Η Ευρώπη αναζητά κοινή γραμμή για το ουκρανικό ζήτημα, καθώς η προοπτική αποστολής στρατευμάτων και η διαχείριση της ασφάλειας της περιοχής βρίσκονται στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων. Με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να προετοιμάζεται για συνομιλίες με τον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιχειρεί να εδραιώσει τη θέση της στις διαπραγματεύσεις, αποδεικνύοντας πως παραμένει σημαντικός γεωπολιτικός παίκτης.
Η Ευρώπη στη σκιά των διαπραγματεύσεων
Η συνάντηση που συγκαλείται στο Παρίσι υπό την αιγίδα του Εμανουέλ Μακρόν αποτελεί προσπάθεια των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων να χαράξουν κοινή στάση, τη στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται να εκπέμπουν αντιφατικά μηνύματα. Παρά την επιδίωξη σύμπνοιας, απουσιάζει από τη διαδικασία η ίδια η Ουκρανία, γεγονός που γεννά ερωτήματα για τον πραγματικό βαθμό επιρροής του Κιέβου στις κρίσιμες εξελίξεις.
Το βασικό ζητούμενο για την Ευρώπη είναι αν μπορεί να ξεπεράσει τις εσωτερικές της διαφορές και να υιοθετήσει ένα συνεκτικό σχέδιο που θα περιλαμβάνει τόσο την αύξηση των αμυντικών δαπανών όσο και την πιθανή αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στην Ουκρανία μετά από μια ενδεχόμενη κατάπαυση του πυρός.
Η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών και το παράθυρο ευκαιρίας
Η αβεβαιότητα της αμερικανικής κυβέρνησης σχετικά με την Ουκρανία δίνει στην Ευρώπη μια ευκαιρία να ενισχύσει τη διαπραγματευτική της θέση. Ο πρόεδρος Τραμπ έχει καταστήσει σαφές ότι περιμένει από την Ευρώπη να αναλάβει μεγαλύτερο βάρος για τη δική της ασφάλεια. Έτσι, η σύνοδος στο Παρίσι στοχεύει στη δημιουργία ενός ενιαίου μετώπου που θα αποδεικνύει την ευρωπαϊκή δέσμευση, τόσο ως προς τις στρατιωτικές επενδύσεις όσο και ως προς τη σταθεροποίηση της Ουκρανίας.
Οι δυναμικές της Συνόδου και η στρατιωτική παρουσία
Η συνάντηση περιλαμβάνει ηγέτες από χώρες με στρατιωτική βαρύτητα, όπως η Γαλλία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία, η Πολωνία, η Ισπανία και η Δανία, η οποία εκπροσωπεί τις χώρες της Βαλτικής και της Σκανδιναβίας. Το βασικό διακύβευμα είναι αν οι χώρες αυτές θα μπορέσουν να δεσμευτούν σε μεγαλύτερη οικονομική και στρατιωτική συνεισφορά.
Η προοπτική αποστολής ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία δεν αφορά ειρηνευτικές δυνάμεις αλλά μια «δύναμη επιβεβαίωσης», η οποία θα διασφαλίζει τη σταθερότητα και θα λειτουργεί αποτρεπτικά απέναντι στη Ρωσία. Αυτή η κίνηση θα είχε τριπλό στόχο: να στείλει μήνυμα υποστήριξης στην Ουκρανία, να δείξει στις ΗΠΑ ότι η Ευρώπη αναλαμβάνει δράση για την άμυνά της, και να προειδοποιήσει τη Μόσχα πως οποιαδήποτε παραβίαση των όρων μιας εκεχειρίας δεν θα μείνει αναπάντητη.
Οι αντιδράσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες
Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο, τόνισε ότι η Ουκρανία και η Ευρώπη θα συμμετάσχουν σε κάθε ουσιαστική διαπραγμάτευση για την ειρήνη. Στόχος των επικείμενων συνομιλιών στη Σαουδική Αραβία είναι να αξιολογηθεί η πρόθεση της Ρωσίας για ειρήνη και να διαμορφωθεί ένα σταθερό πλαίσιο για τον τερματισμό της σύγκρουσης.
«Η διαδικασία διαπραγμάτευσης δεν έχει ξεκινήσει ακόμα ουσιαστικά», δήλωσε ο Ρούμπιο, υπογραμμίζοντας πως οποιαδήποτε συμφωνία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την ενεργό συμμετοχή του Κιέβου και των Ευρωπαίων συμμάχων.
Μην ξεχνάμε πως η Ευρώπη βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Η ανάγκη για κοινή στάση στο ουκρανικό ζήτημα είναι πιο επιτακτική από ποτέ, καθώς η γεωπολιτική ισορροπία της ηπείρου απειλείται. Αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες καταφέρουν να συντονιστούν, να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες και να υιοθετήσουν ενεργότερο ρόλο στην Ουκρανία, η θέση τους στο διεθνές πεδίο θα ενισχυθεί. Αν όχι, κινδυνεύουν να παραμείνουν απλοί παρατηρητές σε μια κρίσιμη διαπραγμάτευση που αφορά άμεσα τη δική τους ασφάλεια και το μέλλον της Ευρώπης.
Κοινοποιήστε: