Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
Έτσι όπως το πάνε οι Συριζαίοι, οι περίφημες κόκκινες γραμμές που είχαν τεθεί στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, θα αποτελούν το πλέον σύντομο ανέκδοτο της πολιτικής τους πορείας. Κόκκινες γραμμές; Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; Έτσι θα καταντήσουν… Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ένα ανάμεσα σε πολλά, η υπόθεση του αφορολόγητου.
Τι να πρωτοθυμηθούμε. Τις “κορώνες” σύσσωμων των κυβερνητικών ότι δεν πρόκειται να θιγούν τα χαμηλά στρώματα οικονομίας και κοινωνίας. Εκείνοι που μόλις και μετά βίας επιβιώνουν με 400, 500 και 600 ευρώ τον μήνα; Τις διαβεβαιώσεις του Ευκλείδη Τσακαλώτου που διερρήγνυε τα ιμάτιά του ότι δεν πρόκειται να φέρει κάτι τέτοιο στη Βουλή; Θα πείτε ίσως… μα καλά μόνο στο αφορολόγητο έχουν κάνει πίσω; Προφανώς όχι. Άλλωστε σε ό,τι αφορά φόρους και χαράτσια όχι μόνο έχουν κάνει πίσω, αλλά υπερθεματίζουν. Δηλώνουν ανερυθρίαστα πρόθυμοι να επιβάλλουν ό,τι πιο βαρύ και αντικοινωνικό.
Βεβαίως μέχρι πρόσφατα είχαν το… άλλοθι ότι χτυπούν τα μεσαία και υψηλά στρώματα και δεν θίγουν όσους επιβιώνουν στα όρια της εξαθλίωσης ή και κάτω από αυτά. Με την υπόθεση όμως του αφορολόγητου έπεσαν οι μάσκες. Και αυτό διότι δεν συμφωνούν στη μείωσή του σε εξευτελιστικά επίπεδα λόγω ιδεολογίας ή συνειδητής πολιτικής για την οικονομία. Δεν την συνδέουν με άλλες δράσεις και σοβαρά φορολογικά αντίμετρα που θα δημιουργούσαν ένα εντελώς διαφορετικό μίγμα φορολογικής πολιτικής.
Θα μπορούσε για παράδειγμα να συζητηθεί ακόμα και μία εξαφάνιση του αφορολόγητου, αν αυτό θα συνοδευόταν από ένα κοινωνικό δίχτυ προστασίας για τους αναξιοπαθούντες και από ένα ευνοϊκό flat tax σύστημα για παράδειγμα για ιδιώτες και επιχειρήσεις. Επιλογές που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν θετικά και για την αναθέρμανση της οικονομίας. Γιατί αν δεν οδηγηθούμε σε ανάκαμψη, τότε ό,τι και να επιβάλλουν θα αποδεικνύεται ανεπαρκές…
Όμως οι κυβερνώντες δεν έχουν κάτι τέτοιο στο μυαλό τους. Σύρονται στην επιβολή κάθε μέτρου ως αποτέλεσμα του αναποτελεσματικού μίγματος πολιτικής που οι ίδιοι προτείνουν. Γιατί η επιλογή εξαρχής να ταράξουν την κοινωνία στους φόρους προκειμένου να προστατεύσουν το δαπανηρό δημόσιο, είναι ολοκληρωτικά δική τους. Ποιες κόκκινες γραμμές λοιπόν; Από την πρώτη στιγμή επρόκειτο για κοροϊδία. Ούτε καν… σημάδι τους δεν έχει απομείνει πλέον…
Σύμφωνα λοιπόν με τις υπάρχουσες εκτιμήσεις, με τα νέα δεδομένα θα επιβάλλεται φόρος ακόμη και σε όσους λαμβάνουν 400 ευρώ (επί 14 μισθούς). Πού είναι λοιπόν η προστασία των χαμηλόμισθων; Είναι ή δεν είναι αυτό “παρότρυνση” για αποφυγή φόρων και εισφορών με όποιο δυνατό τρόπο; Ρίχνει ή όχι νερό στον μύλο της ανασφάλιστης και αδήλωτης εργασίας; Με την πολιτική τους αντί να πιάσουν τους όποιους συνειδητούς φοροφυγάδες, θα καταστήσουν φοροφυγάδες ολόκληρη την κοινωνία. Από το… πρώτο ευρώ… Μόνο οι άνεργοι δεν θα φορολογούνται. Για φόρο εισοδήματος. Γιατί από τους υπόλοιπους φόρους δεν γλυτώνουν ούτε αυτοί.
Αλλά και εκείνοι έχουν έναν μικρό μισθό πείνας, της τάξης των 800 ή 900 ευρώ (πείνας για παλαιότερες εποχές, τώρα θεωρούνται… υψηλόμισθοι!), την πατούν αγρίως. Γιατί με τις νέες κλίμακες που “τραβά” μαζί η μείωση του αφορολόγητου, θα επιβαρυνθούν με πολύ μεγαλύτερο ετήσιο φόρο από εκείνον που μέχρι σήμερα πλήρωναν. Δεν υπάρχει κανένα έλεος, καμία δυνατότητα ανάσας, καμία διέξοδος. Νόμιμη τουλάχιστον…
capital.grΘα κάνουν όλη την κοινωνία συνειδητούς φοροφυγάδες
Κοινοποιήστε: