«Φως» στη μοναστική ζωή της ερήμου Νεγκέβ στο Ισραήλ, κατά τον 6ο – 7ο αιώνα μ.Χ.
Η Αρχαιολογική Υπηρεσία του Ισραήλ ανακοίνωσε την ανακάλυψη ενός βυζαντινού μοναστηριού και παρακείμενης αγροικίας, που διασώζονται σε εξαιρετική κατάσταση και χρονολογούνται στον 6ο αιώνα μ.Χ., στο Γκιβότ Μπαρ, βόρεια της Μπερ Σεβά.
Ο επικεφαλής αρχαιολόγος, Νιρ – Σίμσον Παράν, ανέφερε ότι «το μοναστήρι διατηρήθηκε καλά και μαρτυρά τη μοναστική ζωή στην περιοχή κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Οι ψηφιδωτοί διάκοσμοι ήταν απλοί, πιθανόν έργο των ίδιων των μοναχών».
Το συγκρότημα περιλάμβανε παρεκκλήσι, τράπεζα, κουζίνα, βοηθητικούς χώρους και πατητήρι. Ξεχωρίζει το παρεκκλήσι με ένα μοναδικό ψηφιδωτό στο κέντρο του οποίου υπάρχει σταυρός της Μάλτας, ενώ, μία τρίστιχη ελληνική επιγραφή αναφέρει το όνομα του μοναστηριού και τέσσερις μοναχούς που ζούσαν εκεί.
Δίπλα βρέθηκαν δύο τάφοι στο ανατολικό άκρο του παρεκκλησίου, ενώ, μία χαραγμένη επιγραφή με σταυρό υποδηλώνει χρήση για ταφικούς σκοπούς.
Τα ευρήματα περιλαμβάνουν κεραμικά του 5ου αιώνα, μαγειρικά σκεύη, μεταλλικά αντικείμενα (όπως άγκιστρα και αλυσίδες) και γυάλινες κανδήλες, που φανερώνουν λειτουργική χρήση του χώρου.
Η κουζίνα ταυτοποιήθηκε από στρώμα στάχτης και τραπέζια εργασίας. Στο δάπεδο είχε τοποθετηθεί δοχείο ταφούν (ṭabun) για μαγείρεμα. Στο ανατολικό τμήμα υπήρχε πατητήρι κρασιού 5,7 × 6 μέτρα, δεξαμενή και πιθανώς στέρνα.
«Η εγκατάλειψη του μοναστηριού πιθανόν συνέβη κατά την έναρξη της ισλαμικής περιόδου, λόγω επιδείνωσης της ασφάλειας στην περιοχή», προσέθεσε ο επιστήμονας.
Νότια του μοναστηριού αποκαλύφθηκε αγροικία με ορθογώνιο παρατηρητήριο και μικρό παράθυρο. Νομίσματα και κεραμικά που εντοπίστηκαν χρονολογούνται στις αρχές του 6ου αιώνα. Η αγροικία φαίνεται να λειτούργησε για μία μόνο περίοδο, όπως και το μοναστήρι.
Η ανασκαφή και η μελέτη δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Atiqot (Τόμος 116). Οι ανακαλύψεις αυτές παρέχουν πολύτιμα στοιχεία για τη ζωή των μοναχών στην έρημο της Νεγκέβ, κατά τη Βυζαντινή εποχή.
Κοινοποιήστε: