Η ενέργεια, το εμπόριο και οι πλωτές οδοί παίζουν καθοριστικό ρόλο στη σύγκρουση
Καθώς η σύγκρουση Πακιστάν-Ινδίας συνεχίζεται με σφοδρότητα, αναλυτές ανά τον κόσμο συγκλίνουν στους πραγματικούς – πέραν των ιστορικών- λόγους, για τους οποίους οι δύο χώρες ξέθαψαν ξανά… το τσεκούρι του πολέμου.
Η ενέργεια, το εμπόριο και οι πλωτές οδοί βρίσκονται πίσω από την ένταση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, η οποία έχει αναζωπυρωθεί μετά από την επίθεση εναντίον τουριστών στις 22 Απριλίου στο Παχαλγκάμ.
Πρόκειται για τη χειρότερη στρατιωτική κλιμάκωση μεταξύ των δύο πυρηνικών δυνάμεων από το 1999 και ένας πλήρης πόλεμος θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη γεωπολιτική της ενέργειας στην περιοχή.
Η ειδικός σε θέματα ενέργειας, καθηγήτρια Δρ. Μπερίλ Τουγρούλ, δήλωσε ότι η τρέχουσα εξίσωση σύγκρουσης βασίζεται στην ενέργεια και την πολιτική από την αρχή μέχρι το τέλος.
Σημειώνοντας ότι η σύγκρουση μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που έχουν οδηγήσει σε αυτό το κλίμα σύγκρουσης, η Τουρκάλα καθηγήτρια δήλωσε: «Οι νέες κινήσεις της Κίνας για το άνοιγμα του διαδρόμου στον κόσμο αποτελούν απειλή για τις ΗΠΑ. Μπορούμε να το δούμε αυτό πολύ καθαρά στην ένταση Ινδίας-Πακιστάν. Τα Ιμαλάια είναι αδιάβατα βουνά. Είναι ζωτικής σημασίας αυτή η γραμμή να διασχίζεται πιο εύκολα στην επέκταση της Κίνας.
Το έργο «One Belt One Road (OBOR)» αποτελείται από έξι διαφορετικά στοιχεία. Υπάρχουν 3 περάσματα μέσω των οποίων μπορούν να διασχίσουν τα Ιμαλάια για έξοδο από τα σύνορα της Κίνας και άνοιγμα στην Ευρώπη: η Φεργκάνα (Ουζμπεκιστάν), το Κασμίρ και το Χαϊμπάρ είναι οι μόνες διαδρομές».
H καθηγήτρια Μπερίλ Τουγρούλ
Υπενθυμίζοντας ότι η Κίνα έχει μια στρατηγική συμφωνία με το Πακιστάν στο έργο, η καθηγήτρια δήλωσε: «Σε αυτό το πλαίσιο, ο Οικονομικός Διάδρομος Κίνας-Πακιστάν (CPEC) που άνοιξε μεταξύ των δύο χωρών θεωρείται απειλή από τις ΗΠΑ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η υπόκωφη διαμάχη έχει μετατραπεί σε σύγκρουση πρώτης γραμμής. Όχι μόνο ο εμπορικός διάδρομος, αλλά και ο έλεγχος και η μεταφορά δια μέσου πλωτών οδών και το θέμα των ενεργειακών πόρων είναι ζωτικής σημασίας. Για αυτόν τον λόγο, αυτά είναι ζητήματα που πάντα ενέχουν την πιθανότητα προβλημάτων. Με άλλα λόγια, η ενεργειακή και εμπορική γραμμή των ΗΠΑ τέμνεται με το έργο της «One Belt One Road» της Κίνας.
Το λιμάνι Γκουαντάρ του Πακιστάν είναι το πιο στρατηγικό στοιχείο αυτής της εφοδιαστικής αλυσίδας. Τόσο οι ωκεάνιες όσο και οι χερσαίες μεταφορές θα παρέχονται από αυτό το λιμάνι. Και πάλι, η περιοχή έχει σοβαρές δυνατότητες με τα αποθέματα πετρελαίου της. Οι ΗΠΑ, από την άλλη πλευρά, επιβάλλουν τη δική τους εναλλακτική λύση, δηλαδή τον IMEC (Οικονομικό Διάδρομο Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης). Αν και θα αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες, εάν εφαρμοστεί ο IMEC, η διαδρομή πρέπει να περάσει από την αποκλειστική οικονομική ζώνη του Πακιστάν. Είναι ήδη αρκετά περίπλοκο με τη θάλασσα, μετά τη στεριά και μετά ξανά τα θαλάσσια περάσματα.
Υπάρχει και η πολιτική πλευρά του περιστατικού. Επειδή διέρχεται από το Ισραήλ. Μπορούμε επίσης να το ονομάσουμε μια προσπάθεια να καταστεί το Ισραήλ ο κύριος παράγοντας στη Μεσόγειο. Για αυτόν τον λόγο, η Ινδία έκοψε την παροχή νερού στο Πακιστάν. Σκοπεύουν να επιβάλουν αποκλεισμό, όπως ακριβώς έκανε το Ισραήλ στη Γάζα», είπε.
Στο ρόλο που παίζουν ΗΠΑ και Κίνα αναφέρθηκε μιλώντας στο Newsbomb και ο αμυντικός αναλυτής, Δημήτρης Τσαϊλάς, Ναύαρχος ε.α*
«Η προσέγγιση Ουάσινγκτον-Νέου Δελχί μέσω στρατηγικών συμφωνιών, κυρίως στον αμυντικό και τεχνολογικό τομέα, ενισχύει τον ρόλο της Ινδίας ως αντίβαρο στην Κίνα. Αυτό ενδέχεται να πιέσει το Πακιστάν, που διατηρεί στενές σχέσεις με την Κίνα. Ωστόσο, η κινεζική επιρροή στο Πακιστάν, μέσω της Πρωτοβουλίας του Νέου Δρόμου του Μεταξιού (Belt and Road), δίνει στο Ισλαμαμπάντ γεωστρατηγικό βάθος, αλλά αυξάνει και την ένταση Ινδίας-Κίνας, κάτι που έχει ήδη οδηγήσει σε επεισόδια στα σύνορα των δύο χωρών (όπως στη Λαντάκ το 2020)», είπε ο κ. Τσαϊλάς.
Ο ρόλος των τουρκόφωνων κρατών
Μέσα σε όλο αυτό το περίπλοκο γεω-οικονομικό γαϊτανάκι, ανησυχία προκαλεί η πρόταση για συμπόρευση των τουρκόφωνων κρατών με βάση τα κοινά ενεργειακά τους συμφέροντα.
Σύμφωνα με τον Αζέρο ειδικό σε θέματα ενέργειας Ζαφέρ Βελίγιεφ, ο ουκρανορωσικός πόλεμος άλλαξε ριζικά την παραδοσιακή αντίληψη για την ενέργεια, το νερό και το εμπόριο, και νέοι χάρτες ροής έχουν διαμορφωθεί.
Η σύγκρουση Πακιστάν-Ινδίας αποτελεί ένα είδος εκδήλωσης αυτής της διχόνοιας.
Σημειώνοντας ότι η Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν και ο τουρκικός κόσμος έχουν αποκτήσει ένα πολύ πιο ιδιαίτερο καθεστώς σε αυτή τη ρύθμιση όπου χαράσσονται νέες διαδρομές, ο Βελίγιεφ δήλωσε: «Η νέα διαδρομή της Ευρώπης έχει γίνει η Ασία. Τα τουρκικά κράτη έχουν αποκτήσει μια πολύ διαφορετική ποιότητα σε αυτή τη νέα περίοδο. Ωστόσο, η μεταμόρφωσή μας από ένα αυτοκρατορικό αποικιακό καθεστώς σε έναν αποφασιστικό παράγοντα μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω μιας πολιτικής ένωσης τουρκόφωνων κρατών σε απόλυτους όρους στο εμπόριο ενέργειας. Τα τουρκικά κράτη πρέπει να καθορίσουν μαζί το ενεργειακό-πολιτικό τους μέλλον, απαλλαγμένοι από την επιρροή της Ρωσίας, της Κίνας ή της ΕΕ-ΗΠΑ. Διαφορετικά, είναι δύσκολο για εμάς να είμαστε η νικήτρια πλευρά».
Κοινοποιήστε: