Μια μόνο παραλία με 1.000 επισκέπτες θα μπορούσε να απελευθερώσει 35 κιλά αντηλιακού στον ωκεανό
Ανησυχία εκφράζουν οι επιστήμονες για τις πιθανές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η χρήση των αντηλιακών από τον άνθρωπο στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Όπως επισημαίνουν σε νέα έκθεση, παραθέτοντας αποκαλυπτικά στοιχεία, τα αντηλιακά περιέχουν χημικές ενώσεις, γνωστές ως ψευδο-ανθεκτικοί ρύποι, οι οποίες εμποδίζουν τις υπεριώδεις (UV) ακτίνες του ήλιου και μπορούν να οδηγήσουν σε λεύκανση και παραμόρφωση των κοραλλιών ή σε μείωση της γονιμότητας των ψαριών.
Στους ωκεανούς ξεπλένονται εκπληκτικά υψηλές ποσότητες αντηλιακού, ένα προϊόν οι πωλήσεις του οποίου βρίσκονται σε τροχιά ανόδου και μέχρι το 2028, αναμένεται να φτάσουν τα 13,6 δισ. δολάρια.
Στη μελέτη με την υπόθεση ότι το 50% ξεπλένεται, εάν ο μέσος άνθρωπος εφαρμόζει 36 γραμμάρια αντηλιακού με επαναληπτική εφαρμογή της ίδιας ποσότητας μετά από 90 λεπτά, μια μόνο παραλία με 1.000 επισκέπτες θα μπορούσε να οδηγήσει σε 35 κιλά που θα εισέρχονταν στον ωκεανό.
Υπολογίζεται ότι 6.000-14.000 τόνοι φίλτρων UV απελευθερώνονται κάθε χρόνο μόνο στις ζώνες των κοραλλιογενών υφάλων, γεγονός που οδηγεί τους επιστήμονες να τονίσουν την αυξανόμενη ανάγκη για ολοκληρωμένες μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις της ρύπανσης από τα αντηλιακά στη θαλάσσια ζωή.
“Η τρέχουσα έρευνα έχει μόνο ξύσει την επιφάνεια της κατανόησης του τρόπου με τον οποίο αυτές οι χημικές ουσίες μπορούν να επηρεάσουν τη θαλάσσια ζωή”, λέει η Anneliese Hodge, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και διδακτορική ερευνήτρια στο Plymouth Marine Laboratory και στο Πανεπιστήμιο του Πλίμουθ.
“Αυτό που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι οι ενώσεις αυτές θεωρούνται “ψευδοανθεκτικοί ρύποι” λόγω της συνεχούς εισαγωγής τους στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Πρέπει πραγματικά να κατανοήσουμε πώς αυτές οι χημικές ουσίες αλληλεπιδρούν στο θαλάσσιο περιβάλλον και αν έχουν τη δυνατότητα να βιοσυσσωρεύονται στην τροφική αλυσίδα”.
Τα φίλτρα υπεριώδους ακτινοβολίας έχουν βρεθεί σε θαλάσσια περιβάλλοντα σε όλο τον κόσμο, από πολυσύχναστα τουριστικά σημεία μέχρι πιο απομακρυσμένες τοποθεσίες όπως η Ανταρκτική. Οι ενώσεις αυτές μπορούν να εισέλθουν στους θαλάσσιους χώρους άμεσα, όπως με το κολύμπι, και έμμεσα μέσω των ντους στην παραλία ή των πετσετών που έχουν χρησιμοποιηθεί.
Η πιο κοινή ένωση που βρίσκεται στα φίλτρα υπεριώδους ακτινοβολίας είναι η βενζοφαινόνη. Οι βενζοφαινόνες έχουν αναγνωριστεί ως ανθεκτικές, βιοσυσσωρευτικές και τοξικές ουσίες, ενώ η βενζοφαινόνη-3, η χημική ουσία που βρίσκεται συχνά σε αντηλιακά και καλλυντικά προϊόντα, βρίσκεται τώρα υπό διερεύνηση ως πιθανός ορμονικός διαταράκτης από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων.
Η ρύπανση από φίλτρα υπεριώδους ακτινοβολίας έχει επίσης εντοπιστεί σε γεωργικές πρακτικές, όταν το ανακυκλωμένο νερό από εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων χρησιμοποιείται ως εδαφοβελτιωτικό. Οι ρύποι που εντοπίζονται εδώ δεν επηρεάζουν μόνο τις καλλιέργειες, αλλά φτάνουν και σε υδάτινα περιβάλλοντα μέσω της γεωργικής απορροής.
Εν τω μεταξύ, οι παραδοσιακές τεχνολογίες επεξεργασίας λυμάτων και νερού, όπως ο οζονισμός, είναι τελικά αναποτελεσματικές στη μείωση της τοξικότητας των φίλτρων UV.
“Υπάρχουν αυξανόμενες ποσότητες και ποικιλίες αντηλιακών φίλτρων που εισέρχονται στο περιβάλλον και οι ρύποι εμφανίζονται σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς”, λέει ο καθηγητής Awadhesh Jha, κύριος συγγραφέας της ανασκόπησης και καθηγητής γενετικής τοξικολογίας και οικοτοξικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πλίμουθ.
Η αύξηση της έρευνας σε διάφορες γεωλογικές περιοχές και οι πιο ποικίλες δοκιμές σε διαφορετικά στάδια της θαλάσσιας ζωής συγκαταλέγονται στις συστάσεις της ανασκόπησης για την καλύτερη κατανόηση του προβλήματος της ρύπανσης από τα αντηλιακά.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε από το περιοδικό Marine Pollution Bulletin.
Κοινοποιήστε: