Το πόσο μεγάλος ακριβώς ήταν ο μεγαλοδόντας στην πραγματική ζωή είναι ένα μακροχρόνιο μυστήριο
Ο παλαιοβιολόγος δρ Kenshu Shimada γοητεύεται από τους απολιθωμένους καρχαρίες, συμπεριλαμβανομένου του γιγάντιου Otodus megalodon, από την παιδική του ηλικία – βρήκε το πρώτο του δόντι μεγαλοδόντα σε ηλικία 13 ετών.
Έτσι, όταν είδε το μπλοκμπάστερ του 2018 «The Meg», σκέφτηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Όχι μόνο η ταινία απεικόνιζε τον προ πολλού εξαφανισμένο μεγαλοδόντα να επιβιώνει στη σύγχρονη εποχή, αλλά η χολιγουντιανή εκδοχή του αρπακτικού με μήκος 23 μέτρων (75 πόδια) φαινόταν υπερβολικά μεγάλη.
Το πόσο μεγάλος ακριβώς ήταν ο μεγαλοδόντας στην πραγματική ζωή είναι ένα μακροχρόνιο μυστήριο – δεν έχουν ανακαλυφθεί ποτέ πλήρη απολιθώματα. Αλλά τώρα, προς έκπληξη του ίδιου του Shimada, η πιο πρόσφατη έρευνά του υποδηλώνει ότι ο μεγαλοδόντας θα μπορούσε να έχει φτάσει το τεράστιο μήκος των 24 μέτρων (80 πόδια).
Επιπλέον, ο ίδιος και οι συγγραφείς του υποστηρίζουν ότι ο μεγαλοδόντας ήταν πιο λεπτός από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, πιο κοντά σε έναν κομψό λεμονοκαρχαρία παρά σε έναν ογκώδη λευκό καρχαρία, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε την Κυριακή στο περιοδικό Palaeontologia Electronica.
«Ο μεγαλοδόντας δεν είναι μια απλή, γιγαντιαία εκδοχή του μεγάλου λευκού καρχαρία. Νομίζω ότι πρέπει πραγματικά να απομακρυνθούμε από αυτή την αντίληψη», δήλωσε ο Shimada, καθηγητής βιολογικών και περιβαλλοντικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο DePaul στο Σικάγο, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής συγγραφέας.
Τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αναδιαμόρφωση του τρόπου με τον οποίο οι επιστήμονες και η δημοφιλής επιστημονική φαντασία απεικονίζουν το τεράστιο πλάσμα – και έχει ενδεχομένως ρίξει φως στο τι επιτρέπει σε ορισμένα θαλάσσια σπονδυλωτά να αναπτύσσουν εξαιρετικά τεράστιες αναλογίες, σύμφωνα με τον Shimada.
Απολιθωμένο αρχείο του Μεγαλοδόντα: Μπόλικα δόντια αλλά όχι πολλά άλλα
Σε αντίθεση με το «The Meg», ο προϊστορικός μεγαλοδόντας δεν συνυπήρξε ποτέ με τον άνθρωπο, αλλά μεταξύ 15 εκατομμυρίων και 3,6 εκατομμυρίων ετών πριν, το κορυφαίο αρπακτικό κυριαρχούσε στους ωκεανούς σε όλο τον κόσμο, σύμφωνα με διάφορα απολιθώματα μεγαλοδόντων που έχουν φέρει στο φως οι επιστήμονες.
Ως καρχαρίας, ο μεγαλοδόντας ανήκει στην οικογένεια των χόνδρινων ψαριών. «Έχουν έναν πολύ φτωχά μεταλλοποιημένο σκελετό. Δεν υπάρχουν αληθινά οστά που καθιστούν τον σκελετό σκληρό», δήλωσε ο Σιμάντα. «Από την άλλη πλευρά, τα δόντια είναι πολύ σκληρά, οπότε είναι ανθεκτικά». Ο Μεγαλοδόντας παρήγαγε νέα δόντια καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, συμβάλλοντας στο να είναι αυτά τα απολιθώματα ένα αρκετά συχνό εύρημα.
Μαζί με τα δόντια, το υπάρχον αρχείο απολιθωμάτων περιλαμβάνει τμήματα σκελετών γιγάντιων καρχαριών από την ίδια περίοδο, συμπεριλαμβανομένου ενός τμήματος απολιθωμένης σπονδυλικής στήλης μήκους 11 μέτρων (36 ποδιών) από το Βέλγιο, αναφέρεται σε δελτίο τύπου. Οι σπόνδυλοι αυτού του καρχαρία έχουν διάμετρο έως 15 εκατοστά (6 ίντσες)- ένα άλλο απολιθωμένο δείγμα καρχαρία από τη Δανία έχει σπόνδυλους με διάμετρο 23 εκατοστά (9 ίντσες). Για λόγους σύγκρισης, οι σπόνδυλοι ενηλίκων ανθρώπων έχουν διάμετρο περίπου 1 ίντσα (2,5 εκατοστά).
Κανένα από τα δύο δείγματα σπονδυλικής στήλης καρχαρία δεν βρέθηκε με τα ογκώδη, οδοντωτά δόντια που σχετίζονται με τον μεγαλοδόντα, αλλά οι επιστήμονες έχουν υποθέσει ότι ανήκουν στο ίδιο είδος.
Τα δόντια του Μεγαλοδόντα μοιάζουν με εκείνα του σύγχρονου μεγάλου λευκού καρχαρία, οπότε ορισμένοι επιστήμονες κατέληξαν προηγουμένως στο συμπέρασμα ότι οι δύο καρχαρίες είχαν παρόμοιο στιβαρό σχήμα σώματος. Ο Shimada ακολούθησε αυτή την υπόθεση όταν δημοσίευσε μια εργασία τον Σεπτέμβριο του 2019, υποστηρίζοντας ότι το μέγιστο μέγεθος για τον μεγαλοδόντα ήταν «μόλις» 15,3 μέτρα (50 πόδια) μήκος.
Ωστόσο, πριν από αρκετά χρόνια, ο Shimada και ορισμένοι από τους συναδέλφους του άρχισαν να αμφισβητούν τη βασική υπόθεση ότι ο μεγαλοδόντηας έμοιαζε με έναν τεράστιο λευκό καρχαρία. Ανασκοπώντας μια δημοσίευση του Αυγούστου του 2022, στην οποία οι επιστήμονες κατασκεύασαν ένα ψηφιακό τρισδιάστατο μοντέλο του μεγαλοδόντα, ο Shimada διαπίστωσε ότι ορισμένα από τα μαθηματικά πίσω από τις αναλογίες του καρχαρία δεν φαίνονταν να ταιριάζουν.
«Συνειδητοποιήσαμε κατά κάποιο τρόπο -κλικ- ότι (ο) μεγάλος λευκός καρχαρίας δεν είναι ένα καλό μοντέλο», δήλωσε ο Shimada. Έτσι, άρχισε να ψάχνει για ένα καλύτερο ταίρι για το σύγχρονο ανάλογο του μεγαλοδόντα.
Ο μεγαλοδόντας μπορεί να είχε μακρύ, λείο σώμα
Ο Shimada και η ομάδα του συνέκριναν 145 είδη ζωντανών καρχαριών και 20 είδη εξαφανισμένων καρχαριών και δημιούργησαν μια βάση δεδομένων με τις αναλογίες του κεφαλιού, του σώματος και της ουράς τους. Στη συνέχεια οι ερευνητές συνέκριναν αυτές τις αναλογίες με τα μέρη του σώματος του μεγαλοδόντα που έχουν βρεθεί.
«Έχουμε μια σπονδυλική στήλη που είναι γνωστή, και αν υποθέσουμε ότι αυτό είναι το πλήρες μήκος του κορμού, τότε γιατί δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε το μήκος του κεφαλιού και ένα μήκος της ουράς με βάση τη σημερινή εποχή;» δήλωσε ο Shimada.
Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι το πιθανότερο σχέδιο σώματος για τον μεγαλοδόντα δεν θα ήταν αυτό ενός εύσωμου, σαν δεξαμενή μεγάλου λευκού αλλά μάλλον ενός πιο στρωτού ψαριού, όπως ένας λεμονοκαρχαρίας. Με αυτή την ανακάλυψη, δήλωσε ο Shimada, η ομάδα του σκόνταψε επίσης σε ένα ευρύτερο μοτίβο στη θαλάσσια βιολογία.
«Αθέλητα, ανακαλύψαμε το μυστήριο του γιατί κάποια σπονδυλωτά μπορούν να γίνουν μεγάλα, αλλά κάποια άλλα όχι», δήλωσε ο Shimada. Οι μεγάλοι λευκοί καρχαρίες, με τα παχιά σώματά τους που φτάνουν σε μήκος περίπου τα 6 μέτρα, φαίνεται ότι είναι τόσο μεγάλοι όσο μπορεί να είναι ένα γεροδεμένο ζώο και να κινείται αποτελεσματικά μέσα στο νερό. Εν τω μεταξύ, τα πιο κομψά ζώα, όπως οι γαλάζιες φάλαινες, που μπορούν να φτάσουν σε μήκος τα 30 μέτρα, μπορούν να φτάσουν σε τεράστια μήκη, ενώ εξακολουθούν να κολυμπούν καλά.
«Αν παραμείνεις σε ένα πιο αδύνατο σώμα, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να μπορέσεις να μεγαλώσεις», δήλωσε ο Shimada. Αυτή η αρχή ισχύει για τον μεγαλοδόντα, ο οποίος σύμφωνα με τη νέα μελέτη του Shimada θα μπορούσε να έχει μήκος έως και 24 μέτρα (80 πόδια), αλλά λεπτότερο από τα προηγούμενα μοντέλα.
Ο δρ Στίβεν Γκόντφρεϊ, έφορος παλαιοντολογίας στο Θαλάσσιο Μουσείο Κάλβερτ στο Σόλομονς του Μέριλαντ, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε ότι εξεπλάγη τόσο από την προτεινόμενη ομοιότητα του μεγαλοδόντα με έναν καρχαρία λεμονιού όσο και από το γιγαντιαίο μέγεθος που προτείνει ο Σιμάντα και η ομάδα του.
«Το επιχείρημα που προβάλλουν, ότι ένα μακρύ, λεπτό ζώο αυτού του μεγέθους είναι πιο υδροδυναμικά αποδοτικό από ό,τι αν είναι πραγματικά χοντρό και χοντροκομμένο, όπως αν αναβαθμίσετε έναν ζωντανό λευκό καρχαρία – αυτό το επιχείρημα είναι καλό», είπε. «Αλλά παρόλα αυτά, δεν λέω ότι μου κολλάει, αλλά ουάου. Θέλω να πω, αυτό είναι διπλάσιο μέγεθος», είπε ο Γκόντφρεϊ, αναφερόμενος στο εκτιμώμενο μήκος του μεγαλοδόντα που αυξήθηκε από τα 50 στα 80 πόδια.
Τελικά, υπάρχει μόνο ένας τρόπος να γνωρίζουμε με βεβαιότητα πόσο μακρύς ήταν ο μεγαλοδόντας και πώς έμοιαζε. «Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι η ανακάλυψη του πλήρους σκελετού», δήλωσε ο Σιμάντα. «Η πραγματική δοκιμασία έρχεται όταν θα έχουμε πραγματικά τον πλήρη σκελετό, και τότε θα υποστηρίξει ή θα διαψεύσει το αν ήταν πραγματικά κοκαλιάρης ή γεροδεμένος».
Κοινοποιήστε: