Σπουδαία ανακάλυψη: Ερευνητές βρήκαν σε σπήλαιο απομεινάρια ενός εξαφανισμένου πολιτισμού

Μια αποστολή χαρτογράφησης στο σπήλαιο Tlayócoc στο Μεξικό οδήγησε έναν επαγγελματία εξερευνητή σπηλαίων σε έναν κρυφό θάλαμο που περιείχε συγκλονιστικά στοιχεία ενός εξαφανισμένου πολιτισμού.

Η Yekaterina Katiya Pavlova τόλμησε να επισκεφθεί μια κοινότητα στη Sierra de Guerrero για να χαρτογραφήσει περαιτέρω το σπήλαιο Tlayócoc. Όταν η Pavlova και ο τοπικός οδηγός Adrián Beltrán Dimas έφτασαν στον πυθμένα του σπηλαίου, έχοντας ήδη εξερευνήσει όλα όσα είχαν χαρτογραφηθεί, επέλεξαν να κατευθυνθούν σε ένα άγνωστο πέρασμα μέσω μιας βυθισμένης εισόδου. Η προσπάθεια απέδωσε καρπούς.

Το πέρασμα οδηγούσε σε ένα μέχρι τότε αθέατο δωμάτιο στο οποίο βρέθηκαν δύο χαραγμένα βραχιόλια από κοχύλια πάνω σε σταλαγμίτες, πιθανότατα ως προσφορά, σύμφωνα με ανακοίνωση του Εθνικού Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Μεξικού (INAH).

Οι εξερευνητές βρήκαν επίσης ένα άλλο βραχιόλι, ένα γιγάντιο κέλυφος σαλιγκαριού και κομμάτια από μαύρους πέτρινους δίσκους που μοιάζουν με καθρέφτες πυρίτη – όλα αυτά χρονολογούνται πριν από περισσότερα από 500 χρόνια.

Στη συνέχεια, οι αρχαιολόγοι κατέβηκαν στη σπηλιά, αποκαλύπτοντας συνολικά 14 αντικείμενα – τρία βραχιόλια από κοχύλια, ένα θραύσμα βραχιολιού, το τεράστιο κέλυφος σαλιγκαριού, ένα κομμάτι καμένου ξύλου και κομμάτια από οκτώ πέτρινους δίσκους (δύο από τους οποίους ήταν πλήρεις). Καθένα από τα βραχιόλια ήταν κατασκευασμένο από κοχύλια σαλιγκαριών -πιθανότατα από θαλάσσιο είδος- και ήταν χαραγμένο με ανθρωπόμορφα σύμβολα και μορφές.

Τα βραχιόλια διαθέτουν σύμβολα σε σχήμα S, γνωστά ως xonecuilli, τεθλασμένες γραμμές και κύκλους που δημιουργούν ανθρώπινα πρόσωπα σε προφίλ. Αυτά τα σχέδια θα μπορούσαν να υποδηλώνουν θεότητες.

Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι τα αντικείμενα έχουν αφεθεί στο σπήλαιο κατά τη διάρκεια της μετακλασικής περιόδου μεταξύ 950 και 1521 μ.Χ. -μια εποχή κατά την οποία η περιοχή ήταν γνωστό ότι κατοικούνταν από την εξαφανισμένη πλέον εθνοτική ομάδα Tlacotepehaus.

«Το εύρημα αυτό έχει μεγάλη σημασία, καθώς, με τη μελέτη της συγκυριακής σχέσης των αντικειμένων του σπηλαίου, μπορούμε να ερμηνεύσουμε συμβολικές έννοιες, πολιτιστικές πτυχές, κατασκευές, ακόμη και εμπόριο», δήλωσε ο Miguel Perez, αρχαιολόγος του INAH.

Οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν ότι οι σταλαγμίτες χειραγωγήθηκαν στους προ-ισπανικούς χρόνους για να τους δώσουν ένα πιο σφαιρικό φινίρισμα, πιθανότατα για να ταιριάζουν καλύτερα με τις τελετουργικές ανάγκες.

«Πιθανώς τα σύμβολα και οι αναπαραστάσεις των χαρακτήρων στα βραχιόλια σχετίζονται με την προ-ισπανική κοσμογονία σχετικά με τη δημιουργία και τη γονιμότητα», ανέφερε σε δήλωσή του ο Cuauhtemoc Reyes Alvarez, αρχαιολόγος του INAH. Πρόσθεσε ότι το σφραγισμένο πλαίσιο επιτρέπει στους ειδικούς να κατανοήσουν πώς οι αρχαίοι κάτοικοι μπορεί να αντιλαμβάνονταν αυτές τις σπηλιές – ως πύλες προς τον κάτω κόσμο ή ως ιερούς χώρους που συνδέονταν με τη Γη και το θείο.

Οι μαύροι πέτρινοι δίσκοι μοιάζουν με άλλους από κοντινές αρχαιολογικές περιοχές, όπως η El Infiernillo, μαζί με εκείνους από μακρινούς πολιτισμούς όπως η Huasteca.

Ιστορικές αναφορές λένε ότι το ακραίο κρύο ανάγκασε ομάδες ανθρώπων που ζούσαν στη Σιέρα ντε Γκερέρο (που βρίσκεται πάνω από 7.850 πόδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και είναι γεμάτη από πυκνά δάση πεύκων και βελανιδιάς) να μετακινηθούν σε χαμηλότερα υψόμετρα.

Λίγα είναι γνωστά για τους Tlacotepheuas, εκτός από ιστορικές αναφορές του 16ου αιώνα για την παρουσία τους.