένο στην αντιμνημονιακή ρητορική, δυσκολεύεται να αφομοιώσει τη στροφή στον κυβερνητικό ρεαλισμό και αποζητά πολιτικές που θα επανασυνδέσουν τον ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνική βάση της Αριστεράς.

Όλα αυτά, όπως και το ανοιχτό ζήτημα των πολιτικών συμμαχιών, που αποτέλεσαν τον κορμό της παρέμβασης Φίλη, δεν υπήρξαν ούτε πολιτικός κεραυνός εν κομματική αιθρία ούτε βόμβες απρόσμενες ούτε, πολύ περισσότερο, ένδειξη διάλυσης του κόμματος, όπως επείγονται να αποδείξουν όσοι επενδύουν στην κυριαρχία Μητσοτάκη.

Αποτελούν αντικείμενο ενός υπαρκτού προβληματισμού που αναπτύσσεται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και χαρακτηρίζουν την επώδυνη μετάβαση από την αντιπολιτευτική κουλτούρα στον κυβερνητικό πραγματισμό.

Σε κάθε περίπτωση, τα κόμματα δεν είναι μαυσωλεία. Το οξυγόνο για την ύπαρξή τους ήταν και παραμένουν ο διάλογος, η διαφωνία και η εσωκομματική δημοκρατία. Στις σύνθετες ανάγκες των καιρών μας, οι αντίθετες απόψεις δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται ως εχθρικές κινήσεις, αλλά ως βασικός πυλώνας μιας νέας πολιτικής αρχιτεκτονικής, που αποδίδει το προβάδισμα στη σύνθεση των απόψεων…

tvxs.gr