Η έρευνα αμφισβητεί παλαιότερα μοντέλα που θεωρούσαν τις Φιλιππίνες ως μια απλή περιφερειακή περιοχή στην αρχαιότητα
Πρόσφατα ευρήματα αποκάλυψαν μια εκπληκτική ανακάλυψη – οι αρχαίοι Φιλιππινέζοι, πριν από 35.000 χρόνια, ήταν από τους πρώτους στον κόσμο που κατέκτησαν πολύπλοκη ωκεάνια ναυσιπλοΐα.
Αυτή η πρωτοποριακή μελέτη, με επικεφαλής αρχαιολόγους από το Πανεπιστήμιο Ateneo de Manila, μεταμορφώνει την κατανόησή μας για τις πρώιμες ανθρώπινες κοινωνίες στη Νοτιοανατολική Ασία. Η έρευνα επικεντρώνεται στο νησί Mindoro, προσφέροντας νέες ιδέες για το ρόλο των Φιλιππίνων ως κεντρικού κόμβου θαλάσσιας δραστηριότητας στην προϊστορία.
Οι ανακαλύψεις δείχνουν ότι οι πρώτοι Φιλιππινέζοι όχι μόνο πλοηγήθηκαν στις θάλασσες με αξιοσημείωτη δεξιοτεχνία, αλλά ανέπτυξαν επίσης εξελιγμένα εργαλεία, εμπορεύονταν σε τεράστιες αποστάσεις και ασκούσαν πολύπλοκες πολιτιστικές παραδόσεις.
Η έρευνα αμφισβητεί παλαιότερα μοντέλα που θεωρούσαν τις Φιλιππίνες ως μια απλή περιφερειακή περιοχή στην αρχαιότητα. Αντ ‘αυτού, τα ευρήματα παρουσιάζουν το αρχιπέλαγος ως σημαντικό θαλάσσιο διάδρομο. Σε αντίθεση με ορισμένα γειτονικά νησιά που συνδέονταν με την ηπειρωτική χώρα με χερσαίες γέφυρες κατά τη διάρκεια παγετωδών περιόδων, το Μιντόρο παρέμεινε απομονωμένο από βαθιά νερά, αναγκάζοντας τους πρώτους κατοίκους του να βασίζονται στη ναυτιλία για επιβίωση και εγκατάσταση.
Τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν σκιαγραφούν μια εικόνα σκόπιμης μετανάστευσης και σκόπιμης εγκατάστασης σε όλα τα νησιά, που οδηγείται από την υψηλής ειδίκευσης θαλάσσια ναυσιπλοΐα. Η ικανότητα πλοήγησης στην ανοιχτή θάλασσα όχι μόνο οδήγησε τους πρώτους Φιλιππινέζους στο Mindoro, αλλά τους επέτρεψε επίσης να αλληλεπιδράσουν με γειτονικά νησιωτικά συμπλέγματα στην περιοχή, διαμορφώνοντας ένα δίκτυο πολιτιστικών ανταλλαγών σε όλη τη Νοτιοανατολική Ασία.
Αποδεικτικά στοιχεία πρώιμης καινοτομίας και πολιτιστικών ανταλλαγών
Το υλικό που αποκαλύφθηκε όπως λιθικά εργαλεία, θαλάσσια όστρακα και σκελετικά θραύσματα, αποδεικνύουν την εφευρετικότητα και την επινοητικότητα αυτών των πρώιμων κοινοτήτων των Φιλιππίνων. Συγκεκριμένα, τα οστέινα εργαλεία και τα προηγμένα αλιευτικά εργαλεία υποδηλώνουν ότι οι κάτοικοι του Mindoro ασχολούνταν με την αλιεία βαθέων υδάτων, συλλαμβάνοντας ωκεάνιους θηρευτές όπως παλαμίδες και καρχαρίες. Αυτό δείχνει ότι οι πρώτοι Φιλιππινέζοι διέθεταν προηγμένες ναυτικές γνώσεις και χρησιμοποιούσαν υπεράκτιες ζώνες για κυνήγι και συλλογή.
Επιπλέον, η ανακάλυψη εργαλείων οψιδιανού με χημικές υπογραφές που ταιριάζουν με αυτά που βρέθηκαν στο γειτονικό νησί Palawan παρέχει στοιχεία για εμπόριο ή μετακίνηση σε μεγάλες αποστάσεις. Αυτά τα αντικείμενα υποδηλώνουν ότι η ανταλλαγή ιδεών, εργαλείων και τεχνολογίας συνέβη σε όλη την τεράστια έκταση της θαλάσσιας Νοτιοανατολικής Ασίας, ενισχύοντας την ιδέα ότι οι Φιλιππίνες συμμετείχαν ενεργά σε ένα δυναμικό σύστημα πολιτιστικών ανταλλαγών.
Μια ναυτιλιακή κοινωνία: τεχνολογία, εργαλεία και προσαρμογή
Η τεχνολογία που βρέθηκε στο Mindoro αμφισβητεί την ιδέα ότι οι πρώτοι άνθρωποι στη Νοτιοανατολική Ασία ήταν απομονωμένοι ή υπανάπτυκτοι. Μεταξύ των πιο ενδιαφερόντων ευρημάτων είναι τα όστρακα Tridacna adzes, τα οποία χρονολογούνται μεταξύ 7.000 και 9.000 ετών πριν. Αυτά τα εργαλεία δεν είναι μοναδικά στο Mindoro, αλλά έχουν βρεθεί σε άλλες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Παπούα Νέας Γουινέας. Αυτή η ευρεία παρουσία παρόμοιων εργαλείων δείχνει ότι οι πρώτοι ναυτικοί σε ολόκληρη την περιοχή μοιράζονταν κοινές τεχνολογικές πρακτικές και ήταν πιθανώς μέρος μιας εκτεταμένης, διασυνδεδεμένης ναυτιλιακής κοινωνίας.
Επιπλέον, η ανακάλυψη συμβολικών πρακτικών, όπως οι ταφές στο νησί Ilin, αντικατοπτρίζει την πολιτιστική και κοινωνική πολυπλοκότητα αυτών των αρχαίων κοινοτήτων.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Archaeological Research in Asia
Κοινοποιήστε: