Η πριγκίπισσα Νταϊάνα παραλίγο να προκαλέσει καβγά μεταξύ του Σιλβέστερ Σταλόνε και του Ρίτσαρντ Γκιρ σε πάρτι της δεκαετίας του ’90
Οι αστέρες του κινηματογράφου δεν είχαν «ανοσία» στη γοητεία της πριγκίπισσας Νταϊάνα, σύμφωνα με το νέο βιβλίο με τίτλο «Dianaworld: An Obsession», αποσπάσματα του οποίου δημοσιεύονται στο PEOPLE.
Στο νέο βιβλίο που εκδόθηκε στις 29 Απριλίου, ο Έντουαρντ Γουάιτ εξερευνά πώς η μαγνητική αύρα της πριγκίπισσας Νταϊάνα έσπασε το καλούπι και συγκλόνισε τη μοναρχία δια παντός. Η βιογραφία αναλύει τη ζωή και την εποχή της Νταϊάνα μέσα από μία σειρά από ιστορίες που οι θαυμαστές δεν έχουν ξανακούσει, όπως η θρυλική νυχτερινή φυγή της από το Παλάτι του Κένσινγκτον, η μείωση των βασιλικών καθηκόντων της το 1993 ενώ ήταν χωρισμένη από τον μελλοντικό βασιλιά Κάρολο και την επιθυμία της για ιδιωτικότητα μετά το διαζύγιό τους, πριν από τον τραγικό θάνατό της το 1997 σε ηλικία 36 ετών.
Ένα απόσπασμα συνοψίζει πώς το «φαινόμενο Νταϊάνα» παραλίγο να οδηγήσει τον Σιλβέστερ Σταλόνε και τον Ρίτσαρντ Γκιρ να τσακωθούν για εκείνη κατά τη διάρκεια ενός πάρτι τη δεκαετία του 1990, όπως αποκάλυψε ο Καναδός σκηνοθέτης Ντέιβιντ Φέρνις
Μιλάει μεταξύ άλλων για το «Φαινόμενο Νταϊάνα», κατά το οποίο οι άνδρες «φαινόταν να χάνουν εντελώς τα λογικά τους στην παρουσία της». Ένα τέτοιο περιστατικό συνέβη σε ένα πάρτι σε σπίτι, που διοργανώθηκε κάποια στιγμή στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν η Νταϊάνα και ο Κάρολος ήταν ήδη χωρισμένοι. Ο Σιλβέστερ Σταλόνε έφτασε «με την σαφή πρόθεση να φύγει με την Νταϊάνα» και εξοργίστηκε που την είδε «σε συνεσταλμένη συζήτηση» με τον Ρίτσαρντ Γκιρ.
Κάποια στιγμή το βράδυ, ο Σταλόνε και ο Γκιρ «τσακώνονταν, προφανώς έτοιμοι να λύσουν τις διαφορές τους για την Νταϊάνα με γροθιές». Ο Σταλόνε είπε ότι δεν θα είχε μπει στον κόπο να εμφανιστεί αν ήξερε ότι θα ήταν εκεί «ο κύριος…γοητευτικός πρίγκιπας».
Η Τέσα Μπάρινγκ του φιλανθρωπικού ιδρύματος για παιδιά Barnardo’s αφηγήθηκε ότι σε ένα γεύμα στο Λονδίνο, ο Σταλόνε δεν κατάφερε να πλησιάσει την Νταϊάνα, όχι χάρη σε έναν συνάδελφο ηθοποιό της μεγάλης οθόνης, αλλά σε ένα κοριτσάκι που ονομαζόταν Τρέισι. Ο Σταλόνε «ήθελε πολύ, πολύ να έρθει και να καθίσει δίπλα στην Πριγκίπισσα της Ουαλίας. Δεν τον αφήσαμε να το κάνει αυτό, αλλά τον αφήσαμε να καθίσει δίπλα σε ένα παιδί που καθόταν δίπλα στην Πριγκίπισσα της Ουαλίας».
Σε άλλο σημείο του βιβλίου, ο συγγραφέας αναφέρει οτι μέρος της έλξης της Νταϊάνα για τον Χασνάτ Καν [τον καρδιοχειρουργό τον οποίο φέρεται να είχε ερωτευτεί κατά τη διάρκεια της σχέσης τους από το 1995 έως το 1997] φαίνεται να οφειλόταν στην προφανή «ανοσία» του στο Φαινόμενο Νταϊάνα. Όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο Βασιλικό Νοσοκομείο Μπρόμπτον, ο Καν φρόντιζε τον σύζυγο της φίλης της Νταϊάνα ως καρδιοχειρουργός και δεν έδειξε κανένα εμφανές σημάδι ότι προσπαθούσε να την εντυπωσιάσει ή ότι εντυπωσιαζόταν από αυτήν. Αυτό το έβρισκε πολύ ελκυστικό η Νταϊάνα. «Η επιθυμία κάθε είδους τείνει να πυροδοτείται από το εμπόδιο της μη προσβασιμότητας» αναφέρει χαρακτηριστικά το απόσπασμα.
Η φαινομενική έλλειψη ενδιαφέροντος του Καν για την Νταϊάνα σε εκείνη την πρώτη συνάντηση έδωσε τον τόνο για το υπόλοιπο της σχέσης τους, η οποία κύλησε με σχετική μυστικότητα καθ’ όλη τη διάρκεια του 1996 και μέχρι το καλοκαίρι του 1997. Οι δημοσιογράφοι έμαθαν για τη σχέση νωρίς, στα τέλη του 1995, αν και η ιστορία επισκιάστηκε από την απροσδόκητη εμφάνιση της Νταϊάνα στο Panorama, κατά την οποία παρουσιάστηκε ως η ερμηνεύτρια ενός «μοναδικού ρόλου» ως «βασίλισσα στις καρδιές των ανθρώπων», όχι πλέον απλώς ως το επίκεντρο της δημόσιας αγάπης, αλλά και ως πηγή της.
Στην περίφημη συνέντευξη με τον [Μάρτιν] Μπασίρ είχε μιλήσει για τις μάταιες προσπάθειές της να λάβει αγάπη στην ιδιωτική της ζωή και την παράλληλη προσπάθειά της να την προβάλει όπου έβλεπε ότι έλειπε. Μίλησε για τη δέσμευσή της να καταπολεμήσει «την ασθένεια των ανθρώπων που αισθάνονται ότι δεν αγαπούν, και ξέρω ότι μπορώ να δώσω αγάπη για ένα λεπτό, για μισή ώρα, για μια μέρα, για έναν μήνα».
Το κάλεσμά της ήταν να κάνει τους συμπατριώτες της «να νιώσουν σημαντικοί, να τους στηρίξει, να τους δώσει φως στα σκοτεινά τους μονοπάτια», όλα τα πράγματα, στην πραγματικότητα, όπως έλεγε το άρρητο υπονοούμενο, που είχε απολαύσει μόνο φευγαλέα στη δική της ζωή.
Κοινοποιήστε: