Ανέκδοτο με μπινελίκια: Δύο φίλοι παίζουν γκολφ. Ο ένας από τους δύο αστοχεί και αρχίζει να βρίζει συνέχεια τα Θεία, ενώ ο φίλος του προσπαθεί να τον συνετίσει
Και ξεκινάει μια στιχομυθία:
– (…..) να πάρει, αστόχησα!
– Μη βρίζεις γιατί ο Θεός σε βλέπει, σε ακούει και θα σε τιμωρήσει.
Μετά από λίγο ξανααστοχεί και βρίζει πάλι..
– (…..) να πάρει, αστόχησα!
– Μη φέρεσαι έτσι γιατί ο Θεός θα σου στείλει κακό σημάδι…
Ο νευρικός τύπος αστοχεί και πάλι και συνεχίζει:
– (…) να πάρει αστόχησα!
Ξαφνικά πέφτει ένας κεραυνός αλλά χτυπάει τον άλλο παίχτη και ακούγεται μια φωνή από τα σύννεφα:
– Να πάρει, αστόχησα…
ΠΙΟ ΚΑΤΩ, ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ! ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΕΔΩ
Κι άλλο ένα για να ζεσταθούμε λίγο: Παίζουμε τον γιατρό;
Μια κοπέλα και ένα αγόρι κάνουν παρέα και κάποια στιγμή εκεί που δεν είχαν τι άλλο να πουν λέει η κοπέλα στο αγόρι:
-Θέλεις να παίξουμε τον γιατρό;
– Αμέ, αμέ, της απαντάει ενθουσιασμένος!
– Ωραία, του λέει, κάτσε εδώ και διάβασε κάνα περιοδικό για καμιά ωρίτσα και έλα μετά μέσα να μου δώσεις ένα πενηντάρικο.
Ψαγμένη ανεκδοτάρα: Μπαίνει ένας τύπος σε ένα μπαρ και, αφού πήρε το ποτό του, κάθισε δίπλα σε μια πολύ όμορφη γυναίκα και βάλθηκε να κοιτάζει το ρολόι του
Η πολύ όμορφη γυναίκα τον πρόσεξε και, μετά από λίγο, τον ρώτησε αν άργησε η κοπέλα, με την οποία είχε ραντεβού.
– Όχι, της απάντησε.
Αγόρασα αυτό το εκπληκτικό ρολόι κι ετοιμαζόμουν να το δοκιμάσω.
– Τι κάνει και χρειάζεται δοκιμή; Ρωτάει αυτή.
– Χρησιμοποιεί κύματα τύπου άλφα, και επικοινωνεί τηλεπαθητικά με τον εγκέφαλό μου.
– Τι λέει τώρα; ξαναρωτάει αυτή (γυρεύοντας πήγαινε!)
– Μου λέει ότι δε φοράς εσώρουχα.
– Χα χα! Το ρολόι σου πρέπει να έχει βλάβη, γιατί φοράω εσώρουχα.
– Χμμμ, μουρμουρίζει αυτός. Το άτιμο, θα πρέπει να πηγαίνει μια ώρα μπροστά.
Πως δημιουργούνται τα ανέκδοτα; Αυτές οι μικρές αυτοτελείς ιστορίες που μας κάνουν να γελάμε, τελικά είναι βγαλμένες μέσα από την ίδια τη ζωή;
Στην Ελλάδα έχουμε ανέκδοτα για Πόντιους, με τον Τοτό, με τον Μπόμπο, με ξανθιές και παντρεμένους. Συνήθως, είναι μικρά και βγάζουν πολύ γέλιο.
Κάποιοι, πραγματικά ευφυείς συνάνθρωποι μας που έχουν μεγάλη δόση χιούμορ, κατασκευάζουν ανέκδοτα μέσα από τη καθημερινότητά μας. Κάποια, είναι σόκιν, δηλαδή ανέκδοτα με ερωτικό περιεχόμενο.
Στην Ελλάδα, έχουν κυκλοφορήσει δεκάδες βιβλία με ανέκδοτα, μέχρι την έλευση του internet, που μπορεί κάποιος να βρει εκατοντάδες.
Κάθε ειδησεογραφικό portal/site, έχει μια κατηγορία με ανέκδοτα, μιας και έχει διαπιστωθεί ότι διαβάζονται από το κοινό με μεγάλη ευκολία.
Το ανέκδοτο είναι μια σύντομη, αποκαλυπτική αφήγηση ενός μεμονωμένου ατόμου ή ενός περιστατικού.
Περιστασιακά εύθυμα, τα ανέκδοτα διαφέρουν από τα αστεία, επειδή ο πρωταρχικός σκοπός τους δεν είναι απλά να προκαλέσουν γέλιο αλλά να αποκαλύψουν μια γενικότερη αλήθεια, χαρακτηρίζοντας κάποιο άτομο, αποκαλύπτοντας συγκεκριμένες ιδιορρυθμίες ή χαρακτηριστικά, πρόσωπα, τόπους ή πράγματα, μέσα από τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες μιας σύντομης αφήγησης.
Το ανέκδοτο μπορεί να είναι αληθινό ή φανταστικό και η ανέκδοτη απόκλιση είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό των λογοτεχνικών έργων. Ακόμη και τα προφορικά ανέκδοτα περιλαμβάνουν τυπικά υπερβολική και δραματική μορφή σχεδιασμένη για να ψυχαγωγήσει τον ακροατή.
Ωστόσο, το ανέκδοτο παρουσιάζεται πάντα ως καταγραφή ενός πραγματικού περιστατικού, που αφορά σε πραγματικά πρόσωπα και συνήθως σε κάποιο αναγνωρίσιμο τόπο. Σύμφωνα με τον Γιούργκεν Χάιν (Jürgen Hein), επιδεικνύουν «έναν ιδιαίτερ ρεαλισμό» και «ιστορική διάσταση».
Η λέξη ανέκδοτο προέρχεται από τον Προκόπιο της Καισάρειας, βιογράφο του Ιουστινιανού Α΄, ο οποίος έγραψε ένα έργο με τίτλο Ἀνέκδοτα, κατά κύριο λόγο μια συλλογή μικρών συμβάντων από την ιδιωτική ζωή της βυζαντινής αυλής.
Σταδιακά, ο όρος «ανέκδοτο» άρχισε να εφαρμόζεται σε κάθε σύντομη ιστορία που χρησιμοποιήθηκε για να τονίσει ή να απεικονίσει όποιο σημείο επιθυμούσε ο συγγραφέας.
Στο πλαίσιο του χιούμορ ο όρος ανέκδοτο αναφέρεται σε κάθε σύντομη χιουμοριστική ιστορία, χωρίς την ανάγκη πραγματικής ή βιογραφικής προέλευσης.
Κοινοποιήστε: