Νέο άρθρο Τσίπρα μετά την επιστροφή του από τις ΗΠΑ για το πώς οι προοδευτικές δυνάμεις θα επανακάμψουν
Η επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα από τις ΗΠΑ το Μεγάλο Σάββατο δεν πέρασε απαρατήρητη. Είναι πολλοί εκείνοι που παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον τις συνεχείς παρεμβάσεις του και εκτιμούσαν ότι μια τέτοια κινητικότητα αποκλείεται να μη συνοδεύεται και από μια απόφαση να επανέλθει στο πολιτικό προσκήνιο.
Φυσικά, τέτοια σενάρια δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγονται. Από τον Σεπτέμβριο του 2023 ως σήμερα, οι φορές που διάφορα κέντρα έχουν αναπαράγει τέτοιες θεωρίες για διαφορετικούς λόγους το καθένα, είναι πάρα πολλές. Η επίσκεψη στις ΗΠΑ προκάλεσε μια «κάμψη» αυτών των σεναρίων, τα οποία όμως επέμεναν ότι μετά την επιστροφή του θα υπάρξουν εξελίξεις.
Άλλωστε, τρεις μόλις μέρες μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, δημοσιεύματα θέλουν τον πρώην πρωθυπουργό να δέχεται πιέσεις ώστε να κινητοποιηθεί εκ νέου, ενώ άλλες εισηγήσεις φέρονται να του προτείνουν να περιμένει τις εθνικές εκλογές και σε περίπτωση που οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς δεν κατορθώσουν να προκαλέσουν την πτώση του Κυριάκου Μητσοτάκη, τότε ο ίδιος να κάνει την κίνησή του.
Φυσικά, όλα αυτά παραμένουν σενάρια, καθώς όλα δείχνουν πως καμία οριστική απόφαση δεν έχει ληφθεί από τον πρώην πρωθυπουργό.
Τα 4 «stop» των προοδευτικών δυνάμεων
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο Αλέξης Τσίπρας δε φαίνεται να έχει καμία διάθεση να περιορίσει την κινητικότητα που είχε δείξει σε όλη την προηγούμενη περίοδο. Δεν αποκλείεται μάλιστα να πυκνώσει τις παρεμβάσεις του, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι τρεις μόλις ημέρες μετά την επιστροφή του από τις ΗΠΑ αρθρογράφησε στους New York Times σχετικά με τα τέσσερα «stop» που πρέπει να θέσουν οι προοδευτικές δυνάμεις απέναντι στην παγκόσμια επέλαση της ακροδεξιάς.
Το άρθρο αποτελεί ένα αρκετά λεπτομερές σχέδιο δράσης που προτείνει ο ίδιος στις προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης προκειμένου να μπουν εμπόδιο στη ραγδαία άνοδο της ακροδεξιάς, ασκώντας ταυτόχρονα και κριτική για τη στάση που έχουν τηρήσει τα κόμματα αυτά σε κρίσιμα ζητήματα, αλλά και για το γεγονός ότι ειδικά τα κόμματα του κέντρου έχουν κάνει δεξιές στροφές υιοθετώντας θέσεις του αντίπαλου πολιτικού χώρου με την ελπίδα να διατηρήσουν τις δυνάμεις τους, χωρίς όμως επιτυχία.
«Πολιτικά, οι εξελίξεις αυτές συνοδεύτηκαν από την κίνηση σημαντικών τμημάτων της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας ακόμα περισσότερο προς τα δεξιά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να απομακρυνθούν μαζικά λαϊκά στρώματα από την παραδοσιακή πολιτική τους κοιτίδα και ταυτόχρονα να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στη δεξιά και την αριστερά, κάτι που οδήγησε στην αποχή και την αντιπολιτική στάση μεγάλα τμήματα πολιτών», αναφέρει ο πρώην πρωθυπουργός.
Συγκεκριμένα, τα τέσσερα σημεία που εντοπίζει ο Αλέξης Τσίπρας στο άρθρο του στους New York Times και που αναδημοσιεύει στα ελληνικά το euro2day.gr είναι τα εξής:
«Πρώτον, οφείλουμε να σταθούμε απέναντι στην επικράτηση του δικαίου του ισχυρού στις διεθνείς σχέσεις και να επιμείνουμε στο διεθνές δίκαιο. Εάν αποδεχθούμε το δίκαιο του ισχυρού σε διεθνές επίπεδο, τότε το αποδεχόμαστε σε όλα τα επίπεδα ανοίγοντας διάπλατα τον δρόμο στον κυνισμό της ακροδεξιάς. Ενισχύοντας τον ρόλο των δισεκατομμυριούχων στην πολιτική στα πρότυπα της σχέσης Τραμπ – Μασκ. Πρέπει να υπάρξει ένα σαφές μήνυμα από την Ε.Ε. στις ΗΠΑ ότι οι σχέσεις μας μπορούν να προχωρήσουν μόνο στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού και χωρίς παρεμβάσεις στα εσωτερικά μας.
Αυτό, μεταξύ άλλων, απαιτεί υποστήριξη των αρχών μας αλλά και αναγνώριση των λαθών μας προκειμένου να μην επαναληφθούν. Ο αγώνας για το διεθνές δίκαιο είναι ένας αγώνας πρωτίστως για ειρήνη, ύφεση και διπλωματία, όχι πόλεμο. Και η ευρωπαϊκή μεταπολεμική Δημοκρατία χτίστηκε σε αυτό το πλαίσιο. Είναι απαράδεκτο, λοιπόν, σήμερα η προσπάθεια για ειρήνη να μονοπωλείται από δυνάμεις της ακροδεξιάς».
«Δεύτερον, πρέπει να πιεστούν οι ευρωπαϊκές ηγεσίες για ένα νέο σχέδιο για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, που θα βασίζεται στις εκθέσεις Ντράγκι και Λέτα. Με αξιοποίηση των εργαλείων κοινού δανεισμού όχι μόνο για την άμυνα, αλλά για τα ευρωπαϊκά δημόσια αγαθά -την πράσινη ατζέντα, την πολιτική προστασία και τις πολιτικές κοινωνικής συνοχής. Εάν αυτές οι πολιτικές δεν προωθηθούν, η Ε.Ε. θα οδηγηθεί σε πολυδιάσπαση».
«Τρίτον πρέπει να προωθηθεί μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή πολιτική για τη μετανάστευση που να βασίζεται στην προστασία συνόρων με σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και αντιμετώπιση διακινητών, στη στενή συνεργασία με χώρες μετάβασης και προέλευσης και σε επιστροφές όσων δεν δικαιούνται άσυλο, σε προγράμματα επανεγκατάστασης, όπως και σε ολοκληρωμένα προγράμματα ενσωμάτωσης. Απέναντι στις δυνάμεις που στηρίζουν πολέμους αλλά όχι πρόσφυγες ή θέλουν εργάτες αλλά χωρίς δικαιώματα».
«Τέταρτον, είναι απαραίτητο να υπάρξουν ευρύτερες πρωτοβουλίες συνεργασίας των ευρωπαϊκών και αμερικανικών προοδευτικών δυνάμεων. Το κίνημα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του πολέμου στο Ιράκ, όπως και το κίνημα κατά της λιτότητας και του 1%, είναι ισχυρά παραδείγματα για τη σημασία που έχει η συνεργασία στις δύο πλευρές του Ατλαντικού».
Κοινοποιήστε: