Τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας ίσως μόλις έγιναν πραγματικότητα και πολλοί υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό και χιούμορ τις αποκαλύψεις εξωγήινης ζωής
Οι επιστήμονες αναρωτιούνται εδώ και πολλά χρόνια γιατί είναι τόσο δύσκολη η αναζήτηση εξωγήινης ζωής, πιθανά ίχνη της οποίας βρέθηκαν, σύμφωνα με τους αστρονόμους, σε έναν πολύ μακρινό εξωπλανήτη.
Μία αμερικανοβρετανική ομάδα επιστημόνων εντόπισε στην ατμόσφαιρα του πλανήτη K2–18b, που απέχει 124 έτη φωτός από τη Γη, «τα πλέον υποσχόμενα μέχρι σήμερα» χημικά ίχνη μίας πιθανής ύπαρξης ζωής. Τα αποτελέσματα της έρευνας πάντως, μένει να επιβεβαιωθούν.
Ο Γαλαξίας μας, ένας από τους 170 δισ. γαλαξίες σε όλο το Σύμπαν, υπάρχει εδώ και περίπου 10 δισ. χρόνια και αριθμεί περισσότερα από 100 δισ. αστέρια. Θα μπορούσε επομένως, μόνο αυτός, να φιλοξενεί ιλιγγιώδη αριθμό δυνητικά κατοικήσιμων πλανητών.
«Πού είναι λοιπόν όλοι αυτοί;», ήταν ακριβώς το ερώτημα που έθεσε το 1950 ο φυσικός Ενρίκο Φέρμι, συζητώντας με συναδέλφους του, στο διάλειμμα για φαγητό, για την «απουσία ύπαρξης στοιχείων».
Σύμφωνα με το «παράδοξο του Φέρμι», κάθε εξωγήινο είδος θα έπρεπε στο τέλος να αποκτήσει τον δικό του Έλον Μασκ που θα πήγαινε να αποικίσει το διπλανό αστέρι, όπως εξήγησε ο Τζέισον Ράιτ, ο διευθυντής του κέντρου ερευνών για την εξωγήινη νοημοσύνη στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνιας.
Με βάση ένα βιβλίο που εκδόθηκε το 2015, έχουν προταθεί τουλάχιστον 75 υποθετικές λύσεις στο «παράδοξο» αυτό.
Μία από αυτές λέει ότι η ανθρωπότητα δεν έχει ακόμη εντοπίσει εξωγήινη ζωή επειδή, απλούστατα, δεν υπάρχει. Πολλοί επιστήμονες το θεωρούν ελάχιστα πιθανό: περίπου το 87% όσων ρωτήθηκαν σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση της επιστημονικής επιθεώρησης Nature Astronomy πιστεύουν ότι υπάρχει τουλάχιστον μία απλή μορφή εξωγήινης ζωής. Πάνω από το 67% πιστεύουν ότι υπάρχουν προηγμένοι πολιτισμοί.
Άλλη απάντηση: Πιθανό είναι οι εξωγήινοι να βρίσκονται ήδη εδώ και να μην τους έχουμε προσέξει ή να μας το κρύβουν. Ενδεχομένως είναι πολύ δύσκολο να ταξιδέψει κανείς στον διαστρικό χώρο, οι αποστάσεις είναι τεράστιες, οι πόροι που απαιτούνται πολύ μεγάλοι.
Μία άλλη θεωρία είναι εκείνη του «μεγάλου φίλτρου» που θα εμπόδιζε τη ζωή να αναδυθεί ή να ξεπεράσει ένα στάδιο ανάπτυξης. Κάθε φορά που ένας πολιτισμός αποκτά την τεχνολογία των διαστημικών ταξιδιών, έχει την τάση να αυτοκαταστρέφεται ή να εξαντλεί τους φυσικούς πόρους του πλανήτη του.
Άλλες θεωρίες είναι ακόμη πιο παράξενες. Για παράδειγμα, η θεωρία του «ζωολογικού κήπου» λέει ότι τεχνολογικά προηγμένοι εξωγήινοι επέλεξαν να μας αφήσουν ήσυχους και μας παρακολουθούν από μακριά. Η θεωρία του «πλανητάριου» λέει ότι οι εξωγήινοι δημιουργούν μια οφθαλμαπάτη με αποτέλεσμα εμείς να βλέπουμε το διάστημα «κενό». Μία θεωρία φαντάζεται το Σύμπαν σαν ένα «σκοτεινό δάσος» όπου όλοι κρύβονται για να μην καταστραφούν.
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα με πολλές από αυτές τις υποτιθέμενες «λύσεις», σημείωσε ο Ράιτ. Αυτό γιατί ξεκινούν από την ιδέα ότι όλοι οι πιθανοί εξωγήινοι πολιτισμοί θα συμπεριφέρονταν για πάντα με τον ίδιο τρόπο.
Κοινοποιήστε: